¹De mens heeft schikkingen des harten; maar het antwoord der tong is van den HEERE.

¹Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.

²Alle wegen des mans zijn zuiver in zijn ogen; maar de HEERE weegt de geesten.

²En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.

³Wentel uw werken op den HEERE, en uw gedachten zullen bevestigd worden.

³Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.

⁴De HEERE heeft alles gewrocht om Zijns Zelfs wil; ja, ook den goddeloze tot den dag des kwaads.

⁴Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.

⁵Al wie hoog is van hart, is den HEERE een gruwel; hand aan hand, zal hij niet onschuldig zijn.

⁵Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.

⁶Door goedertierenheid en trouw wordt de misdaad verzoend; en door de vreze des HEEREN wijkt men af van het kwade.

⁶Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.

⁷Als iemands wegen den HEERE behagen, zo zal Hij ook zijn vijanden met hem bevredigen.

⁷Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.

⁸Beter is een weinig met gerechtigheid, dan de veelheid der inkomsten zonder recht.

⁸Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.

⁹Het hart des mensen overdenkt zijn weg; maar de HEERE stiert zijn gang.

⁹Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.

¹⁰Waarzegging is op de lippen des konings; zijn mond zal niet overtreden in het gericht.

¹⁰Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.

¹¹Een rechte waag en weegschaal zijn des HEEREN; alle weegstenen des zaks zijn Zijn werk.

¹¹Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.

¹²Het is der koningen gruwel goddeloosheid te doen; want door gerechtigheid wordt de troon bevestigd.

¹²Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.

¹³De lippen der gerechtigheid zijn het welgevallen der koningen; en elkeen van hen zal liefhebben dien, die rechte dingen spreekt.

¹³Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.

¹⁴De grimmigheid des konings is als de boden des doods; maar een wijs man zal die verzoenen.

¹⁴Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.

¹⁵In het licht van des konings aangezicht is leven; en zijn welgevallen is als een wolk des spaden regens.

¹⁵I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.

¹⁶Hoeveel beter is het wijsheid te bekomen, dan uitgegraven goud, en uitnemender, verstand te bekomen, dan zilver!

¹⁶At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.

¹⁷De baan der oprechten is van het kwaad af te wijken; hij behoedt zijn ziel, die zijn weg bewaart.

¹⁷De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.

¹⁸Hovaardigheid is voor de verbreking, en hoogheid des geestes voor den val.

¹⁸Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.

¹⁹Het is beter nederig van geest te zijn met de zachtmoedigen, dan roof te delen met de hovaardigen.

¹⁹Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.

²⁰Die op het woord verstandelijk let, zal het goede vinden; en die op den HEERE vertrouwt, is welgelukzalig.

²⁰Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.

²¹De wijze van hart zal verstandig genoemd worden; en de zoetheid der lippen zal de lering vermeerderen.

²¹Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.

²²Het verstand dergenen, die het bezitten, is een springader des levens; maar de tucht der dwazen is dwaasheid.

²²Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.

²³Het hart eens wijzen maakt zijn mond verstandig, en zal op zijn lippen de lering vermeerderen.

²³Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.

²⁴Liefelijke redenen zijn een honigraat, zoet voor de ziel, en medicijn voor het gebeente.

²⁴Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.

²⁵Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.

²⁵Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

²⁶De ziel des arbeidzamen arbeidt voor zichzelven; want zijn mond buigt zich voor hem.

²⁶En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.

²⁷Een Belialsman graaft kwaad; en op zijn lippen is als brandend vuur.

²⁷En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.

²⁸Een verkeerd man zal krakeel inwerpen; en een oorblazer scheidt den voornaamsten vriend.

²⁸Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.

²⁹Een man des gewelds verlokt zijn naaste, en hij leidt hem in een weg, die niet goed is.

²⁹Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.

³⁰Hij sluit zijn ogen, om verkeerdheden te bedenken; zijn lippen bijtende, volbrengt hij het kwaad.

³⁰Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.

³¹De grijsheid is een sierlijke kroon; zij wordt op den weg der gerechtigheid gevonden.

³¹Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.

³²De lankmoedige is beter dan de sterke; en die heerst over zijn geest, dan die een stad inneemt.

³²Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.

³³Het lot wordt in den schoot geworpen; maar het gehele beleid daarvan is van den HEERE.

³³I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.