¹Een zacht antwoord keert de grimmigheid af; maar een smartend woord doet den toorn oprijzen.

¹Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.

²De tong der wijzen maakt de wetenschap goed; maar de mond der zotten stort overvloediglijk dwaasheid uit.

²Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.

³De ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen, beschouwende de kwaden en de goeden.

³Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.

⁴De medicijn der tong is een boom des levens; maar de verkeerdheid in dezelve is een breuk in den geest.

⁴Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.

⁵Een dwaas zal de tucht zijns vaders versmaden; maar die de bestraffing waarneemt, zal kloekzinniglijk handelen.

⁵Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.

⁶In het huis des rechtvaardigen is een grote schat; maar in des goddelozen inkomst is beroerte.

⁶Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.

⁷De lippen der wijzen zullen de wetenschap uitstrooien; maar het hart der zotten niet alzo.

⁷Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.

⁸Het offer der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar het gebed der oprechten is Zijn welgevallen.

⁸Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.

⁹De weg der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar dien, die de gerechtigheid najaagt, zal Hij liefhebben.

⁹Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.

¹⁰De tucht is onaangenaam voor dengene die het pad verlaat; en die de bestraffing haat, zal sterven.

¹⁰Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.

¹¹De hel en het verderf zijn voor den HEERE; hoeveel te meer de harten van des mensenkinderen?

¹¹Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter.

¹²De spotter zal niet liefhebben, die hem bestraft; hij zal niet gaan tot de wijzen.

¹²Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.

¹³Een vrolijk hart zal het aangezicht blijde maken; maar door de smart des harten wordt de geest verslagen.

¹³Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.

¹⁴Een verstandig hart zal de wetenschap opzoeken; maar de mond der zotten zal met dwaasheid gevoed worden.

¹⁴Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.

¹⁵Al de dagen des bedrukten zijn kwaad; maar een vrolijk hart is een gedurige maaltijd.

¹⁵Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.

¹⁶Beter is weinig met de vreze des HEEREN, dan een grote schat, en onrust daarbij.

¹⁶Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.

¹⁷Beter is een gerecht van groen moes, waar ook liefde is, dan een gemeste os, en haat daarbij.

¹⁷Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.

¹⁸Een grimmig man zal gekijf verwekken; maar de lankmoedige zal den twist stillen.

¹⁸Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.

¹⁹De weg des luiaards is als een doornheg; maar het pad der oprechten is wel gebaand.

¹⁹Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.

²⁰Een wijs zoon zal den vader verblijden; maar een zot mens veracht zijn moeder.

²⁰Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.

²¹De dwaasheid is den verstandeloze blijdschap; maar een man van verstand zal recht wandelen.

²¹Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.

²²De gedachten worden vernietigd, als er geen raad is; maar door veelheid der raadslieden zal elkeen bestaan.

²²Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.

²³Een man heeft blijdschap in het antwoord zijns monds; en hoe goed is een woord op zijn tijd!

²³Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.

²⁴De weg des levens is den verstandige naar boven; opdat hij afwijke van de hel, beneden.

²⁴Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil.

²⁵Het huis der hovaardigen zal de HEERE afrukken; maar de landpale der weduwe zal Hij vastzetten.

²⁵Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.

²⁶Des bozen gedachten zijn den HEERE een gruwel; maar der reinen zijn liefelijke redenen.

²⁶Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.

²⁷Die gierigheid pleegt, beroert zijn huis; maar die geschenken haat, zal leven.

²⁷Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.

²⁸Het hart des rechtvaardigen bedenkt zich, om te antwoorden; maar de mond der goddelozen zal overvloediglijk kwade dingen uitstorten.

²⁸Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.

²⁹De HEERE is ver van de goddelozen; maar het gebed der rechtvaardigen zal Hij verhoren.

²⁹HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.

³⁰Het licht der ogen verblijdt het hart; een goed gerucht maakt het gebeente vet.

³⁰Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.

³¹Het oor, dat de bestraffing des levens hoort, zal in het midden der wijzen vernachten.

³¹Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.

³²Die de tucht verwerpt, die versmaadt zijn ziel; maar die de bestraffing hoort, krijgt verstand.

³²Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.

³³De vreze des HEEREN is de tucht der wijsheid; en de nederigheid gaat voor de eer.

³³HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.