¹Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

¹(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

²O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

²HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

³Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

³Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

⁴Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

⁴Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

⁵O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

⁵Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

⁶Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

⁶Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

⁷Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

⁷Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!