¹Aleph. Welgelukzalig zijn de oprechten van wandel, die in de wet des HEEREN gaan.

¹Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.

²Welgelukzalig zijn zij, die Zijn getuigenissen onderhouden, die Hem van ganser harte zoeken;

²Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.

³Ook geen onrecht werken, maar wandelen in Zijn wegen.

³de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.

⁴HEERE! Gij hebt geboden, dat men Uw bevelen zeer bewaren zal.

⁴Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.

⁵Och, dat mijn wegen gericht werden, om Uw inzettingen te bewaren!

⁵O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!

⁶Dan zou ik niet beschaamd worden, wanneer ik merken zou op al Uw geboden.

⁶Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.

⁷Ik zal U loven in oprechtheid des harten, als ik de rechten Uwer gerechtigheid geleerd zal hebben.

⁷Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.

⁸Ik zal Uw inzettingen bewaren; verlaat mij niet al te zeer.

⁸Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!

⁹Beth. Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden? Als hij dat houdt naar Uw woord.

⁹Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.

¹⁰Ik zoek U met mijn gehele hart, laat mij van Uw geboden niet afdwalen.

¹⁰Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!

¹¹Ik heb Uw rede in mijn hart verborgen, opdat ik tegen U niet zondigen zou.

¹¹Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.

¹²HEERE! Gij zijt gezegend; leer mij Uw inzettingen.

¹²Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!

¹³Ik heb met mijn lippen verteld al de rechten Uws monds.

¹³Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.

¹⁴Ik ben vrolijker in den weg Uwer getuigenissen, dan over allen rijkdom.

¹⁴Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.

¹⁵Ik zal Uw bevelen overdenken, en op Uw paden letten.

¹⁵Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.

¹⁶Ik zal mijzelven vermaken in Uw inzettingen; Uw woord zal ik niet vergeten.

¹⁶I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.

¹⁷Gimel. Doe wel bij Uw knecht, dat ik leve en Uw woord beware.

¹⁷Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.

¹⁸Ontdek mijn ogen, dat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet.

¹⁸Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.

¹⁹Ik ben een vreemdeling op de aarde, verberg Uw geboden voor mij niet.

¹⁹Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!

²⁰Mijn ziel is verbroken vanwege het verlangen naar Uw oordelen te aller tijd.

²⁰Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.

²¹Gij scheldt de vervloekte hovaardigen, die van Uw geboden afdwalen.

²¹Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.

²²Wentel van mij versmaadheid en verachting, want ik heb Uw getuigenissen onderhouden.

²²Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.

²³Als zelfs de vorsten zittende tegen mij gesproken hebben, heeft Uw knecht Uw inzettingen betracht.

²³Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.

²⁴Ook zijn Uw getuigenissen mijn vermakingen, en mijn raadslieden.

²⁴Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.

²⁵Daleth. Mijn ziel kleeft aan het stof; maak mij levend naar Uw woord.

²⁵I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!

²⁶Ik heb U mijn wegen verteld, en Gij hebt mij verhoord; leer mij Uw inzettingen.

²⁶Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.

²⁷Geef mij den weg Uwer bevelen te verstaan, opdat ik Uw wonderen betrachte.

²⁷Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.

²⁸Mijn ziel druipt weg van treurigheid; richt mij op naar Uw woord.

²⁸Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!

²⁹Wend van mij den weg der valsheid, en verleen mij genadiglijk Uw wet.

²⁹Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!

³⁰Ik heb verkoren den weg der waarheid, Uw rechten heb ik mij voorgesteld.

³⁰Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.

³¹Ik kleef vast aan Uw getuigenissen; o HEERE! beschaam mij niet.

³¹Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!

³²Ik zal den weg Uwer geboden lopen, als Gij mijn hart verwijd zult hebben.

³²Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.

³³He. HEERE! leer mij den weg Uwer inzettingen, en ik zal hem houden ten einde toe.

³³Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.

³⁴Geef mij het verstand, en ik zal Uw wet houden; ja, ik zal ze onderhouden met gansen harte.

³⁴Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.

³⁵Doe mij treden op het pad Uwer geboden, want daarin heb ik lust.

³⁵Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.

³⁶Neig mijn hart tot Uw getuigenissen, en niet tot gierigheid.

³⁶Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.

³⁷Wend mijn ogen af, dat zij geen ijdelheid zien; maak mij levend door Uw wegen.

³⁷Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!

³⁸Bevestig Uw toezeggingen aan Uw knecht, die Uw vreze toegedaan is.

³⁸Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.

³⁹Wend mijn smaadheid af, die ik vreze, want Uw rechten zijn goed.

³⁹Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.

⁴⁰Zie, ik heb een begeerte tot Uw bevelen; maak mij levend door Uw gerechtigheid.

⁴⁰Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!

⁴¹Vau. En dat mij Uw goedertierenheden overkomen, o HEERE! Uw heil, naar Uw toezegging;

⁴¹Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,

⁴²Opdat ik mijn smader wat heb te antwoorden, want ik vertrouw op Uw woord.

⁴²så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.

⁴³En ruk het woord der waarheid van mijn mond niet al te zeer, want ik hoop op Uw rechten.

⁴³Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.

⁴⁴Zo zal ik Uw wet steeds onderhouden, eeuwiglijk en altoos.

⁴⁴Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;

⁴⁵En ik zal wandelen in de ruimte, omdat ik Uw bevelen gezocht heb.

⁴⁵jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.

⁴⁶Ook zal ik voor koningen spreken van Uw getuigenissen, en mij niet schamen.

⁴⁶Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;

⁴⁷En ik zal mij vermaken in Uw geboden, die ik liefheb.

⁴⁷jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;

⁴⁸En ik zal mijn handen opheffen naar Uw geboden, die ik liefheb, en ik zal Uw inzettingen betrachten.

⁴⁸jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.

⁴⁹Zain. Gedenk des woords, tot Uw knecht gesproken, op hetwelk Gij mij hebt doen hopen.

⁴⁹Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.

⁵⁰Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.

⁵⁰Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.

⁵¹De hovaardigen hebben mij boven mate zeer bespot; nochtans ben ik van Uw wet niet geweken.

⁵¹De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.

⁵²Ik heb gedacht, o HEERE! aan Uw oordelen van ouds aan, en heb mij getroost.

⁵²Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.

⁵³Grote beroering heeft mij bevangen vanwege de goddelozen, die Uw wet verlaten.

⁵³Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.

⁵⁴Uw inzettingen zijn mij gezangen geweest, ter plaatse mijner vreemdelingschappen.

⁵⁴Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.

⁵⁵HEERE! des nachts ben ik Uws Naams gedachtig geweest, en heb Uw wet bewaard.

⁵⁵Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.

⁵⁶Dat is mij geschied, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.

⁵⁶Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.

⁵⁷Cheth. De HEERE is mijn deel, ik heb gezegd, dat ik Uw woorden zal bewaren.

⁵⁷Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.

⁵⁸Ik heb Uw aanschijn ernstelijk gebeden van ganser harte, wees mij genadig naar Uw toezegging.

⁵⁸Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!

⁵⁹Ik heb mijn wegen bedacht, en heb mijn voeten gekeerd tot Uw getuigenissen.

⁵⁹Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.

⁶⁰Ik heb gehaast, en niet vertraagd Uw geboden te onderhouden.

⁶⁰Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.

⁶¹De goddeloze hopen hebben mij beroofd; nochtans heb ik Uw wet niet vergeten.

⁶¹De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.

⁶²Te middernacht sta ik op, om U te loven voor de rechten Uwer gerechtigheid.

⁶²Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.

⁶³Ik ben een gezel van allen, die U vrezen, en van hen, die Uw bevelen onderhouden.

⁶³Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.

⁶⁴HEERE! de aarde is vol van Uw goedertierenheid; leer mij Uw inzettingen.

⁶⁴Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!

⁶⁵Teth. Gij hebt bij Uw knecht goed gedaan, HEERE, naar Uw woord.

⁶⁵Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.

⁶⁶Leer mij een goeden zin en wetenschap, want ik heb aan Uw geboden geloofd.

⁶⁶Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.

⁶⁷Eer ik verdrukt werd, dwaalde ik, maar nu onderhoud ik Uw woord.

⁶⁷For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.

⁶⁸Gij zijt goed en goeddoende; leer mij Uw inzettingen.

⁶⁸God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!

⁶⁹De hovaardigen hebben leugens tegen mij gestoffeerd; doch ik bewaar Uw bevelen van ganser harte.

⁶⁹De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.

⁷⁰Hun hart is vet als smeer; maar ik heb vermaak in Uw wet.

⁷⁰Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.

⁷¹Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw inzettingen leerde.

⁷¹Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.

⁷²De wet Uws monds is mij beter, dan duizenden van goud of zilver.

⁷²Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.

⁷³Jod. Uw handen hebben mij gemaakt, en bereid; maak mij verstandig, opdat ik Uw geboden lere.

⁷³Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!

⁷⁴Die U vrezen, zullen mij aanzien, en zich verblijden, omdat ik op Uw woord gehoopt heb.

⁷⁴De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.

⁷⁵Ik weet, HEERE! dat Uw gerichten de gerechtigheid zijn, en dat Gij mij uit getrouwheid verdrukt hebt.

⁷⁵HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.

⁷⁶Laat toch Uw goedertierenheid zijn om mij te troosten, naar Uw toezegging aan Uw knecht.

⁷⁶Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!

⁷⁷Laat mij Uw barmhartigheden overkomen, opdat ik leve, want Uw wet is al mijn vermaking.

⁷⁷Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.

⁷⁸Laat de hovaardigen beschaamd worden, omdat zij mij met leugen nedergestoten hebben; doch ik betracht Uw geboden.

⁷⁸Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.

⁷⁹Laat hen tot mij keren, die U vrezen, en die Uw getuigenissen kennen.

⁷⁹Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.

⁸⁰Laat mijn hart oprecht zijn tot Uw inzettingen, opdat ik niet beschaamd worde.

⁸⁰Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.

⁸¹Caph. Mijn ziel is bezweken van verlangen naar Uw heil; op Uw woord heb ik gehoopt.

⁸¹Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.

⁸²Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw toezegging, terwijl ik zeide: Wanneer zult Gij mij vertroosten?

⁸²Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"

⁸³Want ik ben geworden als een lederen zak in den rook; doch Uw inzettingen heb ik niet vergeten.

⁸³Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.

⁸⁴Hoe vele zullen de dagen Uws knechts zijn? Wanneer zult Gij recht doen over mijn vervolgers?

⁸⁴Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?

⁸⁵De hovaardigen hebben mij putten gegraven, hetwelk niet is naar Uw wet.

⁸⁵De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.

⁸⁶Al Uw geboden zijn waarheid; zij vervolgen mij met leugen, help mij.

⁸⁶Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!

⁸⁷Zij hebben mij bijna vernietigd op de aarde, maar ik heb Uw bevelen niet verlaten.

⁸⁷De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.

⁸⁸Maak mij levend naar Uw goedertierenheid, dan zal ik de getuigenis Uws monds onderhouden.

⁸⁸Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.

⁸⁹Lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen.

⁸⁹HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.

⁹⁰Uw goedertierenheid is van geslacht tot geslacht; Gij hebt de aarde vastgemaakt, en zij blijft staan;

⁹⁰Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.

⁹¹Naar Uw verordeningen blijven zij nog heden staan, want zij allen zijn Uw knechten.

⁹¹Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.

⁹²Indien Uw wet niet ware geweest al mijn vermaking, ik ware in mijn druk al lang vergaan.

⁹²Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.

⁹³Ik zal Uw bevelen in der eeuwigheid niet vergeten, want door dezelve hebt Gij mij levend gemaakt.

⁹³Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.

⁹⁴Ik ben Uw, behoud mij, want ik heb Uw bevelen gezocht.

⁹⁴Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.

⁹⁵De goddelozen hebben op mij gewacht, om mij te doen vergaan; ik neem acht op Uw getuigenissen.

⁹⁵De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.

⁹⁶In alle volmaaktheid heb ik een einde gezien; maar Uw gebod is zeer wijd.

⁹⁶For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.

⁹⁷Mem. Hoe lief heb ik Uw wet! Zij is mijn betrachting den gansen dag.

⁹⁷Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.

⁹⁸Zij maakt mij door Uw geboden wijzer, dan mijn vijanden zijn, want zij is in eeuwigheid bij mij.

⁹⁸Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.

⁹⁹Ik ben verstandiger dan al mijn leraars, omdat Uw getuigenissen mijn betrachting zijn.

⁹⁹Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.

¹⁰⁰Ik ben voorzichtiger dan de ouden, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.

¹⁰⁰Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.

¹⁰¹Ik heb mijn voeten geweerd van alle kwade paden, opdat ik Uw woord zou onderhouden.

¹⁰¹Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.

¹⁰²Ik ben niet geweken van Uw rechten, want Gij hebt mij geleerd.

¹⁰²Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.

¹⁰³Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest, meer dan honig mijn mond!

¹⁰³Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.

¹⁰⁴Uit Uw bevelen krijg ik verstand, daarom haat ik alle leugenpaden.

¹⁰⁴Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.

¹⁰⁵Nun. Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht voor mijn pad.

¹⁰⁵Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.

¹⁰⁶Ik heb gezworen, en zal het bevestigen, dat ik onderhouden zal de rechten Uwer gerechtigheid.

¹⁰⁶Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.

¹⁰⁷Ik ben gans zeer verdrukt, HEERE! maak mij levend naar Uw woord.

¹⁰⁷Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!

¹⁰⁸Laat U toch, o HEERE! welgevallen de vrijwillige offeranden mijns monds, en leer mij Uw rechten.

¹⁰⁸Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!

¹⁰⁹Mijn ziel is geduriglijk in mijn hand; nochtans vergeet ik Uw wet niet.

¹⁰⁹Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.

¹¹⁰De goddelozen hebben mij een strik gelegd; nochtans ben ik niet afgedwaald van Uw bevelen.

¹¹⁰De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.

¹¹¹Ik heb Uw getuigenissen genomen tot een eeuwige erve, want zij zijn mijns harten vrolijkheid.

¹¹¹Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.

¹¹²Ik heb mijn hart geneigd, om Uw inzettingen eeuwiglijk te doen, ten einde toe.

¹¹²Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.

¹¹³Samech. Ik haat de kwade ranken, maar heb Uw wet lief.

¹¹³Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.

¹¹⁴Gij zijt mijn Schuilplaats en mijn Schild; op Uw Woord heb ik gehoopt.

¹¹⁴Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.

¹¹⁵Wijkt van mij, gij boosdoeners! dat ik de geboden mijns Gods moge bewaren.

¹¹⁵Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.

¹¹⁶Ondersteun mij naar Uw toezegging, opdat ik leve; en laat mij niet beschaamd worden over mijn hope.

¹¹⁶Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!

¹¹⁷Ondersteun mij, zo zal ik behouden zijn; dan zal ik mij steeds in Uw inzettingen vermaken.

¹¹⁷Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!

¹¹⁸Gij vertreedt al degenen, die van Uw inzettingen afdwalen, want hun bedrog is leugen.

¹¹⁸Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.

¹¹⁹Gij doet alle goddelozen der aarde weg als schuim, daarom heb ik Uw getuigenissen lief.

¹¹⁹For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.

¹²⁰Het haar mijns vleses is te berge gerezen van verschrikking voor U, en ik heb gevreesd voor Uw oordelen.

¹²⁰Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.

¹²¹Ain. Ik heb recht en gerechtigheid gedaan; geef mij niet over aan mijn onderdrukkers.

¹²¹Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!

¹²²Wees borg voor Uw knecht ten goede; laat de hovaardigen mij niet onderdrukken.

¹²²Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!

¹²³Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw heil, en naar de toezegging Uwer rechtvaardigheid.

¹²³Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.

¹²⁴Doe bij Uw knecht naar Uw goedertierenheid, en leer mij Uw inzettingen.

¹²⁴Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!

¹²⁵Ik ben Uw knecht, maak mij verstandig, en ik zal Uw getuigenissen kennen.

¹²⁵Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!

¹²⁶Het is tijd voor den HEERE, dat Hij werke, want zij hebben Uw wet verbroken.

¹²⁶Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.

¹²⁷Daarom heb ik Uw geboden lief, meer dan goud, ja, meer dan het fijnste goud.

¹²⁷Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.

¹²⁸Daarom heb ik alle Uw bevelen, van alles, voor recht gehouden; maar alle valse pad heb ik gehaat.

¹²⁸Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.

¹²⁹Pe. Uw getuigenissen zijn wonderbaar, daarom bewaart ze mijn ziel.

¹²⁹Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.

¹³⁰De opening Uwer woorden geeft licht, de slechten verstandig makende.

¹³⁰Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.

¹³¹Ik heb mijn mond wijd opengedaan, en gehijgd, want ik heb verlangd naar Uw geboden.

¹³¹Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.

¹³²Zie mij aan, wees mij genadig, naar het recht aan degenen, die Uw Naam beminnen.

¹³²Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!

¹³³Maak mijn voetstappen vast in Uw Woord, en laat geen ongerechtigheid over mij heersen.

¹³³Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!

¹³⁴Verlos mij van des mensen overlast, en ik zal Uw bevelen onderhouden.

¹³⁴Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!

¹³⁵Doe Uw aangezicht lichten over Uw knecht, en leer mij Uw inzettingen.

¹³⁵Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!

¹³⁶Waterbeken vlieten af uit mijn ogen, omdat zij Uw wet niet onderhouden.

¹³⁶Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.

¹³⁷Tsade. HEERE! Gij zijt rechtvaardig, en elkeen Uwer oordelen is recht.

¹³⁷Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.

¹³⁸Gij hebt de gerechtigheid Uwer getuigenissen, en de waarheid hogelijk geboden.

¹³⁸Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.

¹³⁹Mijn ijver heeft mij doen vergaan, omdat mijn wederpartijders Uw woorden vergeten hebben.

¹³⁹Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.

¹⁴⁰Uw woord is zeer gelouterd, en Uw knecht heeft het lief.

¹⁴⁰Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.

¹⁴¹Ik ben klein en veracht, doch Uw bevelen vergeet ik niet.

¹⁴¹Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.

¹⁴²Uw gerechtigheid is gerechtigheid in eeuwigheid, en Uw wet is de waarheid.

¹⁴²Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.

¹⁴³Benauwdheid en angst hebben mij getroffen, doch Uw geboden zijn mijn vermakingen.

¹⁴³Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.

¹⁴⁴De gerechtigheid Uwer getuigenissen is in der eeuwigheid; doe ze mij verstaan, zo zal ik leven.

¹⁴⁴Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!

¹⁴⁵Koph. Ik heb van ganser harte geroepen: verhoor mij, o HEERE! ik zal Uw inzettingen bewaren.

¹⁴⁵Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.

¹⁴⁶Ik heb U aangeroepen, verlos mij, en ik zal Uw getuigenissen onderhouden.

¹⁴⁶Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!

¹⁴⁷Ik ben de morgen schemering voorgekomen, en heb geschrei gemaakt; op Uw woord heb ik gehoopt.

¹⁴⁷Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.

¹⁴⁸Mijn ogen komen de nacht waken voor, om Uw rede te betrachten.

¹⁴⁸Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.

¹⁴⁹Hoor mijn stem naar Uw goedertierenheid, o HEERE! maak mij levend naar Uw recht.

¹⁴⁹Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!

¹⁵⁰Die kwade praktijken najagen, genaken mij, zij wijken verre van Uw wet.

¹⁵⁰De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.

¹⁵¹Maar Gij, HEERE! zijt nabij, en al Uw geboden zijn waarheid.

¹⁵¹Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.

¹⁵²Van ouds heb ik geweten van Uw getuigenissen, dat Gij ze in eeuwigheid gegrond hebt.

¹⁵²For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.

¹⁵³Resch. Zie mijn ellende aan, en help mij uit, want Uw wet heb ik niet vergeten.

¹⁵³Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.

¹⁵⁴Twist mijn twistzaak, en verlos mij, maak mij levend, naar Uw toezegging.

¹⁵⁴Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!

¹⁵⁵Het heil is verre van de goddelozen, want zij zoeken Uw inzettingen niet.

¹⁵⁵Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.

¹⁵⁶HEERE! Uw barmhartigheden zijn vele; maak mij levend naar Uw rechten.

¹⁵⁶Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!

¹⁵⁷Mijn vervolgers en mijn wederpartijders zijn vele, maar van Uw getuigenissen wijk ik niet.

¹⁵⁷Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.

¹⁵⁸Ik heb gezien degenen, die trouwelooslijk handelen, en het verdroot mij, dat zij Uw woord niet onderhielden.

¹⁵⁸Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.

¹⁵⁹Zie aan, dat ik Uw bevelen lief heb, o HEERE! maak mij levend naar Uw goedertierenheid.

¹⁵⁹Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!

¹⁶⁰Het begin Uws woords is waarheid, en in der eeuwigheid is al het recht Uwer gerechtigheid.

¹⁶⁰Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.

¹⁶¹Schin. De vorsten hebben mij vervolgd zonder oorzaak; maar mijn hart heeft gevreesd voor Uw woord.

¹⁶¹Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.

¹⁶²Ik ben vrolijk over Uw toezegging, als een, die een groten buit vindt.

¹⁶²Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.

¹⁶³Ik haat de valsheid, en heb er een gruwel van; maar Uw wet heb ik lief.

¹⁶³Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.

¹⁶⁴Ik loof U zeven maal des daags, over de rechten Uwer gerechtigheid.

¹⁶⁴Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.

¹⁶⁵Die Uw wet beminnen, hebben groten vrede, en zij hebben geen aanstoot.

¹⁶⁵Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.

¹⁶⁶O HEERE! ik hoop op Uw heil, en doe Uw geboden.

¹⁶⁶Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.

¹⁶⁷Mijn ziel onderhoudt Uw getuigenissen, en ik heb ze zeer lief.

¹⁶⁷Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.

¹⁶⁸Ik onderhoud Uw bevelen en Uw getuigenissen, want al mijn wegen zijn voor U.

¹⁶⁸Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.

¹⁶⁹Thau. O HEERE! laat mijn geschrei voor Uw aanschijn genaken, maak mij verstandig naar Uw woord.

¹⁶⁹Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!

¹⁷⁰Laat mijn smeken voor Uw aanschijn komen, red mij naar Uw toezegging.

¹⁷⁰Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!

¹⁷¹Mijn lippen zullen Uw lof overvloediglijk uitstorten, als Gij mij Uw inzettingen zult geleerd hebben.

¹⁷¹Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.

¹⁷²Mijn tong zal spraak houden van Uw rede, want al Uw geboden zijn rechtvaardigheid.

¹⁷²Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.

¹⁷³Laat Uw hand mij te hulp komen, want ik heb Uw bevelen verkoren.

¹⁷³Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.

¹⁷⁴O HEERE! ik verlang naar Uw heil, en Uw wet is al mijn vermaking.

¹⁷⁴Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.

¹⁷⁵Laat mijn ziel leven, en zij zal U loven, en laat Uw rechten mij helpen.

¹⁷⁵Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!

¹⁷⁶Ik heb gedwaald als een verloren schaap; zoek Uw knecht, want Uw geboden heb ik niet vergeten.

¹⁷⁶Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.