¹Een psalm van David, om te doen gedenken.

¹(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

²O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.

²Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

³Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.

³Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

⁴Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.

⁴thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

⁵Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.

⁵Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

⁶Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.

⁶jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

⁷Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.

⁷Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

⁸Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.

⁸jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

⁹Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.

⁹HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

¹⁰HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.

¹⁰mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

¹¹Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.

¹¹For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

¹²Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.

¹²de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

¹³En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.

¹³Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

¹⁴Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.

¹⁴som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

¹⁵Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.

¹⁵Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

¹⁶Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!

¹⁶når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

¹⁷Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.

¹⁷Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

¹⁸Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.

¹⁸thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

¹⁹Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.

¹⁹Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

²⁰Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.

²⁰som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

²¹En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.

²¹HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

²²Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij. [ (Psalms 38:23) Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil! ]

²²il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!