¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester, voor Jeduthun.

¹(Til sangmesteren. Til Jedutun. En salme af David.) Jeg sagde: "Mine Veje vil jeg vogte på, så jeg ikke synder med Tungen; min Mund vil jeg holde i Tømme, så længe den gudløse er mig nær!"

²Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.

²Jeg var stum og tavs, jeg tav for at undgå tomme Ord, men min Smerte naged,

³Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.

³mit Hjerte brændte i Brystet, Ild lued op, mens jeg grunded; da talte jeg med min Tunge.

⁴Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking; toen sprak ik met mijn tong:

⁴Lær mig, HERRE, at kende mit Endeligt, det Mål af Dage, jeg har, lad mig kende, hvor snart jeg skal bort!

⁵HEERE! maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij.

⁵Se, i Håndsbredder målte du mine Dage ud, mit Liv er som intet for dig, som et Åndepust står hvert Menneske der. - Sela.

⁶Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is een ieder mens, hoe vast hij staat, enkel ijdelheid. Sela.

⁶Kun som en Skygge er Menneskets Vandring, kun Tomhed er deres Travlhed; de samler og ved ej, hvem der får det.

⁷Immers wandelt de mens als in een beeld, immers woelen zij ijdelijk; men brengt bijeen, en men weet niet, wie het naar zich nemen zal.

⁷Hvad bier jeg, Herre, da efter? Mit Håb står ene til dig.

⁸En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.

⁸Fri mig for al min Synd, gør mig ikke til Spot for Dårer!

⁹Verlos mij van al mijn overtredingen; en stel mij niet tot een smaad des dwazen.

⁹Jeg tier og åbner ikke min Mund, du voldte det jo.

¹⁰Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan.

¹⁰Borttag din Plage fra mig, under din vældige Hånd går jeg til.

¹¹Neem Uw plage van op mij weg, ik ben bezweken van de bestrijding Uwer hand.

¹¹Når du tugter en Mand med Straf for hans Brøde, smuldrer du hans Herlighed hen som Møl; kun et Åndepust er hvert Menneske. - Sela.

¹²Kastijdt Gij iemand met straffingen om de ongerechtigheid, zo doet Gij zijn bevalligheid smelten als een mot; immers is een ieder mens ijdelheid. Sela.

¹²Hør, o HERRE, min Bøn og lyt til mit Skrig, til mine Tårer tie du ej! Thi en fremmed er jeg hos dig, en Gæst som alle mine Fædre.

¹³Hoor, HEERE! mijn gebed, en neem mijn geroep ter ore; zwijg niet tot mijn tranen; want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijn vaders. [ (Psalms 39:14) Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet meer zij. ]

¹³Se bort fra mig, så jeg kvæges, før jeg går bort og ej mer er til!