¹Op U, o HEERE! betrouw ik; laat mij niet beschaamd worden in eeuwigheid.

¹HERRE, jeg lider på dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.

²Red mij door Uw gerechtigheid, en bevrijd mij; neig Uw oor tot mij, en verlos mij.

²Frels mig og udfri mig i din Retfærdighed, du bøjede dit Øre til mig;

³Wees mij tot een Rotssteen, om daarin te wonen, om geduriglijk daarin te gaan; Gij hebt bevel gegeven, om mij te verlossen, want Gij zijt mijn Steenrots en mijn Burg.

³red mig og vær mig en Tilflugtsklippe, en Klippeborg til min Frelse; thi du er min Klippe og Borg!

⁴Mijn God, bevrijd mij van de hand des goddelozen, van de hand desgenen, die verkeerdelijk handelt, en des opgeblazenen.

⁴Min Gud, fri mig ud af gudløses Hånd, af Niddings og Voldsmands Kløer;

⁵Want Gij zijt mijn Verwachting, Heere, HEERE! mijn Vertrouwen van mijn jeugd aan.

⁵thi du er mit Håb, o Herre! Fra min Ungdom var HERREN min Tillid;

⁶Op U heb ik gesteund van den buik aan; van mijner moeders ingewand aan zijt Gij mijn Uithelper; mijn lof is geduriglijk van U.

⁶fra Moders Skød har jeg støttet mig til dig, min Forsørger var du fra Moders Liv, dig gælder altid min Lovsang.

⁷Ik ben velen als een wonder geweest; doch Gij zijt mijn sterke Toevlucht.

⁷For mange står jeg som mærket af Gud, men du er min stærke Tilflugt;

⁸Laat mijn mond vervuld worden met Uw lof, den gansen dag met Uw heerlijkheid.

⁸min Mund er fuld af din Lovsang, af din Ære Dagen lang.

⁹Verwerp mij niet in den tijd des ouderdoms; verlaat mij niet, terwijl mijn kracht vergaat.

⁹Forkast mig ikke i Alderdommens Tid og svigt mig ikke, nu Kraften svinder;

¹⁰Want mijn vijanden spreken van mij, en die op mijn ziel loeren, beraadslagen te zamen,

¹⁰thi mine Fjender taler om mig, de der lurer på min Sjæl, holder Råd:

¹¹Zeggende: God heeft hem verlaten; jaagt na, en grijpt hem, want er is geen verlosser.

¹¹"Gud har svigtet ham! Efter ham! Grib ham, thi ingen frelser!"

¹²O God, wees niet verre van mij; mijn God! haast U tot mijn hulp.

¹²Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, min Gud;

¹³Laat hen beschaamd worden, laat hen verteerd worden, die mijn ziel tegen zijn; laat hen met smaad en schande overdekt worden, die mijn kwaad zoeken.

¹³lad dem blive til Skam og Skændsel, dem, der står mig imod, lad dem hylles i Spot og Spe, dem, der vil mig ondt!

¹⁴Doch ik zal geduriglijk hopen, en zal al Uw lof nog groter maken.

¹⁴Men jeg, jeg vil altid håbe, blive ved at istemme din Pris;

¹⁵Mijn mond zal Uw gerechtigheid vertellen, den gansen dag Uw heil; hoewel ik de getallen niet weet.

¹⁵min Mund skal vidne om din Retfærd, om din Frelse Dagen lang; thi jeg kender ej Ende derpå.

¹⁶Ik zal heengaan in de mogendheden des Heeren HEEREN; ik zal Uw gerechtigheid vermelden, de Uwe alleen.

¹⁶Jeg vil minde om den Herre HERRENs Vælde, lovsynge din Retfærd, kun den alene.

¹⁷O God! Gij hebt mij geleerd van mijn jeugd aan, en tot nog toe verkondig ik Uw wonderen.

¹⁷Gud, du har vejledt mig fra min Ungdom af, dine Undere har jeg forkyndt til nu;

¹⁸Daarom ook, terwijl de ouderdom en grijsheid daar is, verlaat mij niet, o God, totdat ik dezen geslachte verkondige Uw arm, allen nakomelingen Uw macht.

¹⁸indtil Alderdommens Tid og de grånende Hår svigte du mig ikke, o Gud. End skal jeg prise din Arm for alle kommende Slægter.

¹⁹Ook is Uw gerechtigheid, o God, tot in de hoogte; Gij, Die grote dingen gedaan hebt; o God! wie is U gelijk?

¹⁹Din Vælde og din Retfærdighed når til Himlen, o Gud; du, som øvede store Ting, hvo er din Lige, Gud?

²⁰Gij, Die mij veel benauwdheden en kwaden hebt doen zien, zult mij weder levend maken, en zult mij weder ophalen uit de afgronden der aarde.

²⁰Du, som lod os skue mange fold Trængsel og Nød, du kalder os atter til Live og drager os atter af Jordens Dyb;

²¹Gij zult mijn grootheid vermeerderen, en mij rondom vertroosten.

²¹du vil øge min Storhed og atter trøste mig.

²²Ook zal ik U loven met het instrument der luit, Uw trouw, mijn God; ik zal U psalmzingen met de harp, o Heilige Israels!

²²Til Gengæld vil jeg til Harpespil prise din Trofasthed, min Gud, lege på Citer for dig, du Israels Hellige;

²³Mijn lippen zullen juichen, wanneer ik U zal psalmzingen, en mijn ziel, die Gij verlost hebt.

²³juble skal mine Læber - ja, jeg vil lovsynge dig og min Sjæl, som du udløste;

²⁴Ook zal mijn tong Uw gerechtigheid den gansen dag uitspreken, want zij zijn beschaamd, want zij zijn schaamrood geworden, die mijn kwaad zoeken.

²⁴også min Tunge skal Dagen igennem forkynde din Retfærd, thi Skam og Skændsel får de, som vil mig ilde.