¹Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

¹Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li auxskultis min.

²O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

²Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

³Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

³Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

⁴Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

⁴Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

⁵O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

⁵Ve al mi, ke mi gastas en Mesxehx, Ke mi logxas inter la tendoj de Kedar!

⁶Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

⁶Tro longe logxis mia animo Inter malamantoj de paco.

⁷Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

⁷Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.