¹Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

¹Kanto de suprenirado. De David. Mi ekgxojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

²Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

²Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

³Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

³Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu cxio kunigxis.

⁴Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

⁴Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laux la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

⁵Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

⁵CXar tie staris tronoj de jugxo, Tronoj de la domo de David.

⁶Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

⁶Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

⁷Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

⁷Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

⁸Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

⁸Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

⁹Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

⁹Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.