¹Een lied op Hammaaloth. Ik hef mijn ogen op tot U, Die in de hemelen zit.

¹Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la cxielo!

²Zie, gelijk de ogen der knechten zijn op de hand hunner heren; gelijk de ogen der dienstmaagd zijn op de hand harer vrouw; alzo zijn onze ogen op den HEERE, onze God, totdat Hij ons genadig zij.

²Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de sxia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, GXis Li korfavoros nin.

³Zijt ons genadig, o HEERE! zijt ons genadig, want wij zijn der verachting veel te zat.

³Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; CXar ni suferis suficxe da malestimo.

⁴Onze ziel is veel te zat des spots der weelderigen, der verachting der hovaardigen.

⁴Tute plenigxis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.