¹Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

¹Il y a pour l'argent une mine d'où on le fait sortir, Et pour l'or un lieu d'où on l'extrait pour l'affiner;

²Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

²Le fer se tire de la poussière, Et la pierre se fond pour produire l'airain.

³Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

³L'homme fait cesser les ténèbres; Il explore, jusque dans les endroits les plus profonds, Les pierres cachées dans l'obscurité et dans l'ombre de la mort.

⁴Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

⁴Il creuse un puits loin des lieux habités; Ses pieds ne lui sont plus en aide, Et il est suspendu, balancé, loin des humains.

⁵Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

⁵La terre, d'où sort le pain, Est bouleversée dans ses entrailles comme par le feu.

⁶Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

⁶Ses pierres contiennent du saphir, Et l'on y trouve de la poudre d'or.

⁷De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

⁷L'oiseau de proie n'en connaît pas le sentier, L'oeil du vautour ne l'a point aperçu;

⁸De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

⁸Les plus fiers animaux ne l'ont point foulé, Le lion n'y a jamais passé.

⁹Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

⁹L'homme porte sa main sur le roc, Il renverse les montagnes depuis la racine;

¹⁰In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

¹⁰Il ouvre des tranchées dans les rochers, Et son oeil contemple tout ce qu'il y a de précieux;

¹¹Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

¹¹Il arrête l'écoulement des eaux, Et il produit à la lumière ce qui est caché.

¹²Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

¹²Mais la sagesse, où se trouve-t-elle? Où est la demeure de l'intelligence?

¹³De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

¹³L'homme n'en connaît point le prix; Elle ne se trouve pas dans la terre des vivants.

¹⁴De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

¹⁴L'abîme dit: Elle n'est point en moi; Et la mer dit: Elle n'est point avec moi.

¹⁵Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

¹⁵Elle ne se donne pas contre de l'or pur, Elle ne s'achète pas au poids de l'argent;

¹⁶Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

¹⁶Elle ne se pèse pas contre l'or d'Ophir, Ni contre le précieux onyx, ni contre le saphir;

¹⁷Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

¹⁷Elle ne peut se comparer à l'or ni au verre, Elle ne peut s'échanger pour un vase d'or fin.

¹⁸De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

¹⁸Le corail et le cristal ne sont rien auprès d'elle: La sagesse vaut plus que les perles.

¹⁹Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

¹⁹La topaze d'Ethiopie n'est point son égale, Et l'or pur n'entre pas en balance avec elle.

²⁰Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

²⁰D'où vient donc la sagesse? Où est la demeure de l'intelligence?

²¹Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

²¹Elle est cachée aux yeux de tout vivant, Elle est cachée aux oiseaux du ciel.

²²Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

²²Le gouffre et la mort disent: Nous en avons entendu parler.

²³God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

²³C'est Dieu qui en sait le chemin, C'est lui qui en connaît la demeure;

²⁴Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

²⁴Car il voit jusqu'aux extrémités de la terre, Il aperçoit tout sous les cieux.

²⁵Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

²⁵Quand il régla le poids du vent, Et qu'il fixa la mesure des eaux,

²⁶Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

²⁶Quand il donna des lois à la pluie, Et qu'il traça la route de l'éclair et du tonnerre,

²⁷Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

²⁷Alors il vit la sagesse et la manifesta, Il en posa les fondements et la mit à l'épreuve.

²⁸Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

²⁸Puis il dit à l'homme: Voici, la crainte du Seigneur, c'est la sagesse; S'éloigner du mal, c'est l'intelligence.