¹Elihu ging nog voort, en zeide:

¹Elihu continua et dit:

²Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.

²Attends un peu, et je vais poursuivre, Car j'ai des paroles encore pour la cause de Dieu.

³Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.

³Je prendrai mes raisons de haut, Et je prouverai la justice de mon créateur.

⁴Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.

⁴Sois-en sûr, mes discours ne sont pas des mensonges, Mes sentiments devant toi sont sincères.

⁵Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.

⁵Dieu est puissant, mais il ne rejette personne; Il est puissant par la force de son intelligence.

⁶Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.

⁶Il ne laisse pas vivre le méchant, Et il fait droit aux malheureux.

⁷Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.

⁷Il ne détourne pas les yeux de dessus les justes, Il les place sur le trône avec les rois, Il les y fait asseoir pour toujours, afin qu'ils soient élevés.

⁸En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;

⁸Viennent-ils à tomber dans les chaînes, Sont-ils pris dans les liens de l'adversité,

⁹Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;

⁹Il leur dénonce leurs oeuvres, Leurs transgressions, leur orgueil;

¹⁰En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.

¹⁰Il les avertit pour leur instruction, Il les exhorte à se détourner de l'iniquité.

¹¹Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.

¹¹S'ils écoutent et se soumettent, Ils achèvent leurs jours dans le bonheur, Leurs années dans la joie.

¹²Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.

¹²S'ils n'écoutent pas, ils périssent par le glaive, Ils expirent dans leur aveuglement.

¹³En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.

¹³Les impies se livrent à la colère, Ils ne crient pas à Dieu quand il les enchaîne;

¹⁴Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.

¹⁴Ils perdent la vie dans leur jeunesse, Ils meurent comme les débauchés.

¹⁵Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.

¹⁵Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, Et c'est par la souffrance qu'il l'avertit.

¹⁶Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.

¹⁶Il te retirera aussi de la détresse, Pour te mettre au large, en pleine liberté, Et ta table sera chargée de mets succulents.

¹⁷Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.

¹⁷Mais si tu défends ta cause comme un impie, Le châtiment est inséparable de ta cause.

¹⁸Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.

¹⁸Que l'irritation ne t'entraîne pas à la moquerie, Et que la grandeur de la rançon ne te fasse pas dévier!

¹⁹Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?

¹⁹Tes cris suffiraient-ils pour te sortir d'angoisse, Et même toutes les forces que tu pourrais déployer?

²⁰Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.

²⁰Ne soupire pas après la nuit, Qui enlève les peuples de leur place.

²¹Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren heb, uit oorzake van de ellende.

²¹Garde-toi de te livrer au mal, Car la souffrance t'y dispose.

²²Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?

²²Dieu est grand par sa puissance; Qui saurait enseigner comme lui?

²³Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?

²³Qui lui prescrit ses voies? Qui ose dire: Tu fais mal?

²⁴Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.

²⁴Souviens-toi d'exalter ses oeuvres, Que célèbrent tous les hommes.

²⁵Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.

²⁵Tout homme les contemple, Chacun les voit de loin.

²⁶Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.

²⁶Dieu est grand, mais sa grandeur nous échappe, Le nombre de ses années est impénétrable.

²⁷Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;

²⁷Il attire à lui les gouttes d'eau, Il les réduit en vapeur et forme la pluie;

²⁸Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.

²⁸Les nuages la laissent couler, Ils la répandent sur la foule des hommes.

²⁹Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?

²⁹Et qui comprendra le déchirement de la nuée, Le fracas de sa tente?

³⁰Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.

³⁰Voici, il étend autour de lui sa lumière, Et il se cache jusque dans les profondeurs de la mer.

³¹Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.

³¹Par ces moyens il juge les peuples, Et il donne la nourriture avec abondance.

³²Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.

³²Il prend la lumière dans sa main, Il la dirige sur ses adversaires.

³³Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp

³³Il s'annonce par un grondement; Les troupeaux pressentent son approche.