1Elihu antwoordde verder, en zeide:
1Elihu reprit et dit:
2Houdt gij dat voor recht, dat gij gezegd hebt: Mijn gerechtigheid is meerder dan Gods?
2Imagines-tu avoir raison, Penses-tu te justifier devant Dieu,
3Want gij hebt gezegd: Wat zou zij u baten? Wat meer voordeel zal ik daarmede doen, dan met mijn zonde?
3Quand tu dis: Que me sert-il, Que me revient-il de ne pas pécher?
4Ik zal u antwoord geven, en uw vrienden met u.
4C'est à toi que je vais répondre, Et à tes amis en même temps.
5Bemerk den hemel en zie; en aanschouw de bovenste wolken, zij zijn hoger dan gij.
5Considère les cieux, et regarde! Vois les nuées, comme elles sont au-dessus de toi!
6Indien gij zondigt, wat bedrijft gij tegen Hem? Indien uw overtredingen menigvuldig zijn, wat doet gij Hem?
6Si tu pèches, quel tort lui causes-tu? Et quand tes péchés se multiplient, que lui fais-tu?
7Indien gij rechtvaardig zijt, wat geeft gij Hem, of wat ontvangt Hij uit uw hand?
7Si tu es juste, que lui donnes-tu? Que reçoit-il de ta main?
8Uw goddeloosheid zou zijn tegen een man, gelijk gij zijt, en uw gerechtigheid voor eens mensen kind.
8Ta méchanceté ne peut nuire qu'à ton semblable, Ta justice n'est utile qu'au fils de l'homme.
9Vanwege hun grootheid doen zij de onderdrukten roepen; zij schreeuwen vanwege den arm der groten.
9On crie contre la multitude des oppresseurs, On se plaint de la violence d'un grand nombre;
10Maar niemand zegt: Waar is God, mijn Maker, Die de psalmen geeft in den nacht?
10Mais nul ne dit: Où est Dieu, mon créateur, Qui inspire des chants d'allégresse pendant la nuit,
11Die ons geleerder maakt dan de beesten der aarde, en ons wijzer maakt dan het gevogelte des hemels?
11Qui nous instruit plus que les bêtes de la terre, Et nous donne l'intelligence plus qu'aux oiseaux du ciel?
12Daar roepen zij; maar Hij antwoordt niet, vanwege den hoogmoed der bozen.
12On a beau crier alors, Dieu ne répond pas, A cause de l'orgueil des méchants.
13Gewisselijk zal God de ijdelheid niet verhoren, en de Almachtige zal die niet aanschouwen.
13C'est en vain que l'on crie, Dieu n'écoute pas, Le Tout-Puissant n'y a point égard.
14Dat gij ook gezegd hebt: Gij zult Hem niet aanschouwen; er is nochtans gericht voor Zijn aangezicht, wacht gij dan op Hem.
14Bien que tu dises que tu ne le vois pas, Ta cause est devant lui: attends-le!
15Maar nu, dewijl het niets is, dat Zijn toorn Job bezocht heeft, en Hij hem niet zeer in overvloed doorkend heeft;
15Mais, parce que sa colère ne sévit point encore, Ce n'est pas à dire qu'il ait peu souci du crime.
16Zo heeft Job in ijdelheid zijn mond geopend, en zonder wetenschap woorden vermenigvuldigd.
16Ainsi Job ouvre vainement la bouche, Il multiplie les paroles sans intelligence.