¹Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.

¹Au chef des chantres. De David. Psaume. Dieu de ma louange, ne te tais point!

²Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.

²Car ils ouvrent contre moi une bouche méchante et trompeuse, Ils me parlent avec une langue mensongère,

³En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.

³Ils m'environnent de discours haineux Et ils me font la guerre sans cause.

⁴Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.

⁴Tandis que je les aime, ils sont mes adversaires; Mais moi je recours à la prière.

⁵En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.

⁵Ils me rendent le mal pour le bien, Et de la haine pour mon amour.

⁶Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.

⁶Place-le sous l'autorité d'un méchant, Et qu'un accusateur se tienne à sa droite!

⁷Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.

⁷Quand on le jugera, qu'il soit déclaré coupable, Et que sa prière passe pour un péché!

⁸Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;

⁸Que ses jours soient peu nombreux, Qu'un autre prenne sa charge!

⁹Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.

⁹Que ses enfants deviennent orphelins, Et sa femme veuve!

¹⁰En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.

¹⁰Que ses enfants soient vagabonds et qu'ils mendient, Qu'ils cherchent du pain loin de leur demeure en ruines!

¹¹Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.

¹¹Que le créancier s'empare de tout ce qui est à lui, Et que les étrangers pillent le fruit de son travail!

¹²Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.

¹²Que nul ne conserve pour lui de l'affection, Et que personne n'ait pitié de ses orphelins!

¹³Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.

¹³Que ses descendants soient exterminés, Et que leur nom s'éteigne dans la génération suivante!

¹⁴De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.

¹⁴Que l'iniquité de ses pères reste en souvenir devant l'Eternel, Et que le péché de sa mère ne soit point effacé!

¹⁵Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.

¹⁵Qu'ils soient toujours présents devant l'Eternel, Et qu'il retranche de la terre leur mémoire,

¹⁶Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.

¹⁶Parce qu'il ne s'est pas souvenu d'exercer la miséricorde, Parce qu'il a persécuté le malheureux et l'indigent, Jusqu'à faire mourir l'homme au coeur brisé!

¹⁷Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.

¹⁷Il aimait la malédiction: qu'elle tombe sur lui! Il ne se plaisait pas à la bénédiction: qu'elle s'éloigne de lui!

¹⁸En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.

¹⁸Qu'il revête la malédiction comme son vêtement, Qu'elle pénètre comme de l'eau dans son intérieur, Comme de l'huile dans ses os!

¹⁹Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.

¹⁹Qu'elle lui serve de vêtement pour se couvrir, De ceinture dont il soit toujours ceint!

²⁰Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.

²⁰Tel soit, de la part de l'Eternel, le salaire de mes ennemis, Et de ceux qui parlent méchamment de moi!

²¹Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.

²¹Et toi, Eternel, Seigneur! agis en ma faveur à cause de ton nom, Car ta bonté est grande; délivre-moi!

²²Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.

²²Je suis malheureux et indigent, Et mon coeur est blessé au dedans de moi.

²³Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.

²³Je m'en vais comme l'ombre à son déclin, Je suis chassé comme la sauterelle.

²⁴Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.

²⁴Mes genoux sont affaiblis par le jeûne, Et mon corps est épuisé de maigreur.

²⁵Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.

²⁵Je suis pour eux un objet d'opprobre; Ils me regardent, et secouent la tête.

²⁶Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.

²⁶Secours-moi, Eternel, mon Dieu! Sauve-moi par ta bonté!

²⁷Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.

²⁷Et qu'ils sachent que c'est ta main, Que c'est toi, Eternel, qui l'as fait!

²⁸Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.

²⁸S'ils maudissent, toi tu béniras; S'ils se lèvent, ils seront confus, Et ton serviteur se réjouira.

²⁹Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.

²⁹Que mes adversaires revêtent l'ignominie, Qu'ils se couvrent de leur honte comme d'un manteau!

³⁰Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.

³⁰Je louerai de ma bouche hautement l'Eternel, Je le célébrerai au milieu de la multitude;

³¹Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.

³¹Car il se tient à la droite du pauvre, Pour le délivrer de ceux qui le condamnent.