¹Een gouden kleinood van David, voor den opperzangmeester, Altascheth; toen Saul gezonden had, die zijn huis bewaren zouden, om hem te doden.

¹Au chef des chantres. Ne détruis pas. Hymne de David. Lorsque Saül envoya cerner la maison, pour le faire mourir. Mon Dieu! délivre-moi de mes ennemis, Protège-moi contre mes adversaires!

²Red mij van mijn vijanden, o mijn God! stel mij in een hoog vertrek voor degenen, die tegen mij opstaan.

²Délivre-moi des malfaiteurs, Et sauve-moi des hommes de sang!

³Red mij van de werkers der ongerechtigheid, en verlos mij van de mannen des bloeds.

³Car voici, ils sont aux aguets pour m'ôter la vie; Des hommes violents complotent contre moi, Sans que je sois coupable, sans que j'aie péché, ô Eternel!

⁴Want zie, zij leggen mijner ziel lagen; sterken rotten zich tegen mij; zonder mijn overtreding, en zonder mijn zonde, o HEERE!

⁴Malgré mon innocence, ils courent, ils se préparent: Réveille-toi, viens à ma rencontre, et regarde!

⁵Zij lopen en bereiden zich zonder mijn misdaad; waak op mij tegemoet, en zie.

⁵Toi, Eternel, Dieu des armées, Dieu d'Israël, Lève-toi, pour châtier toutes les nations! N'aie pitié d'aucun de ces méchants infidèles! -Pause.

⁶Ja, Gij HEERE, God der heirscharen, God Israels! ontwaak, om al deze heidenen te bezoeken; wees niemand van hen genadig, die trouwelooslijk ongerechtigheid bedrijven. Sela.

⁶Ils reviennent chaque soir, ils hurlent comme des chiens, Ils font le tour de la ville.

⁷Tegen den avond keren zij weder, zij tieren als een hond, en zij gaan rondom de stad.

⁷Voici, de leur bouche ils font jaillir le mal, Des glaives sont sur leurs lèvres; Car, qui est-ce qui entend?

⁸Zie, zij storten overvloediglijk uit met hun mond; zwaarden zijn op hun lippen; want wie hoort het?

⁸Et toi, Eternel, tu te ris d'eux, Tu te moques de toutes les nations.

⁹Maar Gij, HEERE! zult hen belachen; Gij zult alle heidenen bespotten.

⁹Quelle que soit leur force, c'est en toi que j'espère, Car Dieu est ma haute retraite.

¹⁰Tegen zijn sterkte zal ik op U wachten; want God is mijn Hoog Vertrek.

¹⁰Mon Dieu vient au-devant de moi dans sa bonté, Dieu me fait contempler avec joie ceux qui me persécutent.

¹¹De God mijner goedertierenheid zal mij voorkomen; God zal mij op mijn verspieders doen zien.

¹¹Ne les tue pas, de peur que mon peuple ne l'oublie; Fais-les errer par ta puissance, et précipite-les, Seigneur, notre bouclier!

¹²Dood hen niet, opdat mijn volk het niet vergete; doe hen omzwerven door Uw macht, en werp hen neder, o Heere, ons Schild!

¹²Leur bouche pèche à chaque parole de leurs lèvres: Qu'ils soient pris dans leur propre orgueil! Ils ne profèrent que malédictions et mensonges.

¹³Om de zonde huns monds, om het woord hunner lippen; en laat hen gevangen worden in hun hoogmoed; en om den vloek, en om de leugen, die zij vertellen.

¹³Détruis-les, dans ta fureur, détruis-les, et qu'ils ne soient plus! Qu'ils sachent que Dieu règne sur Jacob, Jusqu'aux extrémités de la terre! -Pause.

¹⁴Verteer hen in grimmigheid; verteer hen, dat zij er niet zijn, en laat hen weten, dat God heerser is in Jakob, ja, tot aan de einden der aarde. Sela.

¹⁴Ils reviennent chaque soir, ils hurlent comme des chiens, Ils font le tour de la ville.

¹⁵Laat hen dan tegen de avond wederkeren, laat hen tieren als een hond, en rondom de stad gaan;

¹⁵Ils errent çà et là, cherchant leur nourriture, Et ils passent la nuit sans être rassasiés.

¹⁶Laat hen zelfs omzwerven om spijs; en laat hen vernachten, al zijn zij niet verzadigd.

¹⁶Et moi, je chanterai ta force; Dès le matin, je célébrerai ta bonté. Car tu es pour moi une haute retraite, Un refuge au jour de ma détresse.

¹⁷Maar ik zal Uw sterkte zingen, en des morgens Uw goedertierenheid vrolijk roemen, omdat Gij mij een Hoog Vertrek zijt geweest, en een Toevlucht ten dage, als mij bange was. [ (Psalms 59:18) Van U, o mijn Sterkte! zal ik psalmzingen; want God is mijn Hoog Vertrek, de God mijner goedertierenheid. ]

¹⁷O ma force! c'est toi que je célébrerai, Car Dieu, mon Dieu tout bon, est ma haute retraite.