1Nadat nu het oproer gestild was, Paulus, de discipelen tot zich geroepen en gegroet hebbende, ging uit om naar Macedonie te reizen.
1Mi tethedden lḥala ifuk ccwal, imiren Bulus isnejmaɛ-ed inelmaden, yenha-ten, dɣa yeǧǧa-ten di lehna, yeṭṭef abrid ɣer tmurt n Masidunya.
2En als hij die delen doorgereisd, en hen met vele redenen vermaand had, kwam hij in Griekenland.
2Mi gezger tamurt n Masidunya, inehhu inelmaden, isseǧhad-iten s waṭas yimeslayen ; syenna ikemmel abrid ɣer tmurt n iyunaniyen anda yeqqim tlata wagguren.
3En als hij aldaar drie maanden overgebracht had, en hem van de Joden lagen gelegd werden, als hij naar Syrie zoude varen, zo werd hij van zin weder te keren door Macedonie.
3Mi gțeddu ad yerkeb di lbabuṛ ɣer tmurt n Surya, yesla belli at Isṛail mcawaṛen iwakken a t-xedɛen ; dɣa ibeddel ṛṛay, iṭṭef abrid ad yuɣal ɣer tmurt n Masidunya.
4En hem vergezelschapte tot in Azie Sopater van Berea; en van de Thessalonicensen Aristarchus en Sekundus; en Gajus van Derbe, en Timotheus en van die van Azie Tychikus en Trofimus.
4Ddan yid-es : Subatir, mmi-s n Birus si temdint n Biri ; Arisṭark akk-d Skundus n temdint n Tiṣalunik, Gayus n temdint n Derba ; yedda daɣen Timuti, Tucik akk-d Trufim n tmurt n Asya.
5Dezen, vooraf heengegaan zijnde, wachtten ons te Troas.
5Wigi zwaren ɣer zdat, eṛǧan-aɣ di temdint n Truwas,
6Wij nu scheepten af van Filippi na de dagen der ongehevelde broden, en kwamen in vijf dagen bij hen te Troas, alwaar wij ons zeven dagen onthielden.
6ma d nukni mi gɛedda Lɛid n weɣṛum mbla iɣes ( tamtunt ), nerkeb lbabuṛ si temdint n Filibus ; xemsa wussan mbeɛd, nelḥeq-iten ɣer temdint n Truwas, anda nesɛedda sebɛa wussan.
7En op den eersten dag der week, als de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, handelde Paulus met hen, zullende des anderen daags verreizen; en hij strekte zijne rede uit tot den middernacht.
7Ass amezwaru n dduṛt nennejmaɛ a nebḍu aɣṛum iwakken ad nemekti Lmasiḥ, Bulus ițmeslay nețța d inelmaden. Imi ilaq ad iṛuḥ azekka-nni, ikemmel yid-sen awal armi i gneṣṣef yiḍ ;
8En er waren vele lichten in de opperzaal waar zij vergaderd waren.
8taɣuṛfeț anda i nennejmaɛ, ceɛlent deg-s aṭas n teftilin.
9En een zeker jongeling, met name Eutychus, zat in het venster en met een diepen slaap overvallen zijnde, alzo Paulus lang tot hen sprak, door den slaap nederstortende, viel van de derde zoldering nederwaarts, en werd dood opgenomen.
9Yiwen ilemẓi, isem-is Utikus, yella yeqqim ɣef yiri n ṭṭaq. Imi i gɛeṭṭel Bulus deg umeslay, Utikus yewwi-t nuddam ; yeɣli-d si leɛli wis tlata armi d lqaɛa, mi t-id-refden, ufan-t yemmut.
10Doch Paulus, afgekomen zijnde, viel op hem, en hem omvangende, zeide hij: Weest niet beroerd; want zijn ziel is in hem.
10Bulus iṣubb-ed, yekna ɣuṛ-es, iddem-it ger iɣallen-is yenna : Ur țțaggadet ara, mazal deg-s taṛwiḥt, idder.
11En als hij weder boven gegaan was, en brood gebroken en wat gegeten had, en lang, tot den dageraad toe, met hen gesproken had, vertrok hij alzo.
11Syenna yuɣal yuli ar tɣuṛfeț, yebḍa aɣṛum ; mi ččan, ikemmel yid-sen ameslay armi d lefjer, dɣa iṛuḥ.
12En zij brachten den knecht levende, en waren bovenmate vertroost.
12Ilemẓi-nni, wwin-t yedder ; dɣa yers-ed lfeṛḥ deg ulawen-nsen.
13Maar wij, vooruit naar het schip gegaan zijnde, voeren af naar Assus, waar wij Paulus zouden innemen; want hij had het alzo bevolen, en hijzelf zou te voet gaan.
13Nukni nerkeb lbabuṛ, nezwar Bulus ɣer temdint n Assus anda ara nemyagar yid-es axaṭer yebɣa ad iṛuḥ ɣef wuḍaṛ.
14En als hij zich te Assus bij ons gevoegd had, namen wij hem in, en kwamen te Mitylene.
14Mi i ɣ-d-yelḥeq di temdint n Assus, yerkeb yid-nneɣ di lbabuṛ ɣer temdint n Mitilan ;
15En van daar afgescheept zijnde, kwamen wij den volgenden dag tegen Chios over, en des anderen daags legden wij aan te Samos, en bleven te Trogyllion, en den dag daaraan kwamen wij te Milete.
15syenna nkemmel abrid di lebḥeṛ, newweḍ azekka-nni zdat temdint n Ciyu, sellazekka-nni newweḍ ɣer temdint n Samus ; ass wis ṛebɛa newweḍ ɣer temdint n Mili.
16Want Paulus had voorgenomen Efeze voorbij te varen, opdat hij niet den tijd in Azie zou verslijten; want hij spoedde zich, om (zo het hem mogelijk ware) op den pinksterdag te Jeruzalem te zijn.
16Bulus yebɣa ad iɛeddi rrif n temdint n Ifasus mbla ma yeḥbes, iwakken ur isṛuḥuy ara lweqt di tmurt n Asya. Ițɣawal iwakken ma yella wamek, ad yaweḍ ɣer temdint n Lquds ass n lɛid n wass wis xemsin.
17Maar hij zond van Milete naar Efeze, en hij ontbood de ouderlingen der Gemeente.
17Si temdint n Mili, Bulus iceggeɛ ɣer imeqqranen n tejmaɛt n temdint n Ifasus iwakken a d-asen.
18En als zij tot hem gekomen waren, zeide hij tot hen: Gijlieden weet, van den eersten dag af, dat ik in Azie ben aangekomen, hoe ik bij u den gansen tijd geweest ben;
18Mi d-wwḍen ɣuṛ-es, yenna-yasen : Tesnem si zik tikli-inu yid-wen seg wass amezwaru mi d-kecmeɣ tamurt n Asya.
19Dienende den Heere met alle ootmoedigheid, en vele tranen, en verzoekingen, die mij overkomen zijn door de lagen der Joden;
19Qedceɣ ɣef Sidi Ṛebbi s wannuz d imeṭṭawen ger iɣeblan d lemḥayen i yi-sseṛwan wat Isṛail.
20Hoe ik niets achtergehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en bij de huizen;
20Țbecciṛeɣ-awen rniɣ slemdeɣ kkun ama zdat lɣaci ama deg ixxamen-nwen, mbla ma ffreɣ acemma seg wayen i kkun-inefɛen.
21Betuigende, beiden Joden en Grieken, de bekering tot God en het geloof in onzen Heere Jezus Christus.
21Țbecciṛeɣ i wat Isṛail d iyunaniyen a d-uɣalen ɣer webrid n Sidi Ṛebbi yerna ad amnen s Sidna Ɛisa.
22En nu ziet, ik, gebonden zijnde door den Geest, reis naar Jeruzalem, niet wetende, wat mij daar ontmoeten zal;
22Tura, Ṛṛuḥ iqedsen iḥṛes-iyi ad ṭṭfeɣ abrid ɣer temdint n Lquds, ur ẓriɣ ara d acu ara yedṛun yid-i.
23Dan dat de Heilige Geest van stad tot stad betuigt, zeggende, dat mij banden en verdrukkingen aanstaande zijn.
23Si temdint ɣer tayeḍ, Ṛṛuḥ iqedsen ițxebbiṛ-iyi-d belli țṛaǧun-iyi leḥbus d wussan n ddiq.
24Maar ik acht op geen ding, noch houde mijn leven dierbaar voor mijzelven, opdat ik mijn loop met blijdschap mag volbrengen, en den dienst, welken ik van den Heere Jezus ontvangen heb, om te betuigen het Evangelie der genade Gods.
24Lameɛna tudert-iw ur s-fkiɣ ara lqima, ur ț-ḥsibeɣ ara eɛzizet fell-i ; a wi yufan kan ad kemmleɣ tikli-inu akk-d Ṛebbi, ad xedmeɣ s lfeṛḥ ayen i yi-d-ifka Sidna Ɛisa, iwakken ad beccṛeɣ lexbaṛ n lxiṛ n ṛṛeḥma n Sidi Ṛebbi.
25En nu ziet, ik weet, dat gij allen, waar ik doorgegaan ben, predikende het Koninkrijk Gods, mijn aangezicht niet meer zien zult.
25Tura ẓriɣ belli ur tețțuɣalem ara aț-țeẓrem udem-iw, kunwi iwumi beccṛeɣ tageldit n Sidi Ṛebbi.
26Daarom betuig ik ulieden op deze huidigen dag, dat ik rein ben van het bloed van u allen.
26Daymi i wen-d-qqaṛeɣ ass-agi, ma yella yiwen yeffeɣ i webrid n Sidi Ṛebbi, ddnub i yiri-s,
27Want ik heb niet achtergehouden, dat ik u niet zou verkondigd hebben al den raad Gods.
27imi i wen-beccṛeɣ ayen akk yellan di leqsed n Sidi Ṛebbi, ur ffireɣ ula d acemma fell-awen.
28Zo hebt dan acht op uzelven en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de Gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.
28Ɛasset ɣef yiman-nwen, ɛasset ɣef tqeḍɛit ɣef i kkun-iwekkel Ṛṛuḥ iqedsen. Ilit d iɛessasen ɣef tejmaɛt n Ṛebbi i d-iḥerr s idammen n Mmi-s.
29Want dit weet ik, dat na mijn vertrek zware wolven tot u inkomen zullen, die de kudde niet sparen.
29Sriɣ belli m'ara ṛuḥeɣ, a d-kecmen gar-awen wuccanen iweɛṛen, wid ur nețsamaḥ ara i tqeḍɛit ;
30En uit uzelven zullen mannen opstaan, sprekende verkeerde dingen, om de discipelen af te trekken achter zich.
30a d-kkren daɣen gar-awen yergazen ara islemden leḥwayeǧ iɛewjen iwakken ad jebden inelmaden ɣuṛ-sen.
31Daarom waakt, en gedenkt, dat ik drie jaren lang nacht en dag, niet opgehouden heb een iegelijk met tranen te vermanen.
31Ɣuṛ-wat ihi, ɛasset iman-nwen ! Mmektit-ed belli azal n tlata iseggasen, ur ḥbiseɣ am yiḍ am ass, nehhuɣ mkul yiwen seg-wen s imeṭṭawen.
32En nu, broeders, ik bevele u Gode, en den woorde Zijner genade, Die machtig is u op te bouwen, en u een erfdeel te geven onder al de geheiligden.
32Tura a kkun-ǧǧeɣ ger ifassen n Sidi Ṛebbi d ṛṛeḥma n wawal-is; D nețța i gzemren a kkun-isseǧhed, a wen-d-yefk lweṛt i kunwi akk yellan d ayla-s.
33Ik heb niemands zilver, of goud, of kleding begeerd.
33Ur ḍmiɛeɣ, ama d ddheb ama d idrimen neɣ leḥwayeǧ n yiwen deg-wen.
34En gijzelve weet, dat deze handen tot mijn nooddruft, en dergenen, die met mij waren, gediend hebben.
34Teẓram s yiman-nwen belli s ifassen-iw i xeddmeɣ iwakken ad ɛeyyceɣ iman-iw akk-d wid yellan yid-i.
35Ik heb u in alles getoond, dat men, alzo arbeidende, de zwakken moet opnemen, en gedenken aan de woorden van den Heere Jezus, dat Hij gezegd heeft: Het is zaliger te geven, dan te ontvangen.
35Di mkul lḥaǧa, ssekneɣ-awen amek ara txedmem iwakken aț-țɛiwnem wid ur nezmir ara. Mmektit-ed imeslayen n Sidna Ɛisa mi d-yenna : « Win ițseddiqen ițțubarek akteṛ n win iteṭṭfen ssadaqa ».
36En als hij dit gezegd had, heeft hij nederknielende met hen allen gebeden.
36Mbeɛd imeslayen-agi, yuɣal ɣef tgecrar, yedɛa ɣer Sidi Ṛebbi yid-sen.
37En er werd een groot geween van hen allen; en zij, vallende om den hals van Paulus, kusten hem;
37Sṭeṛḍqen s imeṭṭawen, ṭṭfen-t ger iɣallen-nsen, selmen akk fell-as ;
38Zeer bedroefd zijnde, allermeest over het woord, dat hij gezegd had, dat zij zijn aangezicht niet meer zien zouden; en zij geleidden hem naar het schip.
38ḥeznen aṭas imi i sen-d-yenna : « Ur tețțuɣalem ara aț-țeẓrem udem- iw. » Syenna ddan yid-es armi d lbabuṛ.