Dutch Staten Vertaling

Kabyle: New Testament

Galatians

4

1Doch ik zeg, zo langen tijd als de erfgenaam een kind is, zo verschilt hij niets van een dienstknecht, hoewel hij een heer is van alles;
1Atah wayen i bɣiɣ a t-id-iniɣ : qqaṛeɣ-awen skud win ara iweṛten mazal-it meẓẓi, ur yemxalaf ara nețța d win yellan d akli, ɣas akken d nețța ara yuɣalen d bab n kullec ;
2Maar hij is onder voogden en verzorgers, tot den tijd van den vader te voren gesteld.
2lameɛna ilaq-as ad yaɣ awal i wid ițelhayen yid-es, iseddayen lecɣal-is, alamma yessaweḍ leɛmeṛ akken i d-iweṣṣa baba-s.
3Alzo wij ook, toen wij kinderen waren, zo waren wij dienstbaar gemaakt onder de eerste beginselen der wereld.
3Akken daɣen ula d nukni asmi nella meẓẓiyit, nɛac seddaw leḥkum n leqwanen n ddunit,
4Maar wanneer de volheid des tijds gekomen is, heeft God Zijn Zoon uitgezonden, geworden uit een vrouw, geworden onder de wet;
4meɛna asmi i d-yewweḍ lweqt i ɣ-iweɛɛed Sidi Ṛebbi, iceggeɛ-ed Mmi-s i d-ilulen si tmeṭṭut, iɛac seddaw leḥkum n ccariɛa,
5Opdat Hij degenen, die onder de wet waren, verlossen zou, en opdat wij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden.
5iwakken a d-ifdu wid yellan seddaw leḥkum n ccariɛa, iwakken a nuɣal d arraw-is.
6En overmits gij kinderen zijt, zo heeft God den Geest Zijns Zoons uitgezonden in uw harten, Die roept: Abba, Vader!
6Tura imi nuɣal d arraw n Sidi Ṛebbi, ifka-yaɣ-d ɣer wulawen-nneɣ Ṛṛuḥ n Mmi-s s wayes i nessawal i Ṛebbi : « Abba » ! Yeɛni : a Baba !
7Zo dan, gij zijt niet meer een dienstknecht, maar een zoon; en indien gij een zoon zijt, zo zijt gij ook een erfgenaam van God door Christus.
7S wakka, ikkes fell-awen uzaglu n tkelwa, tuɣalem seg warraw-is ; ma tellam seg warraw-is, d kunwi ara iweṛten ayen i wen-iwɛed Sidi Ṛebbi s ṛṛeḥma-ines.
8Maar toen, als gij God niet kendet, diendet gij degenen, die van nature geen goden zijn;
8Zik-nni ur tessinem ara Ṛebbi yerna tețɛebbidem lemqamat d ssadaț deg umkan n Ṛebbi.
9En nu, als gij God kent, ja, veelmeer van God gekend zijt, hoe keert gij u wederom tot de zwakke en arme beginselen, welke gij wederom van voren aan wilt dienen?
9Lameɛna tura mi tessnem Ṛebbi, yerna nețța iḥseb ikkun d arraw-is, amek armi tebɣam aț-țuɣalem ɣer lɛaddat n zik ur nesɛi lmeɛna iwakken aț-țilim seddaw uzaglu-nsent ?
10Gij onderhoudt dagen, en maanden, en tijden, en jaren.
10Tețțakem lqima i leɛyudat n kra wussan, kra wagguren, kra lewqat d kra yiseggasen !
11Ik vrees voor u, dat ik niet enigszins tevergeefs aan u gearbeid heb.
11Uggadeɣ ayen i nɛețțabeɣ akk fell-awen iṛuḥ baṭel.
12Weest gij als ik, want ook ik ben als gij; broeders, ik bid u; gij hebt mij geen ongelijk gedaan.
12Ay atmaten di leɛnaya-nwen, uɣalet am nekkini, imi ula d nekk lliɣ am kunwi. Ur iyi-texdimem acemma n diri.
13En gij weet, dat ik u door zwakheid des vleses het Evangelie de eerste maal verkondigd heb;
13Ur tecfim ara belli d lehlak i yi-ṭṭfen ɣuṛ-wen mi wen-beccṛeɣ lexbaṛ n lxiṛ ass amezwaru.
14En mijn verzoeking, die in mijn vlees geschiedde, hebt gij niet veracht noch verfoeid; maar gij naamt mij aan als een engel Gods, ja, als Christus Jezus.
14?as akken lehlak-iw yeɛfen, ur teɛyim deg-i, ur iyi-teḥqiṛem, lameɛna telham yis-i am akken d lmelk n Sidi Ṛebbi neɣ d Ɛisa Lmasiḥ s yiman-is i lliɣ.
15Welke was dan uw gelukachting? Want ik geef u getuigenis, dat gij, zo het mogelijk ware, uw ogen zoudt uitgegraven, en mij gegeven hebben.
15Anda-t lfeṛḥ-nni-nwen n zik ? Acu i gedṛan yid-wen ? Zemreɣ ad cehdeɣ fell-awen belli, lemmer d ayen iwumi tzemrem a t-txedmem, tili tekksem-d allen-nwen iwakken a yi-tent-id-tefkem.
16Ben ik dan uw vijand geworden, u de waarheid zeggende?
16Eɛni uɣaleɣ awen tura d aɛdaw imi i wen-d qqaṛeɣ tideț ?
17Zij ijveren niet recht over u; maar zij willen ons uitsluiten, opdat gij over hen zoudt ijveren.
17Imdanen-agi țbegginen-awen-d belli ḥemmlen-kkun, lameɛna nutni ččuṛen ț-țiḥila ; bɣan kan a kkun sbeɛden fell-i iwakken a ten-tettebɛem nutni.
18Doch in het goede te allen tijd te ijveren is goed, en niet alleenlijk, als ik bij u tegenwoordig ben;
18Yelha ma ixeddem yiwen lxiṛ, mačči kan m'ara iliɣ gar-awen lameɛna di mkul lweqt.
19Mijn kinderkens, die ik wederom arbeide te baren, totdat Christus een gestalte in u krijge.
19Ay arraw-iw, aql-i nɛețțabeɣ tura daɣen ɣef ddemma-nwen am tmeṭṭut yeṭṭfen addud, alamma iban-ed Lmasiḥ deg-wen.
20Doch ik wilde, dat ik nu tegenwoordig bij u ware, en mijn stem mocht veranderen; want ik ben in twijfel over u.
20Acḥal mennaɣ ad iliɣ gar-awen di teswiɛt-agi i wakken a wen-d mmeslayeɣ akken nniḍen, axaṭer aql-iyi tḥeyyṛeɣ ɣef ddemma-nwen.
21Zegt mij, gij, die onder de wet wilt zijn, hoort gij de wet niet?
21Init-iyi-d, kunwi yebɣan aț-țilim seddaw leḥkum n ccariɛa, eɛni ur teslim ara i wayen i d-teqqaṛ ccariɛa ?
22Want er is geschreven, dat Abraham twee zonen had, een uit de dienstmaagd, en een uit de vrije.
22Atah wayen i d-teqqaṛ : Sidna Ibṛahim yesɛa sin warraw-is, yiwen seg Haǧiṛa yellan ț-țaklit, wayeḍ seg Saṛa yellan ț-țaḥeṛṛit.
23Maar gene, die uit de dienstmaagd was, is naar het vlees geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis;
23Lameɛna mmi-s n taklit-nni, ilul-ed s lebɣi n wemdan, ma d mmi-s n tḥeṛṛit-nni, ilul-ed ɣef ddemma n lemɛahda n Sidi Ṛebbi.
24Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding hebben; want deze zijn de twee verbonden; het ene van den berg Sinai, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Agar;
24Taqsiṭ-agi tesɛa lmeɛna nniḍen : snat n tilawin-agi țusemmant d sin leɛqud : yiwen n leɛqed d win n wedrar n Sinay i d-ițaǧǧan aklan, yeɛni : d Haǧiṛa.
25Want dit, namelijk Agar, is Sinai, een berg in Arabie, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en dienstbaar is met haar kinderen.
25Haǧiṛa, d adrar n Sinay yellan di tmurt n waɛṛaben, tețmettil-ed tamdint n Lquds n tura, i gellan ț-țaklit s nețțat s warraw-is.
26Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder.
26Lameɛna tamdint n Lquds yellan deg igenwan ț-țaḥeṛṛit, d nețțat i d yemma-tneɣ.
27Want er is geschreven: Wees vrolijk, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij, die geen barensnood hebt, want de kinderen der eenzame zijn veel meer, dan dergene, die den man heeft.
27Axaṭer yura : Efṛeḥ kemm a tiɛiqeṛt ur nețțarew ara ! Ɛeggeḍ s lfeṛḥ kemm ur nessin lewjaɛ n tarrawt ! Axaṭer tameṭṭut yețwaḥeqṛen, aț-țes ɛu dderya akteṛ n tin yesɛan argaz-is .
28Maar wij, broeders, zijn kinderen der belofte, als Izak was.
28Ma d kunwi ay atmaten, d arraw n lemɛahda i tellam am Isḥaq.
29Doch gelijkerwijs toen, die naar het vlees geboren was, vervolgde dengene, die naar den Geest geboren was, alzo ook nu.
29Zik-nni, win i d-ilulen s lebɣi n wemdan ițqehhiṛ win i d-ilulen s lebɣi n Ṛṛuḥ n Ṛebbi, akka i gella lḥal ar ass-a.
30Maar wat zegt de Schrift? Werp de dienstmaagd uit en haar zoon; want de zoon der dienstmaagd zal geenszins erven met den zoon der vrije.
30Lameɛna d acu yuran di tira iqedsen ? Enfu taklit d mmi-s ;axaṭer mmi-s n taklit ur ilaq ara ad iwṛet akk-d mmi-s n tmeṭṭut taḥeṛṛit .
31Zo dan, broeders, wij zijn niet kinderen der dienstmaagd, maar der vrije.
31Akka ay atmaten, ur nelli ara d arraw n taklit lameɛna d arraw n tmeṭṭut taḥeṛṛit.