1En Hij zeide ook tot Zijn discipelen: Er was een zeker rijk mens, welke een rentmeester had; en deze werd bij hem verklaagd, als die zijn goederen doorbracht.
1Sidna Ɛisa yenna daɣen i inelmaden-is : -- Yiwen wergaz d ameṛkanti yesɛa lewkil ; lewkil-agi ccetkan fell-as ɣer umɛellem-is nnan-as : « lewkil-ik ițḍeggiɛ ayla-k ».
2En hij riep hem, en zeide tot hem: Hoe hoor ik dit van u? Geef rekenschap van uw rentmeesterschap; want gij zult niet meer kunnen rentmeester zijn.
2Amɛellem-is issawel-as yenna yas : « d acu-ten imeslayen-agi i sliɣ fell-ak ? Efk-iyi-d leḥsab ɣef wayen akk i d-teskecmeḍ d wayen i tessufɣeḍ, axaṭer sya d asawen ur tețțiliḍ ara d lewkil-iw ».
3En de rentmeester zeide bij zichzelven: Wat zal ik doen, dewijl mijn heer dit rentmeesterschap van mij neemt? Graven kan ik niet; te bedelen schaam ik mij.
3Lewkil-agi ixemmem deg iman-is yenna : d acu ara xedmeɣ imi amɛellem-iw ad iyi ikkes amkan-iw ? Ad xedmeɣ akal... Ur zmireɣ ara ! Ad țreɣ.... ssetḥaɣ !
4Ik weet, wat ik doen zal, opdat, wanneer ik van het rentmeesterschap afgezet zal wezen, zij mij in hun huizen ontvangen.
4?riɣ d acu ara xedmeɣ, iwakken m'ara yi-istixxeṛ umɛellem-iw, ad afeɣ wid ara yi-iɛiwnen !
5En hij riep tot zich een iegelijk van de schuldenaars zijns heeren, en zeide tot den eersten: Hoeveel zijt gij mijn heer schuldig?
5Yessawel-asen yiwen yiwen i wid akk yesɛan ṭṭlaba ɣer umɛellem-is. Yenna i umezwaru : « Acḥal i k-ițalas umɛellem-iw ? »
6En hij zeide: Honderd vaten olie. En hij zeide tot hem: Neem uw handschrift, en nederzittende, schrijf haastelijk vijftig.
6Argaz-nni yerra-yas-d : « Meyya yecbuyla n zzit uzemmur. » Yenna-yas : « sellek awi-d leḥsab ik, qqim taruḍ xemsin ».
7Daarna zeide hij tot een anderen: En gij, hoeveel zijt gij schuldig? En hij zeide: Honderd mudden tarwe. En hij zeide tot hem: Neem uw handschrift, en schrijf tachtig.
7Yenna daɣen i wayeḍ : « i keččini, acḥal i k-ițalas ? » Yenna-yas-d : « meyya tcekkaṛin n yirden. » Yenna-yas : « awi-d leḥsab-ik, qqim taruḍ tmanyin».
8En de heer prees den onrechtvaardigen rentmeester, omdat hij voorzichtiglijk gedaan had; want de kinderen dezer wereld zijn voorzichtiger, dan de kinderen des lichts, in hun geslacht.
8Amɛellem n lewkil-nni axeddaɛ icekkeṛ-it ɣef tiḥeṛci-ines axaṭer arraw n ddunit-agi ḥeṛcen di lecɣal wway gar-asen akteṛ n warraw n tafat.
9En Ik zeg ulieden: Maakt uzelven vrienden uit den onrechtvaardigen Mammon, opdat, wanneer u ontbreken zal, zij u mogen ontvangen in de eeuwige tabernakelen.
9Ma d nekk atan a wen-d iniɣ: sxedmet adrim n ddunit-agi iwakken aț-țesɛum imdukkal, s wakka asm'ara yefnu cci n ddunit, aț-țețțuqeblem di tmezduɣin n dayem.
10Die getrouw is in het minste, die is ook in het grote getrouw; en die in het minste onrechtvaardig is, die is ook in het grote onrechtvaardig.
10Ma nesɛa laman deg yiwen ɣef tɣawsiwin timecṭuḥin, a nețkel fell-as ula ɣef tmeqqranin ; win yellan d axeddaɛ di tɣawsiwin timecṭuḥin, ad yili d axeddaɛ ula di tmeqqranin.
11Zo gij dan in den onrechtvaardigen Mammon niet getrouw zijt geweest, wie zal u het ware vertrouwen?
11Ma yella tețḍeggiɛem leṛẓaq n ddunit-agi, anwa ara kkun-iwekklen ɣef leṛẓaq n tideț ?
12En zo gij in eens anders goed niet getrouw zijt geweest, wie zal u het uwe geven?
12Ma yella ulac daɣen laman deg-wen ɣef wayen i wen-iwekkel walebɛaḍ, amek ara wen-d-yefk Sidi Ṛebbi ayen i wen-ihegga i kunwi ?
13Geen huisknecht kan twee heren dienen; want of hij zal den enen haten, en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen, en den anderen verachten; gij kunt God niet dienen en den Mammon.
13Ulac aqeddac ara iqedcen ɣef sin yemɛellmen : ma iḥemmel yiwen ad ikṛeh wayeḍ neɣ ma yeṭṭef deg yiwen ur yețțak ara lqima i wayeḍ. Ur tezmirem ara aț-țqedcem ɣef Ṛebbi ma yella tettabaɛem leṛẓaq n ddunit agi.
14En al deze dingen hoorden ook de Farizeen, die geldgierig waren, en zij beschimpten Hem.
14Ifariziyen i gesmeḥsisen i wayen i d-iqqaṛ Sidna Ɛisa, stehzayen fell-as axaṭer nutni ḥemmlen idrimen ;
15En Hij zeide tot hen: Gij zijt het, die uzelven rechtvaardigt voor de mensen; maar God kent uw harten; want dat hoog is onder de mensen, is een gruwel voor God.
15ma d nețța yenna-yasen : Tesbegginem-d iman-nwen d iḥeqqiyen zdat medden, meɛna Sidi Ṛebbi yessen ulawen-nwen ; ayen yesɛan ccan ɣer yemdanen di ddunit-agi, d ayen yețwakeṛhen ɣer Sidi Ṛebbi.
16De wet en de profeten zijn tot op Johannes; van dien tijd af wordt het Koninkrijk Gods verkondigd, en een iegelijk doet geweld op hetzelve.
16Uqbel lweqt n Yeḥya aɣeṭṭas, kullec iteddu s ccariɛa n Musa d wayen i d-xebbṛen lenbiya. Tura, lexbaṛ n lxiṛ yeɛnan tgelda n Ṛebbi ițțubecceṛ ; mkul yiwen yekkat amek ara ț-ikcem s ddreɛ.
17En het is lichter, dat de hemel en de aarde voorbijgaan, dan dat een tittel der wet valle.
17Yeshel i igenni d lqaɛa ad fnun, ma d ccariɛa n Sidi Ṛebbi ur ițțanqas seg-s ula d yiwen n usekkil.
18Een iegelijk, die zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk, die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel.
18Kra n win ara yebrun i tmeṭṭut-is iɛawed zzwaǧ, yezna ; kra n win ara yaɣen tameṭṭut yennebran, yezna daɣen.
19En er was een zeker rijk mens, en was gekleed met purper en zeer fijn lijnwaad, levende allen dag vrolijk en prachtig.
19Yiwen wergaz d ameṛkanti, ițlusu anagar llebsa ifazen n leḥrir aṛqaq ; mkul ass ixeddem tameɣṛa, ițɛici di zzhu d lfeṛḥ.
20En er was een zeker bedelaar, met name Lazarus, welke lag voor zijn poort vol zweren;
20Yiwen igellil isem-is Laɛẓar, iččuṛ d ideddiyen, ițɣimi ɣer tewwurt n umeṛkanti-nni,
21En begeerde verzadigd te worden van de kruimkens, die van de tafel des rijken vielen; maar ook de honden kwamen en lekten zijn zweren.
21iṭṭamaɛ deg-s ad yečč ɣas d ayen i gɣellin ɣer lqaɛa ; ula d iqjan țțasen-d ad mecḥen ideddiyen-is.
22En het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de engelen gedragen werd in den schoot van Abraham.
22Asmi yemmut uẓawali-nni, ddment-eț lmalayekkat wwint-eț ɣer igenni ɣer wanda yella Ibṛahim. Ameṛkanti-nni yemmut ula d nețța, meḍlen-t.
23En de rijke stierf ook, en werd begraven. En als hij in de hel zijn ogen ophief, zijnde in de pijn, zag hij Abraham van verre, en Lazarus in zijn schoot.
23Di laxeṛt yenɛețțab aṭas, yerfed allen-is, iwala mebɛid Ibṛahim akk-d Laɛẓar ɣer tama-s.
24En hij riep en zeide: Vader Abraham, ontferm u mijner, en zend Lazarus, dat hij het uiterste zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; want ik lijd smarten in deze vlam.
24Iɛeggeḍ yenna-yas : « A baba Ibṛahim, ḥunn fell-i ceggeɛ-ed Laɛẓar ad iger ulamma d ixef n uḍad-is deg waman ad issismeḍ iles-iw, aql-i nneɛtabeɣ aṭas deg uḥǧaǧu-yagi n tmes. »
25Maar Abraham zeide: Kind, gedenk, dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven, en Lazarus desgelijks het kwade; en nu wordt hij vertroost, en gij lijdt smarten.
25Ibṛahim yerra-yas : A mmi, mmekti-d belli tewwiḍ amur-ik di ddunit ; ma d Laɛẓar yeṛwa lehmum. Tura nețța yețțuṣebbeṛ yufa dagi lfeṛḥ, kečč iṣaḥ-ik-id lqeṛḥ.
26En boven dit alles, tussen ons en ulieden is een grote klove gevestigd, zodat degenen, die van hier tot u willen overgaan, niet zouden kunnen, noch ook die daar zijn, van daar tot ons overkomen.
26Yerna yella gar-aneɣ yiwen yeɣzeṛ annect ila-t, wid yebɣan ad zegren sya ɣuṛ-wen, ur zmiren ara ; kunwi daɣen ur tezmirem ara a d-zegrem ɣuṛ-nneɣ.
27En hij zeide: Ik bid u dan, vader, dat gij hem zendt tot mijns vaders huis;
27Ameṛkanti-nni yenna-yas : Ihi a baba Ibṛahim di leɛnaya-k ceggeɛ Laɛẓar ɣer wexxam n baba ;
28Want ik heb vijf broeders; dat hij hun dit betuige, opdat ook zij niet komen in deze plaats der pijniging.
28ad iɛeggen i xemsa-nni wayetma, iwakken ur d-țțasen ara ula d nutni ɣer wemkan-agi n leɛtab.
29Abraham zeide tot hem: Zij hebben Mozes en de profeten, dat zij die horen.
29Ibṛahim yerra-yas : Atmaten-ik ɣuṛ-sen ccariɛa n Musa d lenbiya, a ten-tebɛen !
30En hij zeide: Neen, vader Abraham, maar zo iemand van de doden tot hen heenging, zij zouden zich bekeren.
30Ameṛkanti-nni yenna-yas-d : A baba Ibṛahim, ur țḥessisen ara i ccariɛa d lenbiya lameɛna ma yuɣal ɣuṛ-sen yiwen syagi, ad beddlen tikli.
31Doch Abraham zeide tot hem: Indien zij Mozes en de profeten niet horen, zo zullen zij ook, al waren het, dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.
31Ibṛahim yerra-yas : M'ur semḥessen ara i ccariɛa n Musa d lenbiya, atan ɣas ma yuɣal yiwen si lmegtin ur as-smeḥsisen ara.