1En het is geschied, toen Jezus geeindigd had Zijn twaalf discipelen bevelen te geven, dat Hij van daar voortging, om te leren en te prediken in hun steden.
1Mi gweṣṣa tnac-nni inelmaden is, Sidna Ɛisa iṛuḥ syenna ad ibecceṛ di tudrin n leǧwahi-nni.
2En Johannes, in de gevangenis gehoord hebbende de werken van Christus, zond twee van zijn discipelen;
2Yeḥya yellan di lḥebs, yesla s lecɣal n Lmasiḥ, iceggeɛ ɣuṛ-es inelmaden is iwakken a s-inin :
3En zeide tot hem: Zijt Gij Degene, Die komen zou, of verwachten wij een anderen?
3D kečč i d win akken ara d yasen neɣ ilaq-aɣ a nerǧu wayeḍ ?
4En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gaat heen en boodschapt Johannes weder, hetgeen gij hoort en ziet:
4Sidna Ɛisa yerra-yasen-d : Ṛuḥet ssiwḍet-as lexbaṛ i Yeḥya ɣef wayen twalam d wayen teslam :
5De blinden worden ziende, en de kreupelen wandelen; de melaatsen worden gereinigd, en de doven horen; de doden worden opgewekt, en den armen wordt het Evangelie verkondigd.
5Iderɣalen țwalin, iquḍaren leḥḥun, ibeṛsiyen ṣeffun, iɛeẓẓugen sellen, lmegtin ḥeggun-d, lexbaṛ n lxiṛ ițțubecceṛ i yimeɣban.
6En zalig is hij, die aan Mij niet zal geergerd worden.
6D aseɛdi win iwumi ur țțiliɣ ara d sebba n tuccḍa ( ugur ) !
7Als nu dezen heengingen, heeft Jezus tot de scharen begonnen te zeggen van Johannes: Wat zijt gij uitgegaan in de woestijn te aanschouwen? Een riet, dat van den wind ginds en weder bewogen wordt?
7Mi ṛuḥen inelmaden-is, Sidna Ɛisa yebda iheddeṛ i lɣaci ɣef Yeḥya : D acu i tṛuḥem a t-id-teẓrem deg unezṛuf ? D aɣanim yețhuzzu waḍu ?
8Maar wat zijt gij uitgegaan te zien? Een mens, met zachte klederen bekleed? Ziet, die zachte klederen dragen, zijn in der koningen huizen.
8Ɣer wacu i tṛuḥem aț-țfeṛǧem ? ƔƔer yiwen wergaz yelsan llebsa ifazen ? Wid yețlusun llebsa ifazen, deg ixxamen n igelliden i țțilin.
9Maar wat zijt gij uitgegaan te zien? Een profeet? Ja, Ik zeg u, ook veel meer dan een profeet.
9Anwa i ɣer tṛuḥem a t-id-teẓrem ihi ? D yiwen n nnbi ? Țideț ih, d nnbi ! A wen-iniɣ : yugar nnbi.
10Want deze is het, van denwelken geschreven staat: Ziet, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die Uw weg bereiden zal voor U heen.
10Axaṭer d nețța i ɣef yura : Atan zewwreɣ zdat-ek amceggeɛ-inu, iwakken ad iheggi abrid zdat-ek.
11Voorwaar zeg Ik u: onder degenen, die van vrouwen geboren zijn, is niemand opgestaan meerder dan Johannes de Doper; doch die de minste is in het Koninkrijk der hemelen, is meerder dan hij.
11A wen-iniɣ tideț : ulac mmi-s n tmeṭṭut yugaren Yeḥya aɣeṭṭas. Lameɛna, amecṭuḥ maḍi di tgelda n igenwan, meqqeṛ akteṛ-is.
12En van de dagen van Johannes den Doper tot nu toe, wordt het Koninkrijk der hemelen geweld aangedaan, en de geweldigers nemen hetzelve met geweld.
12Seg wussan-nni i deg ițbecciṛ Yeḥya aɣeṭṭas armi ț-țura, imdanen țnaɣen ɣef tgelda n igenwan, bɣan a ț-țkecmen s ddreɛ.
13Want al de profeten en de wet hebben tot Johannes toe geprofeteerd.
13Axaṭer ccariɛa n Musa d lenbiya hedṛen-d ɣef tgelda n igenwan armi d lweqt n Yeḥya aɣeṭṭas.
14En zo gij het wilt aannemen, hij is Elias, die komen zou.
14Ma tebɣam aț-țfehmem, d nețța i d Ilyas-nni ilaqen a d-yas.
15Wie oren heeft om te horen, die hore.
15Win yesɛan imeẓẓuɣen, isel-ed !
16Doch waarbij zal Ik dit geslacht vergelijken? Het is gelijk aan de kinderkens, die op de markten zitten, en hun gezellen toeroepen,
16Ɣer wuɣuṛ ara metleɣ lǧil-agi ? Icuba ɣer warrac yeqqimen deg uzniq, ssawalen i warrac nniḍen, qqaṛen asen :
17En zeggen: Wij hebben u op de fluit gespeeld, en gij hebt niet gedanst; wij hebben u klaagliederen gezongen, en gij hebt niet geweend.
17Newwet ajewwaq uur tecḍiḥem ara, nnecna cnawi n leḥzen uur tmeǧdem ara.
18Want Johannes is gekomen, noch etende, noch drinkende, en zij zeggen: Hij heeft den duivel.
18Axaṭer Yeḥya yusa-d, ur iteț ur itess, tennam : « izdeɣ-it uṛuḥani. »
19De Zoon des mensen is gekomen, etende en drinkende, en zij zeggen: Ziet daar, een Mens, Die een vraat en wijnzuiper is, een Vriend van tollenaren en zondaren. Doch de Wijsheid is gerechtvaardigd geworden van Haar kinderen.
19Mmi-s n bunadem yusa-d, iteț, itess am wiyaḍ, teqqaṛem : «` Ițxemmim kan ɣef wučči ț-țissit, d amdakkul n imekkasen ixeddaɛen akk-d yir imdanen » lameɛna tideț tban-ed s lecɣal-is.
20Toen begon Hij de steden, in dewelke Zijn krachten meest geschied waren, te verwijten, omdat zij zich niet bekeerd hadden.
20Sidna Ɛisa ibda ițlumu timdinin nni i deg ixdem aṭas n lbeṛhanat, axaṭer imezdaɣ-is ur d-uɣalen ara ɣer webrid n Ṛebbi.
21Wee u, Chorazin! wee u Bethsaida! want zo in Tyrus en Sidon de krachten waren geschied, die in u geschied zijn, zij zouden zich eertijds in zak en as bekeerd hebben.
21A nnger-im a tamdint n Kurazim ! A nnger-im a tamdint n Bitsayda ! Axaṭer lemmer lbeṛhanat yedṛan deg-kkunt dṛan di temdinin n Sur akk-d Sidun, tili imezdaɣ-nsent aṭas aya i sburren tacekkaṛt n leḥzen, qqimen ɣef yiɣiɣden iwakken a d sbegnen belli ndemmen uɣalen-d ɣer ubrid n Ṛebbi.
22Doch Ik zeg u: Het zal Tyrus en Sidon verdragelijker zijn in den dag des oordeels, dan ulieden.
22Daymi, imezdaɣ n temdinin-agi ad țuɛaqben akteṛ n wid n temdinin n Sur akk-d Sidun.
23En gij, Kapernaum! die tot den hemel toe zijt verhoogd, gij zult tot de hel toe nedergestoten worden. Want zo in Sodom die krachten waren geschied, die in u geschied zijn, zij zouden tot op den huidigen dag gebleven zijn.
23Ula d kemm a tamdint n Kafernaḥum, tɣileḍ aț-țaliḍ ɣer igenni ? Xaṭi ! Aț-țețwaḍeggreḍ ɣer laxeṛt ; axaṭer lemmer di temdint n Sudum i dṛan lbeṛhanat i gedṛan ɣuṛ-em, tili mazal-iț ar ass-a !
24Doch Ik zeg u, dat het den lande van Sodom verdragelijker zal zijn in den dag des oordeels, dan u.
24Daymi, ass n lḥisab anegaru aț-țețțuɛaqbeḍ akteṛ n tmurt n Sudum.
25In diezelve tijd antwoordde Jezus en zeide: Ik dank U, Vader! Heere des hemels en der aarde! dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard.
25Di lweqt-nni, Sidna Ɛisa inṭeq yenna : Ḥemmdeɣ-k a Baba Ṛebbi, a Bab igenwan d lqaɛa, imi i d tessekneḍ i imecṭaḥ ayen i teffreḍ i imusnawen d lɛuqal.
26Ja, Vader! Want alzo is geweest het welbehagen voor U.
26Ih a Baba Ṛebbi ! Ḥemmdeɣ-k imi d wagi i d lebɣi-k.
27Alle dingen zijn Mij overgegeven van Mijn Vader; en niemand kent den Zoon dan de Vader, noch iemand kent den Vader dan de Zoon, en dien het de Zoon wil openbaren.
27Baba Ṛebbi yerra-d kullec ger ifassen-iw. YYiwen ur yessin Mmi-s n Ṛebbi anagar Baba Ṛebbi ! Yiwen ur issin daɣen Baba Ṛebbi anagar Mmi-s akk-d win iwumi yebɣa Mmi-s a s-t-id-isken.
28Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
28Aset-ed ɣuṛ-i a wid akk yeɛyan, iɛebban taɛekkumt ẓẓayen, a wen-fkeɣ talwit d westeɛfu.
29Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.
29Refdet ɣef tuyat-nwen azaglu inu tlemdem s ɣuṛ-i, axaṭer ul-iw yeččuṛ d ṛṛeḥma yerna d aḥnin, aț-țafem talwit i teṛwiḥin-nwen.
30Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht.
30Azaglu-inu yeshel, taɛekkumt-iw fsuset.