1Want het Koninkrijk der hemelen is gelijk een heer des huizes, die met den morgenstond uitging, om arbeiders te huren in zijn wijngaard.
2Imsefham yid-sen a ten-ixelleṣ s twizeț n lfeṭṭa i wass, dɣa iceggeɛ-iten ɣer tfeṛṛant-is.
2En als hij met de arbeiders eens geworden was, voor een penning des daags, zond hij hen heen in zijn wijngaard.
3Iffeɣ daɣen ɣef țesɛa n ṣṣbeḥ, iwala wiyaḍ qqimen di beṛṛa mbla lxedma.
3En uitgegaan zijnde omtrent de derde ure, zag hij anderen, ledig staande op de markt.
4yenna-yasen : Ṛuḥet ula d kunwi aț-țxedmem di tfeṛṛant-iw, a wen-fkeɣ ayen tuklalem.
4En hij zeide tot dezelve: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zal ik u geven. En zij gingen.
5Dɣa ṛuḥen. Bab n tfeṛṛant-nni yexdem akken daɣen ɣef tnac n wass akk-d ț-țlata n tmeddit.
5Wederom uitgegaan zijnde omtrent de zesde en negende ure, deed hij desgelijks.
6Iffeɣ daɣen ɣef lxemsa n tmeddit, yufa wiyaḍ qqimen di beṛṛa yenna-yasen : Acuɣeṛ i tețɣimim ass kamel mbla lxedma ?
6En uitgegaan zijnde omtrent de elfde ure, vond hij anderen ledig staande, en zeide tot hen: Wat staat gij hier den gehele dag ledig?
7Nnan-as-ed : Ulac win i ɣ-d-ifkan lxedma ! YYenna-yasen : Ṛuḥet ula d kunwi aț-țxedmem di tfeṛṛant-iw !
7Zij zeiden tot hem: Omdat ons niemand gehuurd heeft. Hij zeide tot hen: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zult gij ontvangen.
8Mi i d-tewweḍ tmeddit, bab n tfeṛṛant yenna i lewkil-is : Ssiwel i ixeddamen txellseḍ-ten yiwen yiwen. Zwir seg ineggura tessegriḍ imezwura.
8Als het nu avond geworden was, zeide de heer des wijngaards, tot zijn rentmeester: Roep de arbeiders, en geef hun het loon, beginnende van de laatsten tot de eersten.
9Usan-d wid yebdan lxedma ɣef lxemsa n tmeddit, ixelleṣ-iten s ssuma n yiwen wass,
9En als zij kwamen, die ter elfder ure gehuurd waren, ontvingen zij ieder een penning.
10mi i d-tewweḍ nnuba n wid ibdan lxedma ɣef țesɛa n ṣṣbeḥ, ɣilen ad țwaxelṣen akteṛ n wiyaḍ, meɛna ula d nutni țwaxellṣen s ssuma n yiwen wass.
10En de eersten komende, meenden, dat zij meer ontvangen zouden; en zij zelven ontvingen ook elk een penning.
11Mi ṭṭfen lexlaṣ-nsen, iɣaḍ-iten lḥal, nnan i bab n tfeṛṛant-nni :
11En dien ontvangen hebbende, murmureerden zij tegen den heer des huizes,
12Ixeddamen-agi ineggura xedmen yiwet n ssaɛa kan, txellṣeḍ ten am nukkni yenɛețțaben ass kamel i wezɣal ?
12Zeggende: Deze laatsten hebben maar een uur gearbeid, en gij hebt ze ons gelijk gemaakt, die den last des daags en de hitte gedragen hebben.
13Meɛna yerra-yas i yiwen seg sen : Ay amdakkel, acuɣeṛ i k-iɣaḍ lḥal ? Eɛni ur nemsefham ara ɣef lexlaṣ-nwen ad yili tawizeț n lfeṭṭa d ssuma n yiwen wass ?
13Doch hij, antwoordende, zeide tot een van hen: Vriend! ik doe u geen onrecht; zijt gij niet met mij eens geworden voor een penning?
14Awi lḥeqq-ik tṛuḥeḍ. I ma yella bɣiɣ ad fkeɣ i uneggaru annect i k-fkiɣ i kečč ?
14Neem het uwe en ga heen. Ik wil deze laatsten ook geven, gelijk als u.
15Eɛni ur zmireɣ ara ad xedmeɣ akken bɣiɣ s idrimen-iw ? Neɣ iɣaḍ-ik lḥal imi ur lliɣ ara d amecḥaḥ ?
15Of is het mij niet geoorloofd, te doen met het mijne, wat ik wil? Of is uw oog boos, omdat ik goed ben?
16S wakka aṭas ineggura ara yuɣalen d imezwura, aṭas n imezwura ara yuɣalen d ineggura.
16Alzo zullen de laatsten de eersten zijn, en de eersten de laatsten; want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
17Mi țeddun ad alin ɣer temdint n Lquds, Sidna Ɛisa iṭṭef tnac-nni inelmaden-is weḥḥed-sen, yenna yasen :
17En Jezus, opgaande naar Jeruzalem, nam tot Zich de twaalf discipelen alleen op de weg, en zeide tot hen:
18Ḥesset-ed : atan a nali ɣer temdint n Lquds, anda ara ițțusellem Mmi-s n bunadem ger ifassen n lmuqedmin imeqqranen akk-d lɛulama n ccariɛa. Ad ḥekmen fell-as s lmut,
18Ziet, wij gaan op naar Jeruzalem, en de Zoon des mensen zal den overpriesteren en Schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen;
19yerna a t-sellmen ger ifassen nn ikafriwen iwakken ad stehzin fell-as, a t-jelkḍen ( a t-cellṭen ), a t-semmṛen ɣef wumidag, ass wis tlata a d-iḥyu si ger lmegtin.
19En zij zullen Hem den heidenen overleveren, om Hem te bespotten en te geselen, en te kruisigen; en ten derden dage zal Hij weder opstaan.
20Imiren yemma-s n Yeɛqub d Yuḥenna, arraw n Zabadi, tqeṛṛeb-ed ɣer Sidna Ɛisa nețțat d warraw-is, tseǧǧed ɣer iḍaṛṛen-is.
20Toen kwam de moeder der zonen van Zebedeus tot Hem met haar zonen, Hem aanbiddende, en begerende wat van Hem.
21Sidna Ɛisa yenna-yas : D acu i tebɣiḍ ? Tenna-yas : Di leɛnaya-k a Sidi, efk-asen imukan i sin-agi n warraw-iw di tgelda-inek, iwakken ad qqimen wa ɣer uyeffus-ik, wa ɣer uzelmaḍ-ik.
21En Hij zeide tot haar: Wat wilt gij? Zij zeide tot Hem: Zeg, dat deze mijn twee zonen zitten mogen, de een tot Uw rechter- en de ander tot Uw linker hand in Uw Koninkrijk.
22Sidna Ɛisa yerra-yasen : Ur teẓrim ara ayen akka i d tessutrem ! Eɛni tzemrem aț-țeswem si tbuqalt-agi n lemṛaṛ ara sweɣ ? NNnan-as : Ih a Sidi, nezmer !
22Maar Jezus antwoordde en zeide: Gijlieden weet niet wat gij begeert; kunt gij den drinkbeker drinken, dien Ik drinken zal, en met den doop gedoopt worden, waarmede Ik gedoopt worde? Zij zeiden tot Hem: Wij kunnen.
23Yerra-yasen : Ț-țideț, aț-țeswem si tbuqalt-agi, meɛna ɣef wayen yeɛnan imukan ɣer tama-w tayeffust neɣ tazelmaṭ, mačči d nekk ara ten-ifken, ad țțunefken i wid iwumi i ten-ihegga Baba Ṛebbi.
23En Hij zeide tot hen: Mijn drinkbeker zult gij wel drinken, en met den doop, waarmede Ik gedoopt worde, zult gij gedoopt worden; maar het zitten tot Mijn rechter- en tot Mijn linker hand staat bij Mij niet te geven, maar het zal gegeven worden dien het bereid is van Mijn Vader.
24Ɛecṛa n inelmaden-nni mi slan ayagi, ikcem-iten zzɛaf ɣef ddemma n sin-nni watmaten.
24En als de andere tien dat hoorden, namen zij het zeer kwalijk van de twee broeders.
25Sidna Ɛisa yessawel-asen, yenna-yasen : Walit igelliden n yegduden nniḍen akk-d imeqqranen-nsen amek ḥeṛsen yerna ḥeqṛen lɣaci-nsen !
25En als Jezus hen tot Zich geroepen had, zeide Hij: Gij weet, dat de oversten der volken heerschappij voeren over hen, en de groten gebruiken macht over hen.
26Ur ilaq ara ad yili wannect-agi gar-awen. Ma yella yiwen seg-wen yebɣa ad yuɣal d ameqqran, ilaq ad yili d aqeddac-nwen.
26Doch alzo zal het onder u niet zijn; maar zo wie onder u zal willen groot worden, die zij uw dienaar;
27Akken daɣen, win yebɣan ad yili d amezwaru, ilaq ad yuɣal d akli-nwen.
27En zo wie onder u zal willen de eerste zijn, die zij uw dienstknecht.
28Daymi Mmi-s n bunadem ur d-yusi ara iwakken ad qedcen fell-as, meɛna yusa-d iwakken ad yili d aqeddac, yerna ad isebbel tudert-is iwakken ad isellek aṭas n yemdanen.
28Gelijk de Zoon des mensen niet is gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen.
29Mi d-ffɣen si temdint n Yiriku, aṭas n lɣaci i d-iḍefṛen Sidna Ɛisa.
29En als zij van Jericho uitgingen, is Hem een grote schare gevolgd.
30Llan sin iderɣalen qqimen rrif n webrid, mi slan belli d Sidna Ɛisa i d-iɛeddan bdan țɛeggiḍen : A Sidi ! A mmi-s n Sidna Dawed ! Ḥunn fell-aɣ !
30En ziet, twee blinden, zittende aan den weg, als zij hoorden, dat Jezus voorbijging, riepen, zeggende: Heere, Gij Zone Davids! ontferm U onzer.
31Lɣaci-nni țlumun-ten, qqaṛen asen ad ssusmen, ma d nutni țkemmilen leɛyaḍ : Ḥunn fell-aɣ a Sidi, a mmi-s n Sidna Dawed !
31En de schare bestrafte hen, opdat zij zwijgen zouden; maar zij riepen te meer, zeggende: Ontferm U onzer, Heere, Gij Zone Davids!
32Sidna Ɛisa iḥbes, issawel-asen, yenna-yasen : D acu i tebɣam a wen-t- xedmeɣ ?
32En Jezus, stil staande, riep hen en zeide: Wat wilt gij, dat Ik u doe?
33Rran-as : Nebɣa a ɣ-d-yuɣal yeẓri a Sidi !
33Zij zeiden tot Hem: Heere! dat onze ogen geopend worden.
34Ɣaḍen aṭas Sidna Ɛisa, yennul allen-nsen, imiren kan yuɣal-iten-id yeẓri, dɣa ddan yid-es.
34En Jezus, innerlijk bewogen zijnde met barmhartigheid, raakte hun ogen aan; en terstond werden hun ogen ziende, en zij volgden Hem.