1En het geschiedde, toen Jezus deze woorden geeindigd had, dat Hij vertrok van Galilea, en kwam over de Jordaan, in de landpalen van Judea.
1Mi gekfa lewṣayat-agi, Sidna Ɛisa iṛuḥ si tmurt n Jlili ɣer tmurt n Yahuda ɣer leǧwahi n wasif n Urdun.
2En vele scharen volgden Hem, en Hij genas ze aldaar.
2Aṭas n lɣaci i t-iḍefṛen ɣer dinna, dɣa yesseḥla wid akk ihelken.
3En de Farizeen kwamen tot Hem, verzoekende Hem, en zeggende tot Hem: Is het een mens geoorloofd zijn vrouw te verlaten, om allerlei oorzaak?
3Kra ifariziyen qeṛṛben-d ɣuṛ-es iwakken a t-jeṛben, nnan-as : Eɛni ccariɛa-nneɣ tsumeḥ-as i wergaz ad yebru i tmeṭṭut-is ɣef yal sebba yellan ?
4Doch Hij, antwoordende, zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heeft, dat Hij ze gemaakt heeft man en vrouw?
4Yerra-yasen : Ur teɣṛim ara ayen i d-teqqaṛ ccariɛa : di tazwara Sidi Ṛebbi ixleq-ed argaz ț-țmeṭṭut,
5En gezegd heeft: Daarom zal een mens vader en moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn;
5yenna-d : AArgaz ad yeǧǧ baba-s d yemma-s, iiwakken ad iɛic nețța ț-țmeṭṭut-is, ddɣa di sin yid-sen, ad uɣalen d yiwen.
6Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.
6S wakka ur llin ara d sin, meɛna uɣalen d yiwen. Ur as-ilaq ara ihi i wemdan ad ifṛeq ayen yesdukkel Sidi Ṛebbi !
7Zij zeiden tot hem: Waarom heeft dan Mozes geboden een scheidbrief te geven en haar te verlaten?
7Nnan-as : Acuɣeṛ ihi Sidna Musa yeǧǧa yaɣ-d lqanun belli m'ara yebru wergaz i tmeṭṭut-is, a s-yefk lkaɣeḍ n berru ?
8Hij zeide tot hen: Mozes heeft vanwege de hardigheid uwer harten u toegelaten uw vrouwen te verlaten; maar van den beginne is het alzo niet geweest.
8Sidna Ɛisa yerra-yasen : Ɣef ddemma n wulawen-nwen yeqquṛen i wen-iserreḥ nnbi Musa aț-țebrum i tilawin-nwen. Meɛna di tazwara mačči akka i gella lḥal.
9Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.
9Ma d nekk a wen-d-iniɣ : kra n win ara yebrun i tmeṭṭut-is yili ur tezni ara, iwakken ad yaɣ tayeḍ, d nețța i geznan !
10Zijn discipelen zeiden tot Hem: Indien de zaak des mensen met de vrouw alzo staat, zo is het niet oorbaar te trouwen.
10Inelmaden nnan-as : Ma yella akka i d lḥala n wergaz ɣer tmeṭṭut, ulac lfayda di zzwaǧ !
11Doch Hij zeide tot hen: Allen vatten dit woord niet, maar dien het gegeven is.
11Sidna Ɛisa yerra-yasen : Mačči d imdanen meṛṛa i gzemren ad qeblen aselmed agi lameɛna anagar wid iwumi i d-ifka Sidi Ṛebbi lefhama i gzemren ad qeblen annect-agi.
12Want er zijn gesnedenen, die uit moeders lijf alzo geboren zijn; en er zijn gesnedenen, die van de mensen gesneden zijn; en er zijn gesnedenen, die zichzelven gesneden hebben, om het Koninkrijk der hemelen. Die dit vatten kan, vatte het.
12Aṭas n sebbat i gqeḍɛen zzwaǧ i wemdan. Llan wid i d-ilulen si tɛebbuṭ n yemma-tsen ur sɛin ara ddunit, wiyaḍ d imdanen i sen-ț-ikksen. LLlan daɣen wid iḥeṛmen iman-nsen ɣef zwaǧ, ɣef ddemma n tgelda n igenwan. Win i gzemren ad ifhem aselmed agi a t-yefhem !
13Toen werden kinderkens tot Hem gebracht, opdat Hij de handen hun zou opleggen en bidden; en de discipelen bestraften dezelve.
13Kra yemdanen țawin-d i Sidna Ɛisa arrac imecṭuḥen iwakken ad issers afus-is fell-asen a ten-ibarek, meɛna inelmaden-is țțaran-ten.
14Maar Jezus zeide: Laat af van de kinderkens, en verhindert hen niet tot Mij te komen; want derzulken is het Koninkrijk der hemelen.
14Sidna Ɛisa yenna-yasen : Anfet-asen i warrac a d-asen ɣuṛ-i, ur sen-qeṭṭɛet ara abrid, axaṭer tagelda n igenwan thegga i nutni akk-d wid yellan am nutni !
15En als Hij hun de handen opgelegd had, vertrok Hij van daar.
15Yessers afus-is fell-asen, iburek iten, dɣa iṛuḥ syenna.
16En ziet, er kwam een tot Hem, en zeide tot Hem: Goede Meester! wat zal ik goeds doen, opdat ik het eeuwige leven hebbe?
16Imiren yiwen wergaz iqeṛṛeb-ed ɣer Sidna Ɛisa, yenna-yas : A Sidi, d acu i yi-ilaqen a t xedmeɣ n wayen yelhan iwakken ad sɛuɣ tudert n dayem ?
17En Hij zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed dan Een, namelijk God. Doch wilt gij in het leven ingaan, onderhoud de geboden.
17Sidna Ɛisa yerra-yas : Acuɣeṛ i yi-testeqsayeḍ ɣef wayen yelhan ? AAnagar yiwen i gelhan ! Ma tebɣiḍ aț-țesɛuḍ tudert-agi, xdem lumuṛat yellan di ccariɛa. YYerra-yas-ed weqcic-nni : Anwi i d lumuṛat ara tebɛeɣ ?
18Hij zeide tot Hem: Welke? En Jezus zeide: Deze: Gij zult niet doden; gij zult geen overspel doen; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis geven;
18Sidna Ɛisa yerra-yas : Ur tneqqeḍ ara tamgeṛṭ, ur tzennuḍ ara, ur tețțcehhideḍ ara s ẓẓur, ur tețțakkṛreḍ ara,
19Eer uw vader en moeder; en: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
19qadeṛ baba-k d yemma-k, tḥemmleḍ lɣiṛ-ik am yiman-ik !
20De jongeling zeide tot Hem: Al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af; wat ontbreekt mij nog?
20Aqcic-nni yerra-yas-ed : Ayagi akk xedmeɣ-t, d acu i yi-ixuṣṣen ?
21Jezus zeide tot hem: Zo gij wilt volmaakt zijn, ga heen, verkoop wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in de hemel; en kom herwaarts, volg Mij.
21Sidna Ɛisa yenna-yas : Ma tebɣiḍ ihi aț-țkemleḍ deg webrid n Sidi Ṛebbi , ṛuḥ, zzenz akk ayen i tesɛiḍ, tefkeḍ idrimen-nni i yimeɣban, s wakka aț-țesɛuḍ agerruj deg igenwan ! Imiren as-ed, aț-țedduḍ yid-i.
22Als nu de jongeling dit woord hoorde, ging hij bedroefd weg; want hij had vele goederen.
22Mi gesla i yimeslayen-agi, ilemẓi-nni yeḥzen aṭas dɣa iṛuḥ, axaṭer d ameṛkanti ameqqran i gella.
23En Jezus zeide tot Zijn discipelen: Voorwaar, Ik zeg u, dat een rijke bezwaarlijk in het Koninkrijk der hemelen zal ingaan.
23Sidna Ɛisa yenna i inelmaden-is : A wen-iniɣ s tideț : iwɛeṛ aṭas i umeṛkanti ad ikcem ɣer tgelda n igenwan !
24En wederom zeg Ik u: Het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een rijke inga in het Koninkrijk Gods.
24A wen-iniɣ daɣen : ma yella iwɛeṛ i welɣem ad iɛeddi di tiṭ n tissegnit, iwɛeṛ akteṛ i umeṛkanti ad ikcem ɣer tgelda n igenwan !
25Zijn discipelen nu, dit horende, werden zeer verslagen, zeggende: Wie kan dan zalig worden?
25Mi slan i imeslayen-agi, inelmaden-is dehcen aṭas, nnan-as : Anwa i gzemren ad ițțusellek ihi ?
26En Jezus, hen aanziende, zeide tot hen: Bij de mensen is dat onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.
26Dɣa Sidna Ɛisa imuqel-iten, yenna : Imdanen s yiman-nsen ur zmiren ara, meɛna Sidi Ṛebbi yezmer i kullec.
27Toen antwoordde Petrus, en zeide tot Hem: Zie, wij hebben alles verlaten, en zijn U gevolgd, wat zal ons dan geworden?
27Buṭrus inṭeq, yenna-yas : Aql-aɣ nukkni neǧǧa kullec iwakken a k-netbeɛ, d acu ara yedṛun yid-nneɣ ?
28En Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij gevolgd zijt, in de wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen zal gezeten zijn op den troon Zijner heerlijkheid, dat gij ook zult zitten op twaalf tronen, oordelende de twaalf geslachten Israels.
28Sidna Ɛisa yerra-yasen : A wen-iniɣ s tideț, asm'ara d-ḥyun lmegtin ɣer ddunit tajḍiṭ, asm'ara yeqqim Mmi-s n bunadem ɣef wukersi n lḥekma di lɛaḍima-s, ula d kunwi yeddan yid-i, aț-țeqqimem di tnac yid-wen ɣef yikersiyen n lḥekma iwakken aț-țḥasbem tnac n leɛṛac n wat Isṛail.
29En zo wie zal verlaten hebben, huizen, of broeders, of zusters, of vader, of moeder, of vrouw, of kinderen, of akkers, om Mijns Naams wil, die zal honderdvoud ontvangen, en het eeuwige leven beerven.
29Yerna, kra win ara yeǧǧen ɣef ddemma n yisem-iw axxam-is neɣ atmaten-is, yessetma-s neɣ baba-s, yemma-s, arraw-is neɣ tiferkiwin-is, ad as-d-yețțunefk akteṛ n wayen yeǧǧa, yerna a t-id-tṣaḥ tudert n dayem.
30Maar vele eersten zullen de laatsten zijn, en vele laatsten de eersten.
30Aṭas seg wid yellan d imezwura ad uɣalen d ineggura, aṭas daɣen seg wid yellan d ineggura ad uɣalen d imezwura.