¹Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:

¹¶ Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,

²Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?

²Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?

³Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.

³Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.

⁴Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.

⁴¶ I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.

⁵Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?

⁵Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?

⁶Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?

⁶I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;

⁷Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.

⁷I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?

⁸Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?

⁸Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?

⁹Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;

⁹I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.

¹⁰Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;

¹⁰A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,

¹¹En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.

¹¹Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?

¹²Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;

¹²¶ Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;

¹³Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?

¹³Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?

¹⁴Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?

¹⁴Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:

¹⁵En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?

¹⁵A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.

¹⁶Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?

¹⁶Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?

¹⁷Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?

¹⁷Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?

¹⁸Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.

¹⁸Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.

¹⁹Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?

¹⁹Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?

²⁰Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?

²⁰Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?

²¹Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.

²¹I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!

²²Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?

²²Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,

²³Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!

²³I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?

²⁴Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?

²⁴Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?

²⁵Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?

²⁵¶ Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;

²⁶Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;

²⁶Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;

²⁷Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.

²⁷Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?

²⁸Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?

²⁸He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?

²⁹Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?

²⁹I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?

³⁰Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.

³⁰Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.

³¹Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?

³¹E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?

³²Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?

³²E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?

³³Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?

³³E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?

³⁴Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?

³⁴E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?

³⁵Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?

³⁵E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?

³⁶Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?

³⁶Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?

³⁷Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?

³⁷Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?

³⁸Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?

³⁸Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?

³⁹

³⁹Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,

⁴⁰

⁴⁰Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?

⁴¹

⁴¹Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?