¹Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

¹¶ E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.

²Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

²Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.

³Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

³Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.

⁴Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

⁴Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:

⁵Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

⁵Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.

⁶Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

⁶¶ I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;

⁷En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

⁷A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,

⁸Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

⁸E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.

⁹In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

⁹I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.

¹⁰En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

¹⁰Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.

¹¹Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

¹¹He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:

¹²Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

¹²Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.

¹³En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

¹³Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,

¹⁴Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

¹⁴He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;

¹⁵Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

¹⁵Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.

¹⁶Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

¹⁶Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.

¹⁷Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;

¹⁷Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.

¹⁸Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

¹⁸Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.

¹⁹Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

¹⁹Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:

²⁰Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

²⁰I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.

²¹Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

²¹He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.

²²Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

²²Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;

²³Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

²³A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.

²⁴Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

²⁴¶ No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.

²⁵Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

²⁵Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.

²⁶Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

²⁶He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.

²⁷Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.

²⁷He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate.