¹Roept de Wijsheid niet, en verheft niet de Verstandigheid Haar stem?

¹¶ He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?

²Op de spits der hoge plaatsen, aan den weg, ter plaatse, waar paden zijn, staat Zij;

²I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;

³Aan de zijde der poorten, voor aan de stad, aan den ingang der deuren roept Zij overluid:

³Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:

⁴Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen.

⁴Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.

⁵Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.

⁵E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.

⁶Hoort, want ik zal vorstelijke dingen spreken, en de opening Mijner lippen zal enkel billijkheid zijn.

⁶Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.

⁷Want Mijn gehemelte zal de waarheid bedachtelijk uitspreken, en de goddeloosheid is Mijn lippen een gruwel.

⁷He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.

⁸Al de redenen Mijns monds zijn in gerechtigheid; er is niets verdraaids, noch verkeerds in.

⁸Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.

⁹Zij zijn alle recht voor dengene, die verstandig is, en rechtmatig voor degenen, die wetenschap vinden.

⁹Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.

¹⁰Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.

¹⁰Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.

¹¹Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.

¹¹Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.

¹²Ik, Wijsheid, woon bij de kloekzinnigheid, en vinde de kennis van alle bedachtzaamheid.

¹²¶ Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.

¹³De vreze des HEEREN is, te haten het kwade, de hovaardigheid, en den hoogmoed, en den kwaden weg; Ik haat ook den mond der verkeerdheden.

¹³Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.

¹⁴Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.

¹⁴Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.

¹⁵Door Mij regeren de koningen, en de vorsten stellen gerechtigheid.

¹⁵Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.

¹⁶Door Mij heersen de heersers, en de prinsen, al de rechters der aarde.

¹⁶Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.

¹⁷Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.

¹⁷E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.

¹⁸Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid.

¹⁸He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.

¹⁹Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.

¹⁹Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.

²⁰Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts;

²⁰Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:

²¹Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beerven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkameren vervullen.

²¹Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.

²²De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.

²²¶ I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.

²³Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.

²³Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.

²⁴Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;

²⁴I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.

²⁵Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.

²⁵No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:

²⁶Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.

²⁶I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.

²⁷Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;

²⁷I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;

²⁸Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;

²⁸I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;

²⁹Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;

²⁹I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;

³⁰Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;

³⁰I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;

³¹Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.

³¹E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.

³²Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.

³²¶ No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.

³³Hoort de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet.

³³Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.

³⁴Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijn poorten, waarnemende de posten Mijner deuren.

³⁴Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.

³⁵Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.

³⁵Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.

³⁶Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen, die Mij haten, hebben den dood lief.

³⁶Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.