1Dit verdroot Jona met groot verdriet, en zijn toorn ontstak.
1Ahihhangin, huaiin Jona a lunghi sak het keia, a heh hi.
2En hij bad tot den HEERE, en zeide: Och HEERE! was dit mijn woord niet, als ik nog in mijn land was? Daarom kwam ik het voor, vluchtende naar Tarsis; want ik wist, dat Gij een genadig en barmhartig God zijt, lankmoedig en groot van goedertierenheid, en berouw hebbende over het kwaad.
2TOUPA kiang aha thuma, AW TOUPA, ka honngen hi, hiai ka gam ua ka om laia ka gen hi lou hia? Hiai jiakin Tarsis lamah ka tai mang paha: hehepih thei Pathian, lainatnaa dim, heh mengmenglou, chitna hau, thil hoih lou lehngatsan sek nahi chih ka thei hi.
3Nu dan, HEERE! neem toch mijn ziel van mij; want het is mij beter te sterven dan te leven.
3Huaijiakin, AW TOUPA, tuin ka hinna honlaksak dingin ka honngen hi; kei dingin hin sang in sih a hoih zo ngala, a chi a.
4En de HEERE zeide: Is uw toorn billijk ontstoken?
4Huan, TOUPAN, N aheh maawk na hih dik hia? a chi a.
5Jona nu ging ter stad uit, en zette zich tegen het oosten der stad; en hij maakte zich aldaar een verdek, en zat daaronder in de schaduw, totdat hij zag, wat van de stad zou worden.
5Huchiin, Jona bel khopi akipan a pai khiaa, khopi suahlam pangah a tua, huaiah sawlbuk a lama, khopi tung a thil hongtung ding muh tumin a nuai limah a tu nilouh hi.
6En God, de HEERE, beschikte een wonderboom, en deed hem opschieten boven Jona, opdat er schaduw mocht zijn over zijn hoofd, om hem te redden van zijn verdriet. En Jona verblijdde zich over den wonderboom met grote blijdschap.
6Huan, TOUPA Pathianin umgui a nasep khawla, huai tuh Jona tungah a jamsaka, a haksatna akipan honkhe dinga a lu liah dingin. Huchiin Jona umgui jiakin a kipak mahmah hi.
7Maar God beschikte een worm des anderen daags in het opgaan van den dageraad; die stak den wonderboom, dat hij verdorde.
7Ahihhangin Pathianin, a jingsang phalvakin, leikha a nasep khawla, huaiin umgui a seuha, a hongvuaita hi.
8En het geschiedde, als de zon oprees, dat God een stillen oostenwind beschikte; en de zon stak op het hoofd van Jona, dat hij amechtig werd; en hij wenste zijner ziel te mogen sterven, en zeide: Het is mij beter te sterven dan te leven.
8Huan, hichi ahia, ni a hongsuahin pathianin suahlam huih a na sep khawla; huan, niin Jona lu a haia, a sibupa, amaha din sih a ngena, Kei dingin hin sangin sih a hoihjaw, a chi a.
9Toen zeide God tot Jona: Is uw toorn billijk ontstoken over den wonderboom? En hij zeide: Billijk is mijn toorn ontstoken ter dood toe.
9Huan, pathianin Jona kiangah, umgui tungtang thuah na heh mawk na hih dik hia? achia. Aman, Sih loh hialaka heh, ka hih dik ahi, a chi a.
10En de HEERE zeide: Gij verschoont den wonderboom, aan welken gij niet hebt gearbeid, noch dien groot gemaakt; die in een nacht werd, en in een nacht verging;
10Huan, TOUPAN, Na gimpih louh, na khansak leng hi sam lou, jan khat tha a hongoma, jan khat thua mang nawn umgui na hehpihaNinevi khua, khopi thupi tak, a sunga mi nuai khat leh sing nih sanga tam, a taklam uleh a veilam uleng khen tuan theilou te leh ganhon tampi omna, ka hehpih kei dia hia? a chi a.
11En Ik zou die grote stad Nineve niet verschonen? waarin veel meer dan honderd en twintig duizend mensen zijn, die geen onderscheid weten tussen hun rechterhand, en hun linkerhand; daartoe veel vee?
11Ninevi khua, khopi thupi tak, a sunga mi nuai khat leh sing nih sanga tam, a taklam uleh a veilam uleng khen tuan theilou te leh ganhon tampi omna, ka hehpih kei dia hia? a chi a.