¹Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN.

¹TOUPA aw, ka thumna ngaikhia inla, ka kikou husa na kiang tung hen.

²O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

²Ka mangbat niin ka lakah na mai sel kenla: kei lamah na bil hondohin; ka honsap hun chiangin hondawng pahin.

³Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dagen als ik roep, verhoor mij haastelijk.

³Ka damsung nite meikhu bangin a jam manga, ka guhte tuh taptung bangin a saa.

⁴Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

⁴Ka lungtang tuh loupa bangin hailumin a oma, a vuai zouta hi; ann nek leng ka mangngilhta ngala.

⁵Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

⁵Ka thum husa jiakin ka guhte tuh ka sa ah a belh bikbek ahi.

⁶Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

⁶Gamdai tuivapi bang ka hi a: kho tul simbu bang phet ka na hita hi.

⁷Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

⁷Ka hak gige a, kawlgit in tunga amah kiaa om bang ka na hita hi.

⁸Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

⁸Hondouten nitumin hon gensia ua: ka tunga hangsanten keimah banga om dingin hamsia a lou nak uhi.

⁹Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

⁹Vut tuh an bangin ka ne a, ka dawn dingin khitui toh ka helta ngala.

¹⁰Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

¹⁰Na lunghih louh mahmah leh na heh jiakin: nang non dom kanga, na honpai mangta ngala.

¹¹Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

¹¹Ka damsung nite tuh limliap kiam bang ahi a; loupa bangin ka vuaita hi.

¹²Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

¹²TOUPA aw, nang bel khantawnin na om dinga; nangmah theihgigena leng suan tengteng phain a om lai ding hi.

¹³Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

¹³Na thou dinga, Zion tang tuh na hehpih dinga: amah lah hehpih a hunta ngala, ahi, hun seh tuh a tungta hi.

¹⁴Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

¹⁴Na sikhaten a suangte a it un, a leivui leng a hehpih ngal uhi.

¹⁵Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

¹⁵Huchiin nam chihin TOUPA mintuh a lau ding ua, leia kumpipate tengtengin na thupina leng a lau ding uhi.

¹⁶Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

¹⁶TOUPAN Zion khua dingsakta ngala, a thupina kithuamin a kimuta hi;

¹⁷Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

¹⁷Tagahte thumna tuh a limsaka, a thumna uh a musit kei hi.

¹⁸Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

¹⁸Huai tuh khangthak hongom ding adingin gelh ahi dinga: nam siama hongom di in TOUPA tuh a phat ding.

¹⁹Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

¹⁹Aman a mun siangthou sangpi akipanin a en suka; TOUPAN van akipanin lei a mu a;

²⁰Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

²⁰Suangkulhtang thum ngaikhe ding leh, si dinga sehte sut dingin;

²¹Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

²¹Huchi-a miten Ziona TOUPA min tuh a genthang ua, Jerusalema a phatna tuh a genthang theihna ding un.

²²Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

²²Mite a kikhawm khawm ua, lalgamte toh, TOUPA nasem ding in.

²³Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

²³Aman lam lakah ka tha a bahsaka; ka damsung tuh a hihtom hi.

²⁴Hij heeft mijn kracht op den weg ter nedergedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

²⁴Ka Pathian aw, ka hatlai nite khawngin honla mang ken, ka chia: nang kum tuh suan om sung tengtengin a om ding hi.

²⁵Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

²⁵Leitung kingakna tuh nidanga na phum sa ahi a; vante leng na khutsuak ahi.

²⁶Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

²⁶Huaite tuh a hongmang dinga, nangjaw na om tawntung ding hi: ahi, huai tengteng tuh puansilh bangin a honglui dinga; puan bangin na khek dinga, a honglamdangta ding hi.

²⁷Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

²⁷Nang jaw na ngeingeia, na kumten bei ni himhim a neikei ding.Na sikhate tate tuh a om gige ding ua, a suangte uh na maah hihkipin a om ding uhi.

²⁸Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden. [ (Psalms 102:29) De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden. ]

²⁸Na sikhate tate tuh a om gige ding ua, a suangte uh na maah hihkipin a om ding uhi.