1Een psalm van Asaf. O God! Heidenen zijn gekomen in Uw erfenis; zij hebben den tempel Uwer heiligheid verontreinigd; zij hebben Jeruzalem tot steenhopen gesteld.
1Pathian aw, nam chih na gouluah dingah a lut ua; na biakin siangthou hihnin ua; Jerusalem suang chim a vum uhi.
2Zij hebben de dode lichamen Uwer knechten aan het gevogelte des hemels tot spijs gegeven; het vlees Uwer gunstgenoten aan het gedierte des lands.
2Na sikhate luang tuh tungleng vasate an dingin a pia ua, na mi siangthoute sa tuh gamsate kiangah a pia ua.
3Zij hebben hun bloed rondom Jeruzalem als water vergoten; en er was niemand, die hen begroef.
3A sisan uh Jerusalem kimah tui bangin a sung bua ua; amau vui ding lah kuamah a om ngal kei ua.
4Wij zijn onzen naburen een smaadheid geworden; een spot en schimp dien, die rondom ons zijn.
4I kim ua mite gensiatin I na om ua, I kiangnai khawnga mite muhsit leh nuihsatin I naom ta uhi.
5Hoe lang, HEERE? Zult Gij eeuwiglijk toornen? Zal Uw ijver als vuur branden?
5TOUPA aw, bangtan ahia na heh nilouhlouh ding? Na mullitna tuh mei bangin a kuang ding ahia?
6Stort Uw grimmigheid uit over de heidenen, die U niet kennen, en over de koninkrijken, die Uw Naam niet aanroepen.
6Nangmah theilou nam chih tungah na hehna sung buain, na min kou gam tungahte khawng leng.
7Want men heeft Jakob opgegeten, en zij hebben zijn liefelijke woning verwoest.
7Jakobte tuh a ne khin ua; a omna uh a hihgamta ngal ua.
8Gedenk ons de vorige misdaden niet; haast U, laat Uw barmhartigheden ons voorkomen; want wij zijn zeer dun geworden.
8Ka pipute uh thulimlouhnate ka lak uah theigige ken: na lainatnain honnadon pah hen. Nakpitaka hihniamin ka omta ngal ua.
9Help ons, o God onzes heils! ter oorzake van de eer Uws Naams; en red ons, en doe verzoening over onze zonden, om Uws Naams wil.
9Honhondampa Pathian aw, na min thupina dingin honpanpih inla; na min jiakin honbumbit inla, ka khelhnate uh sil siangin.
10Waarom zouden de heidenen zeggen: Waar is hun God? Laat de wraak des vergoten bloeds Uwer knechten onder de heidenen voor onze ogen bekend worden.
10Bangachia nam chihin, A Pathian uh koia om ahia leh? Na sikhate sisan pawt phulakna ka mitmuh un nam chih lakah theih hi hen.
11Laat het gekerm der gevangenen voor Uw aanschijn komen; behoud overig de kinderen des doods, naar de grootheid Uws arms.
11Henta thumna na maah tung hen: na thilhihtheihna thupidan bang jelin si dinga sehte tuh humbit inla:
12En geef onze naburen zevenvoudig weder in hun schoot hun smaad, waarmede zij U, o Heere! gesmaad hebben.
12TOUPA aw, nang a hon gensiatna uh, ka kiangnai uate tungah aleh sagih veiin thuk in.Huchiin, kou na mite, na gan tatna muna belamten, khantawnin kipahthu ka honhilh ding uhi: suan tengteng tanin nangmah phatna tuh ka theisak jel ding uhi.
13Zo zullen wij, Uw volk en de schapen Uwer weide, U loven in eeuwigheid, van geslacht tot geslacht; wij zullen Uw roem vertellen.
13Huchiin, kou na mite, na gan tatna muna belamten, khantawnin kipahthu ka honhilh ding uhi: suan tengteng tanin nangmah phatna tuh ka theisak jel ding uhi.