¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

¹Tedaj odgovori Elifaz Temančan in reče:

²Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

²Bo li moder mož odgovarjal z vetrovitim znanjem in napihoval notranjščino svojo z vzhodnim vetrom,

³Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

³prepirajoč se z govori, ki ničesar ne pospešujejo, in z besedami, s katerimi nič ne koristi?

⁴Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

⁴Res, v nič devaš bogaboječnost in kratiš molitev pred Bogom.

⁵Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

⁵Kajti krivičnost tvoja ti poučuje usta, in voliš govor prekanjencev.

⁶Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

⁶Tvoja usta te obsojajo, ne jaz, in ustne tvoje pričajo zoper tebe.

⁷Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

⁷Si li ti prvi človek, ki se je rodil, ali si bil ustvarjen, preden so bili hribi?

⁸Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

⁸Si li poslušal v tajnem svetu Božjem in zase pokupil vso modrost?

⁹Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

⁹Kaj ti veš, česar mi ne vemo, kaj razumeš, in nam ni znano?

¹⁰Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

¹⁰Med nami so i osiveli i starčki, številnejših dni nego tvoj oče!

¹¹Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

¹¹Ali so ti malovažne tolažitve Božje in pohlevna beseda do tebe ti je li ničvredna?

¹²Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

¹²Kaj ti je ujelo srce in zakaj se iskrijo oči tvoje?

¹³Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

¹³da obračaš zoper Boga mogočnega togoto svojo in take besede bruhaš iz svojih ust?

¹⁴Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

¹⁴Kaj je smrtnik, da bi bil čist, in rojeni od žene, da bi bil pravičen?

¹⁵Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

¹⁵Glej, svetnikom svojim ne upa in nebesa niso čista v njegovih očeh!

¹⁶Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

¹⁶Koliko manj ostudnež in popačenec, mož, ki pije krivico kakor vodo!

¹⁷Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

¹⁷Naj ti povem, poslušaj me, in kar sem videl, ti bom pripovedoval,

¹⁸Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

¹⁸kar so modri oznanjali in niso zakrivali, sprejemši to od očetov svojih,

¹⁹Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

¹⁹ki je njim samim bila izročena dežela in tujec ni prešel sredi njih –:

²⁰Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

²⁰Vse svoje žive dni se zvija brezbožnik v mukah in majhno število let je prihranjeno silovitežu.

²¹Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

²¹Groze glas mu doni po ušesih; ko je mir, prihruje naj pogubnik;

²²Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

²²nima nade, da se vrne iz temine, in namerjen nanj ga čaka meč.

²³Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

²³Blodi okrog zaradi kruha, govoreč: Kje ga dobim? Ve, da blizu njega je pripravljen dan teme.

²⁴Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

²⁴Bridkost in stiska ga plašita, premagujeta ga kakor kralj, ki je pripravljen za naskok.

²⁵Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

²⁵Ker je iztegnil roko zoper Boga mogočnega in je prevzetoval proti Vsegamogočnemu,

²⁶Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

²⁶zaletaval se je vanj z vzpetim vratom, z debelimi grbami ščitov svojih;

²⁷Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

²⁷ker se je obraz njegov pokril z mastjo, na ledjih se mu je nabrala tolšča,

²⁸En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

²⁸in prebival je v porušenih mestih, v hišah, v katerih bi se ne bilo smelo stanovati, ki zanje je določeno, da ostanejo v razvalinah:

²⁹Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

²⁹zato ne obogati, imetje njegovo ne ostane in posestvo njegovo se ne razširi v deželi.

³⁰Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

³⁰Ne uteče iz temine, plamen posuši mladike njegove, in on izgine od diha iz ust Njegovih. –

³¹Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

³¹Naj se ne zanaša na laž, prevaran bo, kajti prevara mu bo v povračilo.

³²Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

³²Še preden pride dan njegov, se to dopolni, in palmova mladika mu več ne ozeleni;

³³Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

³³bode kakor trta, ki trebi kislo grozdje svoje, in kakor oljka, ki stresa cvetje svoje.

³⁴Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

³⁴Kajti družina bogapozabnikova je nerodovitna, in ogenj pokonča podkupljivčev šator.Bogapozabniki nosijo nadlogo, rode krivico, njih srce pripravlja prevaro.

³⁵Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.

³⁵Bogapozabniki nosijo nadlogo, rode krivico, njih srce pripravlja prevaro.