¹Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

¹Kajti srebro ima svoje žile in zlato kraj, kjer se čisti.

²Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

²Železo se dobiva iz zemlje in iz kamenja izpuščajo s topljenjem bron.

³Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

³Temi napravljajo konec in preiskujejo do najskrajnejših mej kamene, skrite v temini in v smrtni senci.

⁴Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

⁴Navpik izkopljejo predor, koder popotnik ne hodi, po stezah, ki nanje noga ne stopi, se spuščajo doli in zibljejo semtertja daleč od ljudi.

⁵Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

⁵Iz zemlje raste kruh, a pod njo rijejo kakor ogenj.

⁶Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

⁶Med njenimi kameni se nahaja safir in gruče zlata so v njej.

⁷De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

⁷Te steze ropna ptica ni poznala in kraguljevo oko je ni videlo;

⁸De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

⁸ni po njej stopala ponosna zver in lev rjoveči ni po njej hodil.

⁹Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

⁹Trdega kamena se loti človek z roko svojo, izpodkopava gore od dna;

¹⁰In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

¹⁰prekope izsekava skozi skalovje in raznotere dragocenosti ugleda oko njegovo.

¹¹Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

¹¹Zajezuje struge, da ne solzé, in kar je skrito, prinaša na luč.

¹²Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

¹²Ali modrost, kje se nahaja? in kje je kraj razumnosti?

¹³De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

¹³Smrtni človek ne pozna njene cene, in v deželi živečih je ni najti.

¹⁴De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

¹⁴Brezno pravi: Ni je v meni, in morje govori: Ni je pri meni.

¹⁵Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

¹⁵Prečiščenega zlata ne moreš zanjo dati, ne dosti srebra odtehtati, da bi jo plačal.

¹⁶Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

¹⁶Ne more se ceniti s čistim zlatom ofirskim, z dragocenim oniksom ali safirjem.

¹⁷Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

¹⁷Zlato in steklo se ji ne moreta primerjati, ne posoda iz prečiščenega zlata zanjo zamenjati.

¹⁸De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

¹⁸Koraljev in kristala ni poleg nje omenjati, in pridobiti modrost je veliko dražje nego bisere.

¹⁹Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

¹⁹Ne more se ji enačiti topas iz Etiopije, ne da se oceniti s čistim zlatom.

²⁰Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

²⁰Odkod torej prihaja modrost, in kje je kraj razumnosti?

²¹Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

²¹Prikrita je očem vseh živih bitij in skrita pticam pod nebom.

²²Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

²²Pogubljenje in smrt pravita: Glas o njej smo čuli z ušesi svojimi.

²³God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

²³Bog ve pot do nje, in on pozna njen kraj.

²⁴Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

²⁴Zakaj on gleda do koncev zemlje in vidi vse, kar je pod nebom.

²⁵Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

²⁵Ko je vetru določal težo in vode tehtal in meril,

²⁶Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

²⁶ko je ustanavljal postavo dežju in pot blisku in gromu:

²⁷Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

²⁷tedaj jo je videl in jo naznanil, jo postavil, pa tudi preizkusil.In človeku je dejal: Glej, strah Gospodov je modrost, in ogibati se hudega je razumnost.

²⁸Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.

²⁸In človeku je dejal: Glej, strah Gospodov je modrost, in ogibati se hudega je razumnost.