¹Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.

¹Modra žena zida hišo svojo, neumna pa jo z rokami svojimi podira.

²Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.

²Kdor hodi v poštenosti svoji, se boji GOSPODA, a kdor je trdovraten na potih svojih, ga zaničuje.

³In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.

³V neumnega ustih je šiba za prevzetnost, modre pa ohranijo njih ustne.

⁴Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.

⁴Kjer ni volov, so prazne jasli, obilost pridelkov pa je po volovi moči.

⁵Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.

⁵Priča zvesta ne laže, kriva priča pa govori laži.

⁶De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.

⁶Ko zasmehovalec išče modrosti, ni je, razumnemu pa je znanje lahko.

⁷Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.

⁷Umakni se izpred oči bedaku, ker ne začuješ pri njem pametne besede.

⁸De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.

⁸Modrost razumnega je paziti na svojo pot, bedakov neumnost pa je prevara.

⁹Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.

⁹Neumni se smejejo krivdi, odkritosrčni pa so si dobrohotni.

¹⁰Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.

¹⁰Srce pozna lastno bridkost svojo, in v veselje njegovo se ne mešaj drugi.

¹¹Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.

¹¹Brezbožnih hiša se pokonča, šator poštenih pa bode cvel.

¹²Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.

¹²Nekatera pot se zdi prava človeku, toda njen konec je pot v smrt.

¹³Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.

¹³Tudi v smehu žaluje srce in konec veselja je žalost.

¹⁴Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zichzelven.

¹⁴Potov svojih se nasiti, čigar srce se odvrača od Boga, mož dobri pa tistega, kar je v njem.

¹⁵De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.

¹⁵Abotni vsemu verjame, prebrisani pa pazi na stopinje svoje.

¹⁶De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.

¹⁶Modri se boji in se ogiblje hudega, bedak pa se lahko raztogoti in je predrzen.

¹⁷Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.

¹⁷Mož nagle jeze napravlja neumnost; in kdor dela spletke, njega sovražijo.

¹⁸De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.

¹⁸Tepci podedujejo neumnost, razumni pa si pleto venec znanja.

¹⁹De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.

¹⁹Hudobni se klanjajo pred dobrimi in brezbožni pri pravičnika vratih.

²⁰De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.

²⁰Ubogega sovraži tudi bližnjik njegov, bogatina prijateljev pa je mnogo.

²¹Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.

²¹Kdor zaničuje bližnjega svojega, greši, kdor pa milost deli ubogim, o blagor mu!

²²Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.

²²Ali se ne motijo, kateri snujejo hudo? Milost pa in resnica pride njim, ki snujejo dobro.

²³In allen smartelijke arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.

²³V vsakem trudu je dobiček, klepetanje pa donaša le uboštvo.

²⁴Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.

²⁴Venec modrih je njih bogastvo; neumnost bedakov ostane neumnost.

²⁵Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.

²⁵Priča resnična otimlje duše, kdor pa govori laž, jih le slepi.

²⁶In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.

²⁶Kdor se boji GOSPODA, trdno upa v Njega; in On bode pribežališče otrokom njegovim.

²⁷De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.

²⁷Strah GOSPODOV je vrelec življenja, da se ognemo smrtnih zadrg.

²⁸In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.

²⁸V množici ljudstva je dika kraljeva; kjer se pa narod zmanjšuje, preti vladarju poguba.

²⁹De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.

²⁹Počasni za jezo je poln razuma, nagli pa pospešuje neumnost.

³⁰Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.

³⁰Srce mirno je življenje vsemu telesu, nevoščljivost pa je gniloba v kosteh.

³¹Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.

³¹Kdor zatira siromaka, sramotí Stvarnika njegovega, njega pa časti, kdor se usmili potrebnega.

³²De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.

³²V nesreči svoji vzame konec brezbožnik, a nado ima tudi v smrti pravičnik.

³³Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.

³³V razumnega srcu tiho počiva modrost, ali kar je v bedakih, glasno se kaže.

³⁴Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.

³⁴Pravičnost povišuje narod, greh pa je ljudstvu v nečast.Blagovoljnost kraljeva je gotova umnemu hlapcu, srd njegov pa zadene njega, ki ravna sramotno.

³⁵Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.

³⁵Blagovoljnost kraljeva je gotova umnemu hlapcu, srd njegov pa zadene njega, ki ravna sramotno.