1Roept de Wijsheid niet, en verheft niet de Verstandigheid Haar stem?
1Ali ne kliče modrost in razumnost ne zaganja svojega glasu?
2Op de spits der hoge plaatsen, aan den weg, ter plaatse, waar paden zijn, staat Zij;
2Na vrhu višav pri cesti, na razpotjih stoji,
3Aan de zijde der poorten, voor aan de stad, aan den ingang der deuren roept Zij overluid:
3na strani vrat, ob izhodu mesta, pri vhodu v duri vpije, govoreč:
4Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen.
4Vas, možje, kličem in glas moj je do sinov človeških.
5Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.
5Umejte, o preprosti, previdnost, in neumni, srce vam bodi razumno!
6Hoort, want ik zal vorstelijke dingen spreken, en de opening Mijner lippen zal enkel billijkheid zijn.
6Čujte, ker vzvišene reči bom govorila, usta svoja odprem, da oznanim, kar je prav.
7Want Mijn gehemelte zal de waarheid bedachtelijk uitspreken, en de goddeloosheid is Mijn lippen een gruwel.
7Kajti resnico govoré usta moja in gnusoba je ustnam mojim krivica.
8Al de redenen Mijns monds zijn in gerechtigheid; er is niets verdraaids, noch verkeerds in.
8Pravične so vse besede mojih ust, nič ni skrivljenega ali spačenega v njih.
9Zij zijn alle recht voor dengene, die verstandig is, en rechtmatig voor degenen, die wetenschap vinden.
9Jasne so vse razumnemu in ravne njim, ki pridobivajo umnost.
10Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.
10Sprejmite nauk moj in ne srebra in znanje rajši nego izbrano zlato.
11Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.
11Zakaj boljša je modrost od biserov, in vse, kar si more kdo želeti, se ne more enačiti ž njo.
12Ik, Wijsheid, woon bij de kloekzinnigheid, en vinde de kennis van alle bedachtzaamheid.
12Jaz, modrost, prebivam s previdnostjo in imam pri sebi spoznanje dobrih sklepov.
13De vreze des HEEREN is, te haten het kwade, de hovaardigheid, en den hoogmoed, en den kwaden weg; Ik haat ook den mond der verkeerdheden.
13Strah GOSPODOV je sovražiti hudo; napuh in prevzetnost in hudobno pot in usta, spačenostim vdana, jaz sovražim.
14Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.
14Moj je svét in zdrava pamet, jaz sem razumnost, moja je moč.
15Door Mij regeren de koningen, en de vorsten stellen gerechtigheid.
15Po meni kraljujejo kralji in vladarji določajo pravo.
16Door Mij heersen de heersers, en de prinsen, al de rechters der aarde.
16Po meni vladajo knezi in plemenitniki in vsi sodniki zemlje.
17Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.
17Ljubim tiste, ki mene ljubijo, in kateri me zgodaj iščejo, me najdejo.
18Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid.
18Bogastvo in čast sta pri meni, blago stanovitno in pravičnost.
19Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.
19Boljši je sad moj nego zlato, prečisto zlato, in kar donašam, je boljše nego izbrano srebro.
20Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts;
20Po poti pravičnosti hodim, posredi stezá postavnosti,
21Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beerven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkameren vervullen.
21da dam onim, ki me ljubijo, stalno blago v dediščino in napolnim njih zakladnice.
22De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.
22GOSPOD me je imel v začetku poti svoje, pred vsemi deli svojimi, od nekdaj.
23Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.
23Od vekomaj sem postavljena, od začetka, pred početkom zemlje.
24Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;
24Ko še ni bilo brezen nobenih, sem bila rojena, ko še ni bilo nobenih studencev, polnih vodá;
25Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.
25ko se niso še bile pogreznile gore na zemljo, preden so bili griči, sem bila rojena;
26Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.
26še ni bil ustvaril zemlje ali polja, ne začetka prahu vesoljne zemlje.
27Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;
27Ko je pripravljal nebesa, bila sem tam, ko je odmerjal krog na brezna površju,
28Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;
28ko je zgoraj utrjal nebesni oblok, ko so izbruhnili brezna studenci,
29Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;
29ko je morju postavljal meje, da vode ne prestopijo njegovega ukaza, ko je stavil zemlji podlago:
30Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;
30tedaj sem bila pri njem kot delovodja in veselje njegovo vsak dan, igrala sem pred njim vsak čas,
31Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.
31igrala sem si na naseljeni zemlji njegovi, in veselje mi je bilo bivati pri otrocih človeških.
32Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.
32Zdaj torej, sinovi, poslušajte me; ker blagor njim, ki se držé potov mojih!
33Hoort de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet.
33Čujte pouk in bodite modri, in ne odklanjajte ga.
34Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijn poorten, waarnemende de posten Mijner deuren.
34Blagor človeku, ki me posluša, ki čuje pri vratih mojih vsak dan, ki pazi na podboje duri mojih!
35Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.
35Kajti kdor zadobi mene, zadobi življenje in prejme milost od GOSPODA.Kdor pa greši zoper mene, dela silo duši svoji; vsi, ki me sovražijo, ljubijo smrt.
36Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen, die Mij haten, hebben den dood lief.
36Kdor pa greši zoper mene, dela silo duši svoji; vsi, ki me sovražijo, ljubijo smrt.