¹De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.

¹Modrost je sezidala hišo svojo, izsekala je sedem stebrov svojih;

²Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.

²zaklala je živali svoje, zmešala vino svoje, tudi mizo svojo je pripravila;

³Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:

³poslala je dekle svoje vabit po najvišjih krajih v mestu:

⁴Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:

⁴„Kdorkoli je preprost, naj se obrne sem!“ In kdor je brezumen, njemu reče:

⁵Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.

⁵„Pridite, jejte kruh moj in pijte vino, ki sem ga zmešala!

⁶Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.

⁶Zapustite abotnost in živíte in ravno stopajte po poti razumnosti!“

⁷Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.

⁷Kdor poučuje zasmehovalca, nakopava si sramoto; in kdor kara brezbožnika, pridobi si madež.

⁸Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.

⁸Ne karaj zasmehovalca, da te ne sovraži; karaj modrega, in ljubil te bo.

⁹Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.

⁹Nakloni pouk modremu, in bode še bolj moder, pouči pravičnega, in napredoval bo v znanju.

¹⁰De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.

¹⁰Strah GOSPODOV je začetek modrosti, in spoznanje Najsvetejšega je razumnost.

¹¹Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.

¹¹Kajti po meni se bodo pomnožili dnevi tvoji in pridejala se ti bodo življenja leta.

¹²Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.

¹²Ako si moder, sebi si moder, ako pa si zasmehovalec, sam boš trpel.

¹³Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.

¹³Gospa neumščina veliko ropoče, abotna je in ničesar ne ve.

¹⁴En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;

¹⁴In sedeva pri durih hiše svoje, na stolu, na mestnih višinah,

¹⁵Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:

¹⁵da kliče mimohodeče, ki ravno stopajo po potih svojih:

¹⁶Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:

¹⁶„Kdorkoli je preprost, naj se obrne sem!“ In kdor je brezumen, njemu reče:

¹⁷De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.

¹⁷„Vode ukradene so sladke in kruh, ki se skrivaj jé, prijeten.“Ali on ne ve, da so mrtvi tam, v globočinah smrtnega kraja povabljenci njeni.

¹⁸Maar hij weet niet, dat aldaar doden zijn; haar genoden zijn in de diepten der hel.

¹⁸Ali on ne ve, da so mrtvi tam, v globočinah smrtnega kraja povabljenci njeni.