¹Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:

¹Y RESPONDIO Sophar Naamathita, y dijo:

²Daarom doen mijn gedachten mij antwoorden, en over zulks is mijn verhaasten in mij.

²Por cierto mis pensamientos me hacen responder, Y por tanto me apresuro.

³Ik heb aangehoord een bestraffing, die mij schande aandoet; maar de geest zal uit mijn verstand voor mij antwoorden.

³La reprensión de mi censura he oído, Y háceme responder el espíritu de mi inteligencia.

⁴Weet gij dit? Van altoos af, van dat God den mens op de wereld gezet heeft,

⁴¿No sabes esto que fué siempre, Desde el tiempo que fué puesto el hombre sobre la tierra,

⁵Dat het gejuich de goddelozen van nabij geweest is, en de vreugde des huichelaars voor een ogenblik?

⁵Que la alegría de los impíos es breve, Y el gozo del hipócrita por un momento?

⁶Wanneer zijn hoogheid tot den hemel toe opklomme, en zijn hoofd tot aan de wolken raakte;

⁶Si subiere su altivez hasta el cielo, Y su cabeza tocare en las nubes,

⁷Zal hij, gelijk zijn drek, in eeuwigheid vergaan; die hem gezien hadden, zullen zeggen: Waar is hij?

⁷Con su estiércol perecerá para siempre: Los que le hubieren visto, dirán: ¿Qué es de él?

⁸Hij zal wegvlieden als een droom, dat men hem niet vinden zal, en hij zal verjaagd worden als een gezicht des nachts.

⁸Como sueño volará, y no será hallado: Y disiparáse como visión nocturna.

⁹Het oog, dat hem zag, zal het niet meer doen; en zijn plaats zal hem niet meer aanschouwen.

⁹El ojo que le habrá visto, nunca más le verá; Ni su lugar le echará más de ver.

¹⁰Zijn kinderen zullen zoeken den armen te behagen; en zijn handen zullen zijn vermogen moeten weder uitkeren.

¹⁰Sus hijos pobres andarán rogando; Y sus manos tornarán lo que él robó.

¹¹Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal.

¹¹Sus huesos están llenos de sus mocedades, Y con él serán sepultados en el polvo.

¹²Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong,

¹²Si el mal se endulzó en su boca, Si lo ocultaba debajo de su lengua;

¹³Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt;

¹³Si le parecía bien, y no lo dejaba, Mas antes lo detenía entre su paladar;

¹⁴Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn.

¹⁴Su comida se mudará en sus entrañas, Hiel de áspides será dentro de él.

¹⁵Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven.

¹⁵Devoró riquezas, mas vomitarálas; De su vientre las sacará Dios.

¹⁶Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden.

¹⁶Veneno de áspides chupará; Matarálo lengua de víbora.

¹⁷De stromen, rivieren, beken van honig en boter zal hij niet zien.

¹⁷No verá los arroyos, los ríos, Los torrentes de miel y de manteca.

¹⁸Den arbeid zal hij wedergeven en niet inslokken; naar het vermogen zijner verandering, zo zal hij van vreugde niet opspringen.

¹⁸Restituirá el trabajo conforme á la hacienda que tomó; Y no tragará, ni gozará.

¹⁹Omdat hij onderdrukt heeft, de armen verlaten heeft, een huis geroofd heeft, dat hij niet opgebouwd had;

¹⁹Por cuanto quebrantó y desamparó á los pobres, Robó casas, y no las edificó;

²⁰Omdat hij geen rust in zijn buik gekend heeft, zo zal hij van zijn gewenst goed niet uitbehouden.

²⁰Por tanto, no sentirá él sosiego en su vientre, Ni salvará nada de lo que codiciaba.

²¹Er zal niets overig zijn, dat hij ete; daarom zal hij niet wachten naar zijn goed.

²¹No quedó nada que no comiese: Por tanto su bien no será durable.

²²Als zijn genoegzaamheid zal vol zijn, zal hem bang zijn; alle hand des ellendigen zal over hem komen.

²²Cuando fuere lleno su bastimento, tendrá angustia: Las manos todas de los malvados vendrán sobre él.

²³Er zij wat om zijn buik te vullen; God zal over hem de hitte Zijns toorns zenden, en over hem regenen op zijn spijze.

²³Cuando se pusiere á henchir su vientre, Dios enviará sobre él el furor de su ira, Y harála llover sobre él y sobre su comida.

²⁴Hij zij gevloden van de ijzeren wapenen, de stalen boog zal hem doorschieten.

²⁴Huirá de las armas de hierro, Y el arco de acero le atravesará.

²⁵Men zal het zwaard uittrekken, het zal uit het lijf uitgaan, en glinsterende uit zijn gal voortkomen; verschrikkingen zullen over hem zijn.

²⁵Desenvainará y sacará saeta de su aljaba, Y relumbrante pasará por su hiel: Sobre él vendrán terrores.

²⁶Alle duisternis zal verborgen zijn in zijn schuilplaatsen; een vuur, dat niet opgeblazen is, zal hem verteren; den overigen in zijn tent zal het kwalijk gaan.

²⁶Todas tinieblas están guardadas para sus secretos: Fuego no soplado lo devorará; Su sucesor será quebrantado en su tienda.

²⁷De hemel zal zijn ongerechtigheid openbaren, en de aarde zal zich tegen hem opmaken.

²⁷Los cielos descubrirán su iniquidad, Y la tierra se levantará contra él.

²⁸De inkomste van zijn huis zal weggevoerd worden; het zal al henenvloeien in den dag Zijns toorns.

²⁸Los renuevos de su casa serán trasportados; Serán derramados en el día de su furor.

²⁹Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.

²⁹Esta es la parte que Dios apareja al hombre impío, Y la heredad que Dios le señala por su palabra.