¹Maar Job antwoordde en zeide:

¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

²Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

²Oid atentamente mi palabra, Y sea esto vuestros consuelos.

³Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

³Soportadme, y yo hablaré; Y después que hubiere hablado, escarneced.

⁴Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

⁴¿Hablo yo á algún hombre? Y ¿por qué no se ha de angustiar mi espíritu?

⁵Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

⁵Miradme, y espantaos, Y poned la mano sobre la boca.

⁶Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁶Aun yo mismo, cuando me acuerdo, me asombro, Y toma temblor mi carne.

⁷Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

⁷¿Por qué viven los impíos, Y se envejecen, y aun crecen en riquezas?

⁸Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

⁸Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; Y sus renuevos delante de sus ojos.

⁹Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

⁹Sus casas seguras de temor, Ni hay azote de Dios sobre ellos.

¹⁰Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

¹⁰Sus vacas conciben, no abortan; Paren sus vacas, y no malogran su cría.

¹¹Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

¹¹Salen sus chiquitos como manada, Y sus hijos andan saltando.

¹²Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

¹²Al son de tamboril y cítara saltan, Y se huelgan al son del órgano.

¹³In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

¹³Gastan sus días en bien, Y en un momento descienden á la sepultura.

¹⁴Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

¹⁴Dicen pues á Dios: Apártate de nosotros, Que no queremos el conocimiento de tus caminos.

¹⁵Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

¹⁵¿Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Y de qué nos aprovechará que oremos á él?

¹⁶Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁶He aquí que su bien no está en manos de ellos: El consejo de los impíos lejos esté de mí.

¹⁷Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

¹⁷Oh cuántas veces la lámpara de los impíos es apagada, Y viene sobre ellos su quebranto, Y Dios en su ira les reparte dolores!

¹⁸Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

¹⁸Serán como la paja delante del viento, Y como el tamo que arrebata el torbellino.

¹⁹Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

¹⁹Dios guardará para sus hijos su violencia; Y le dará su pago, para que conozca.

²⁰Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

²⁰Verán sus ojos su quebranto, Y beberá de la ira del Todopoderoso.

²¹Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

²¹Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, Siendo cortado el número de sus meses?

²²Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

²²¿Enseñará alguien á Dios sabiduría, Juzgando él á los que están elevados?

²³Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

²³Este morirá en el vigor de su hermosura, todo quieto y pacífico.

²⁴Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

²⁴Sus colodras están llenas de leche, Y sus huesos serán regados de tuétano.

²⁵De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

²⁵Y estotro morirá en amargura de ánimo, Y no habiendo comido jamás con gusto.

²⁶Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁶Igualmente yacerán ellos en el polvo, Y gusanos los cubrirán.

²⁷Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

²⁷He aquí, yo conozco vuestros pensamientos, Y las imaginaciones que contra mí forjáis.

²⁸Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

²⁸Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe, Y qué de la tienda de las moradas de los impíos?

²⁹Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

²⁹¿No habéis preguntado á los que pasan por los caminos, Por cuyas señas no negaréis,

³⁰Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

³⁰Que el malo es reservado para el día de la destrucción? Presentados serán en el día de las iras.

³¹Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

³¹¿Quién le denunciará en su cara su camino? Y de lo que él hizo, ¿quién le dará el pago?

³²Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

³²Porque llevado será él á los sepulcros, Y en el montón permanecerá.

³³De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

³³Los terrones del valle le serán dulces; Y tras de él será llevado todo hombre, Y antes de él han ido innumerables.

³⁴Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?

³⁴¿Cómo pues me consoláis en vano, Viniendo á parar vuestras respuestas en falacia?