¹Gelijk de sneeuw in den zomer, en gelijk de regen in den oogst, alzo past den zot de eer niet.

¹COMO la nieve en el verano, y la lluvia en la siega, Así conviene al necio la honra.

²Gelijk de mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek, die zonder oorzaak is, niet komen.

²Como el gorrión en su vagar, y como la golondrina en su vuelo, Así la maldición sin causa nunca vendrá.

³Een zweep is voor het paard, een toom voor den ezel, en een roede voor den rug der zotten.

³El látigo para el caballo, y el cabestro para el asno, Y la vara para la espalda del necio.

⁴Antwoord den zot naar zijn dwaasheid niet, opdat gij ook hem niet gelijk wordt.

⁴Nunca respondas al necio en conformidad á su necedad, Para que no seas tú también como él.

⁵Antwoord den zot naar zijn dwaasheid, opdat hij in zijn ogen niet wijs zij.

⁵Responde al necio según su necedad, Porque no se estime sabio en su opinión.

⁶Hij snijdt zich de voeten af, en drinkt geweld, die boodschappen zendt door de hand van een zot.

⁶Como el que se corta los pies y bebe su daño, Así es el que envía algo por mano de un necio.

⁷Hef de benen van den kreupele op; alzo is een spreuk in den mond der zotten.

⁷Alzar las piernas del cojo. Así es el proverbio en la boca del necio.

⁸Gelijk hij, die een edel gesteente in een slinger bindt, alzo is hij, die den zot eer geeft.

⁸Como quien liga la piedra en la honda, Así hace el que al necio da honra.

⁹Gelijk een doorn gaat in de hand eens dronkaards, alzo is een spreuk in den mond der zotten.

⁹Espinas hincadas en mano del embriagado, Tal es el proverbio en la boca de los necios.

¹⁰De groten doen een iegelijk verdriet aan, en huren de zotten, en huren de overtreders.

¹⁰El grande cría todas las cosas; y da la paga al insensato, Y la da á los transgresores.

¹¹Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

¹¹Como perro que vuelve á su vómito, Así el necio que repite su necedad.

¹²Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

¹²¿Has visto hombre sabio en su opinión? Más esperanza hay del necio que de él.

¹³De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

¹³Dice el perezoso: El león está en el camino; El león está en las calles.

¹⁴Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

¹⁴Las puertas se revuelven en sus quicios: Así el perezoso en su cama.

¹⁵De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

¹⁵Esconde el perezoso su mano en el seno; Cánsase de tornarla á su boca.

¹⁶De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

¹⁶A su ver es el perezoso más sabio Que siete que le den consejo.

¹⁷De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

¹⁷El que pasando se deja llevar de la ira en pleito ajeno, Es como el que toma al perro por las orejas.

¹⁸Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

¹⁸Como el que enloquece, y echa llamas Y saetas y muerte,

¹⁹Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

¹⁹Tal es el hombre que daña á su amigo, Y dice: Ciertamente me chanceaba.

²⁰Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

²⁰Sin leña se apaga el fuego: Y donde no hay chismoso, cesa la contienda.

²¹De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

²¹El carbón para brasas, y la leña para el fuego: Y el hombre rencilloso para encender contienda.

²²De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

²²Las palabras del chismoso parecen blandas; Mas ellas entran hasta lo secreto del vientre.

²³Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

²³Como escoria de plata echada sobre el tiesto, Son los labios enardecidos y el corazón malo.

²⁴Die haat draagt, gelaat zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

²⁴Otro parece en los labios al que aborrece; Mas en su interior pone engaño.

²⁵Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

²⁵Cuando hablare amigablemente, no le creas; Porque siete abominaciones hay en su corazón.

²⁶Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

²⁶Encúbrese el odio con disimulo; Mas su malicia será descubierta en la congregación.

²⁷Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

²⁷El que cavare sima, caerá en ella: Y el que revuelva la piedra, á él volverá.

²⁸Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.

²⁸La falsa lengua atormenta al que aborrece: Y la boca lisonjera hace resbaladero.