¹Beroem u niet over den dag van morgen; want gij weet niet, wat de dag zal baren.

¹NO te jactes del día de mañana; Porque no sabes qué dará de sí el día.

²Laat u een vreemde prijzen, en niet uw mond; een onbekende, en niet uw lippen.

²Alábete el extraño, y no tu boca; El ajeno, y no tus labios.

³Een steen is zwaar, en het zand gewichtig; maar de toornigheid des dwazen is zwaarder dan die beide.

³Pesada es la piedra, y la arena pesa; Mas la ira del necio es más pesada que ambas cosas.

⁴Grimmigheid en overloping van toorn is wreedheid; maar wie zal voor nijdigheid bestaan?

⁴Cruel es la ira, é impetuoso el furor; Mas ¿quién parará delante de la envidia?

⁵Openbare bestraffing is beter dan verborgene liefde.

⁵Mejor es reprensión manifiesta Que amor oculto.

⁶De wonden des liefhebbers zijn getrouw; maar de kussingen des haters zijn af te bidden.

⁶Fieles son las heridas del que ama; Pero importunos los besos del que aborrece.

⁷Een verzadigde ziel vertreedt het honigzeem; maar aan een hongerige ziel is alle bitter zoet.

⁷El alma harta huella el panal de miel; Mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.

⁸Gelijk een vogel is, die uit zijn nest omdoolt, alzo is een man, die omdoolt uit zijn plaats.

⁸Cual ave que se va de su nido, Tal es el hombre que se va de su lugar.

⁹Olie en reukwerk verblijdt het hart; alzo is de zoetigheid van iemands vriend, vanwege den raad der ziel.

⁹El ungüento y el perfume alegran el corazón: Y el amigo al hombre con el cordial consejo.

¹⁰Verlaat uw vriend, noch den vriend uws vaders niet; en ga ten huize uws broeders niet op den dag van uw tegenspoed. Beter is een gebuur die nabij is, dan een broeder, die verre is.

¹⁰No dejes á tu amigo, ni al amigo de tu padre; Ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción. Mejor es el vecino cerca que el hermano lejano.

¹¹Zijt wijs, mijn zoon, en verblijd mijn hart; opdat ik mijn smader wat te antwoorden heb.

¹¹Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, Y tendré qué responder al que me deshonrare.

¹²De kloekzinnige ziet het kwaad, en verbergt zich; de slechten gaan henen door, en worden gestraft.

¹²El avisado ve el mal, y escóndese, Mas los simples pasan, y llevan el daño.

¹³Als iemand voor een vreemde borg geworden is, neem zijn kleed, en pand hem voor een onbekende vrouw.

¹³Quítale su ropa al que fió al extraño; Y al que fió á la extraña, tómale prenda.

¹⁴Die zijn vriend zegent met luider stem, zich des morgens vroeg opmakende, het zal hem tot een vloek gerekend worden.

¹⁴El que bendice á su amigo en alta voz, madrugando de mañana, Por maldición se le contará.

¹⁵Een gedurige druiping ten dage des slagregens en een kijfachtige huisvrouw zijn even gelijk.

¹⁵Gotera continua en tiempo de lluvia, Y la mujer rencillosa, son semejantes:

¹⁶Elkeen, die haar verbergt, zou den wind verbergen, en de olie zijner rechterhand, die roept.

¹⁶El que pretende contenerla, arresta el viento: O el aceite en su mano derecha.

¹⁷Ijzer scherpt men met ijzer; alzo scherpt een man het aangezicht zijns naasten.

¹⁷Hierro con hierro se aguza; Y el hombre aguza el rostro de su amigo.

¹⁸Die den vijgeboom bewaart, zal zijn vrucht eten; en die zijn heer waarneemt, zal geeerd worden.

¹⁸El que guarda la higuera, comerá su fruto; Y el que guarda á su señor, será honrado.

¹⁹Gelijk in het water het aangezicht is tegen het aangezicht, alzo is des mensen hart tegen den mens.

¹⁹Como un agua se parece á otra, Así el corazón del hombre al otro.

²⁰De hel en het verderf worden niet verzadigd; alzo worden de ogen des mensen niet verzadigd.

²⁰El sepulcro y la perdición nunca se hartan: Así los ojos del hombre nunca están satisfechos.

²¹De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; alzo is een man naar zijn lof te proeven.

²¹El crisol prueba la plata, y la hornaza el oro: Y al hombre la boca del que lo alaba.

²²Al stiet gij den dwaas in een mortier met een stamper, in het midden van het gestoten graan, zijn dwaasheid zou van hem niet afwijken.

²²Aunque majes al necio en un mortero entre granos de trigo á pisón majados, No se quitará de él su necedad.

²³Zijt naarstig, om het aangezicht uwer schapen te kennen; zet uw hart op de kudden.

²³Considera atentamente el aspecto de tus ovejas; Pon tu corazón á tus rebaños:

²⁴Want de schat is niet tot in eeuwigheid; of zal de kroon van geslacht tot geslacht zijn?

²⁴Porque las riquezas no son para siempre; ¿Y será la corona para perpetuas generaciones?

²⁵Als het gras zich openbaart, en de grasscheuten gezien worden, laat de kruiden der bergen verzameld worden.

²⁵Saldrá la grama, aparecerá la hierba, Y segaránse las hierbas de los montes.

²⁶De lammeren zullen zijn tot uw kleding, en de bokken de prijs des velds.

²⁶Los corderos para tus vestidos, Y los cabritos para el precio del campo:

²⁷Daartoe zult gij genoegzaamheid van geitenmelk hebben tot uw spijze, tot spijze van uw huis, en leeftocht uwer maagden.

²⁷Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, Y para sustento de tus criadas.