¹Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

¹HIJO mío, guarda mis razones, Y encierra contigo mis mandamientos.

²Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

²Guarda mis mandamientos, y vivirás; Y mi ley como las niñas de tus ojos.

³Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

³Lígalos á tus dedos; Escríbelos en la tabla de tu corazón.

⁴Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

⁴Di á la sabiduría: Tú eres mi hermana; Y á la inteligencia llama parienta:

⁵Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

⁵Para que te guarden de la mujer ajena, Y de la extraña que ablanda sus palabras.

⁶Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

⁶Porque mirando yo por la ventana de mi casa, Por mi celosía,

⁷En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

⁷Vi entre los simples, Consideré entre los jóvenes, Un mancebo falto de entendimiento,

⁸Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

⁸El cual pasaba por la calle, junto á la esquina de aquella, E iba camino de su casa,

⁹In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

⁹A la tarde del día, ya que oscurecía, En la oscuridad y tiniebla de la noche.

¹⁰En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

¹⁰Y he aquí, una mujer que le sale al encuentro Con atavío de ramera, astuta de corazón,

¹¹Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

¹¹Alborotadora y rencillosa, Sus pies no pueden estar en casa;

¹²Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

¹²Unas veces de fuera, ó bien por las plazas, Acechando por todas las esquinas.

¹³En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

¹³Y traba de él, y bésalo; Desvergonzó su rostro, y díjole:

¹⁴Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

¹⁴Sacrificios de paz había prometido, Hoy he pagado mis votos;

¹⁵Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

¹⁵Por tanto he salido á encontrarte, Buscando diligentemente tu rostro, y te he hallado.

¹⁶Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

¹⁶Con paramentos he ataviado mi cama, Recamados con cordoncillo de Egipto.

¹⁷Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;

¹⁷He sahumado mi cámara Con mirra, áloes, y cinamomo.

¹⁸Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

¹⁸Ven, embriaguémonos de amores hasta la mañana; Alegrémonos en amores.

¹⁹Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

¹⁹Porque el marido no está en casa, Hase ido á un largo viaje:

²⁰Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

²⁰El saco de dinero llevó en su mano; El día señalado volverá á su casa.

²¹Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

²¹Rindiólo con la mucha suavidad de sus palabras, Obligóle con la blandura de sus labios.

²²Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

²²Vase en pos de ella luego, Como va el buey al degolladero, Y como el loco á las prisiones para ser castigado;

²³Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

²³Como el ave que se apresura al lazo, Y no sabe que es contra su vida, Hasta que la saeta traspasó su hígado.

²⁴Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

²⁴Ahora pues, hijos, oidme, Y estad atentos á las razones de mi boca.

²⁵Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

²⁵No se aparte á sus caminos tu corazón; No yerres en sus veredas.

²⁶Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

²⁶Porque á muchos ha hecho caer heridos; Y aun los más fuertes han sido muertos por ella.

²⁷Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.

²⁷Caminos del sepulcro son su casa, Que descienden á las cámaras de la muerte.