¹Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;

¹HIJO mío, si salieres fiador por tu amigo, Si tocaste tu mano por el extraño,

²Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.

²Enlazado eres con las palabras de tu boca, Y preso con las razones de tu boca.

³Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.

³Haz esto ahora, hijo mío, y líbrate, Ya que has caído en la mano de tu prójimo: Ve, humíllate, y asegúrate de tu amigo.

⁴Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering.

⁴No des sueño á tus ojos, Ni á tus párpados adormecimiento.

⁵Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.

⁵Escápate como el corzo de la mano del cazador, Y como el ave de la mano del parancero.

⁶Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;

⁶Ve á la hormiga, oh perezoso Mira sus caminos, y sé sabio;

⁷Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,

⁷La cual no teniendo capitán, Ni gobernador, ni señor,

⁸Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.

⁸Prepara en el verano su comida Y allega en el tiempo de la siega su mantenimiento.

⁹Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?

⁹Perezoso, ¿hasta cuándo has de dormir? ¿Cuándo te levantarás de tu sueño?

¹⁰Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;

¹⁰Un poco de sueño, un poco de dormitar, Y cruzar por un poco las manos para reposo:

¹¹Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.

¹¹Así vendrá tu necesidad como caminante, Y tu pobreza como hombre de escudo.

¹²Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

¹²El hombre malo, el hombre depravado, Anda en perversidad de boca;

¹³Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;

¹³Guiña de sus ojos, habla con sus pies, Indica con sus dedos;

¹⁴In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.

¹⁴Perversidades hay en su corazón, anda pensando mal en todo tiempo; Enciende rencillas.

¹⁵Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.

¹⁵Por tanto su calamidad vendrá de repente; Súbitamente será quebrantado, y no habrá remedio.

¹⁶Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:

¹⁶Seis cosas aborrece Jehová, Y aun siete abomina su alma:

¹⁷Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;

¹⁷Los ojos altivos, la lengua mentirosa, Las manos derramadoras de sangre inocente,

¹⁸Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;

¹⁸El corazón que maquina pensamientos inicuos, Los pies presurosos para correr al mal,

¹⁹Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.

¹⁹El testigo falso que habla mentiras, Y el que enciende rencillas entre los hermanos.

²⁰Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.

²⁰Guarda, hijo mío, el mandamiento de tu padre, Y no dejes la enseñanza de tu madre:

²¹Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.

²¹Atalos siempre en tu corazón, Enlázalos á tu cuello.

²²Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.

²²Te guiarán cuando anduvieres; cuando durmieres te guardarán; Hablarán contigo cuando despertares.

²³Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;

²³Porque el mandamiento es antorcha, y la enseñanza luz; Y camino de vida las reprensiones de la enseñanza:

²⁴Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.

²⁴Para que te guarden de la mala mujer, De la blandura de la lengua de la extraña.

²⁵Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.

²⁵No codicies su hermosura en tu corazón, Ni ella te prenda con sus ojos:

²⁶Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.

²⁶Porque á causa de la mujer ramera es reducido el hombre á un bocado de pan; Y la mujer caza la preciosa alma del varón.

²⁷Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?

²⁷¿Tomará el hombre fuego en su seno, Sin que sus vestidos se quemen?

²⁸Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?

²⁸¿Andará el hombre sobre las brasas, Sin que sus pies se abrasen?

²⁹Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.

²⁹Así el que entrare á la mujer de su prójimo; No será sin culpa cualquiera que la tocare.

³⁰Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;

³⁰No tienen en poco al ladrón, cuando hurtare Para saciar su alma teniendo hambre:

³¹En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.

³¹Empero tomado, paga las setenas, Da toda la sustancia de su casa.

³²Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;

³²Mas el que comete adulterio con la mujer, es falto de entendimiento: Corrompe su alma el que tal hace.

³³Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.

³³Plaga y vergüenza hallará; Y su afrenta nunca será raída.

³⁴Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.

³⁴Porque los celos son el furor del hombre, Y no perdonará en el día de la venganza.

³⁵Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

³⁵No tendrá respeto á ninguna redención; Ni querrá perdonar, aunque multipliques los dones.