¹Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

¹ALABAD á Jehová, invocad su nombre. Haced notorias sus obras en los pueblos.

²Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

²Cantadle, cantadle salmos: Hablad de todas sus maravillas.

³Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

³Gloriaos en su santo nombre: Alégrese el corazón de los que buscan á Jehová.

⁴Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

⁴Buscad á Jehová, y su fortaleza: Buscad siempre su rostro.

⁵Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

⁵Acordaos de sus maravillas que hizo, De sus prodigios y de los juicios de su boca,

⁶Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

⁶Oh vosotros, simiente de Abraham su siervo, Hijos de Jacob, sus escogidos.

⁷Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

⁷El es Jehová nuestro Dios; En toda la tierra son sus juicios.

⁸Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

⁸Acordóse para siempre de su alianza; De la palabra que mandó para mil generaciones,

⁹Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

⁹La cual concertó con Abraham; Y de su juramento á Isaac.

¹⁰Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,

¹⁰Y establecióla á Jacob por decreto, A Israel por pacto sempiterno,

¹¹Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.

¹¹Diciendo: A ti daré la tierra de Canaán Por cordel de vuestra heredad.

¹²Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

¹²Esto siendo ellos pocos hombres en número, Y extranjeros en ella.

¹³En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

¹³Y anduvieron de gente en gente, De un reino á otro pueblo.

¹⁴Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

¹⁴No consintió que hombre los agraviase; Y por causa de ellos castigó los reyes.

¹⁵Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

¹⁵No toquéis, dijo, á mis ungidos, Ni hagáis mal á mis profetas.

¹⁶Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

¹⁶Y llamó al hambre sobre la tierra, Y quebrantó todo mantenimiento de pan.

¹⁷Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

¹⁷Envió un varón delante de ellos, A José, que fué vendido por siervo.

¹⁸Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

¹⁸Afligieron sus pies con grillos; En hierro fué puesta su persona.

¹⁹Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

¹⁹Hasta la hora que llegó su palabra, El dicho de Jehová le probó.

²⁰De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

²⁰Envió el rey, y soltóle; El señor de los pueblos, y desatóle.

²¹Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

²¹Púsolo por señor de su casa, Y por enseñoreador en toda su posesión;

²²Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

²²Para que reprimiera á sus grandes como él quisiese, Y á sus ancianos enseñara sabiduría.

²³Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

²³Después entró Israel en Egipto, Y Jacob fué extranjero en la tierra de Châm.

²⁴En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

²⁴Y multiplicó su pueblo en gran manera, E hízolo fuerte más que sus enemigos.

²⁵Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

²⁵Volvió el corazón de ellos para que aborreciesen á su pueblo, Para que contra sus siervos pensasen mal.

²⁶Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

²⁶Envió á su siervo Moisés, Y á Aarón al cual escogió.

²⁷Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

²⁷Pusieron en ellos las palabras de sus señales, Y sus prodigios en la tierra de Châm.

²⁸Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

²⁸Echó tinieblas, é hizo oscuridad; Y no fueron rebeldes á su palabra.

²⁹Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

²⁹Volvió sus aguas en sangre, Y mató sus pescados.

³⁰Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

³⁰Produjo su tierra ranas, Aun en las cámaras de sus reyes.

³¹Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

³¹Dijo, y vinieron enjambres de moscas, Y piojos en todo su término.

³²Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

³²Volvió en su tierra sus lluvias en granizo, Y en fuego de llamaradas.

³³En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

³³E hirió sus viñas y sus higueras, Y quebró los árboles de su término.

³⁴Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

³⁴Dijo, y vinieron langostas, Y pulgón sin número;

³⁵Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.

³⁵Y comieron toda la hierba de su país, Y devoraron el fruto de su tierra.

³⁶Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

³⁶Hirió además á todos los primogénitos en su tierra, El principio de toda su fuerza.

³⁷En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

³⁷Y sacólos con plata y oro; Y no hubo en sus tribus enfermo.

³⁸Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

³⁸Egipto se alegró de que salieran; Porque su terror había caído sobre ellos.

³⁹Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

³⁹Extendió una nube por cubierta, Y fuego para alumbrar la noche.

⁴⁰Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

⁴⁰Pidieron, é hizo venir codornices; Y saciólos de pan del cielo.

⁴¹Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

⁴¹Abrió la peña, y fluyeron aguas; Corrieron por los secadales como un río.

⁴²Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

⁴²Porque se acordó de su santa palabra, Dada á Abraham su siervo.

⁴³Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

⁴³Y sacó á su pueblo con gozo; Con júbilo á sus escogidos.

⁴⁴En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

⁴⁴Y dióles las tierras de las gentes; Y las labores de las naciones heredaron:

⁴⁵Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

⁴⁵Para que guardasen sus estatutos, Y observasen sus leyes. Aleluya.