¹Een psalm van David. Twist, HEERE! met mijn twisters; strijd met mijn bestrijders.

¹Salmo de David. DISPUTA, oh Jehová, con los que contra mí contienden; Pelea con los que me combaten.

²Grijp het schild en de rondas, en sta op tot mijn hulp.

²Echa mano al escudo y al pavés, Y levántate en mi ayuda.

³En breng de spies voort, en sluit den weg toe, mijn vervolgers tegemoet; zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil.

³Y saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; Di á mi alma: Yo soy tu salud.

⁴Laat hen beschaamd en te schande worden, die mijn ziel zoeken; laat hen achterwaarts gedreven en schaamrood worden, die kwaad tegen mij bedenken.

⁴Avergüéncense y confúndanse los que buscan mi alma: Vuelvan atrás, y sean avergonzados los que mi mal intentan.

⁵Laat hen worden als kaf voor den wind, en de Engel des HEEREN drijve hen weg.

⁵Sean como el tamo delante del viento; Y el ángel de Jehová los acose.

⁶Hun weg zij duister en gans slibberig; en de Engel des HEEREN vervolge hen.

⁶Sea su camino oscuridad y resbaladeros; Y el ángel de Jehová los persiga.

⁷Want zij hebben zonder oorzaak de groeve van hun net voor mij verborgen; zij hebben zonder oorzaak gegraven voor mijn ziel.

⁷Porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; Sin causa hicieron hoyo para mi alma.

⁸De verwoesting overkome hem, dat hij het niet wete, en zijn net, dat hij verborgen heeft, vange hemzelven; hij valle daarin met verwoesting.

⁸Véngale el quebrantamiento que no sepa, Y su red que escondió lo prenda: Con quebrantamiento en ella caiga.

⁹Zo zal mijn ziel zich verheugen in den HEERE; zij zal vrolijk zijn in Zijn heil.

⁹Y gócese mi alma en Jehová; Y alégrese en su salud.

¹⁰Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is U gelijk! U, Die den ellendige redt van dien, die sterker is dan hij, en den ellendige en nooddruftige van zijn berover.

¹⁰Todos mis huesos dirán: Jehová, ¿quién como tú, Que libras al afligido del más fuerte que él, Y al pobre y menesteroso del que le despoja?

¹¹Wrevelige getuigen staan er op; hetgeen ik niet weet, eisen zij van mij.

¹¹Levantáronse testigos falsos; Demandáronme lo que no sabía;

¹²Zij vergelden mij kwaad voor goed, de beroving mijner ziel.

¹²Volviéronme mal por bien, Para abatir á mi alma.

¹³Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem.

¹³Mas yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco; Afligí con ayuno mi alma, Y mi oración se revolvía en mi seno.

¹⁴Ik ging steeds, alsof het een vriend, alsof het mij een broeder geweest ware; ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt.

¹⁴Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; Como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.

¹⁵Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, en zwegen niet stil.

¹⁵Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; Juntáronse contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía: Despedazábanme, y no cesaban;

¹⁶Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden.

¹⁶Con los lisonjeros escarnecedores truhanes, Crujiendo sobre mí sus dientes.

¹⁷HEERE! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen.

¹⁷Señor, ¿hasta cuándo verás esto? Recobra mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.

¹⁸Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen.

¹⁸Te confesaré en grande congregación; Te alabaré entre numeroso pueblo.

¹⁹Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijanden zijn; noch wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten.

¹⁹No se alegren de mí mis enemigos injustos: Ni los que me aborrecen sin causa hagan del ojo.

²⁰Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land.

²⁰Porque no hablan paz; Y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.

²¹En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien!

²¹Y ensancharon sobre mí su boca; Dijeron: ­Ea, ea, nuestros ojos lo han visto!

²²HEERE! Gij hebt het gezien, zwijg niet; HEERE! wees niet verre van mij.

²²Tú lo has visto, oh Jehová; no calles: Señor, de mí no te alejes.

²³Ontwaak en word wakker tot mijn recht; mijn God en HEERE! tot mijn twistzaak.

²³Muévete y despierta para mi juicio, Para mi causa, Dios mío y Señor mío.

²⁴Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God! en laat hen zich over mij niet verblijden.

²⁴Júzgame conforme á tu justicia, Jehová Dios mío; Y no se alegren de mí.

²⁵Laat hen niet zeggen in hun hart: Heah, onze ziel! laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!

²⁵No digan en su corazón: ­Ea, alma nuestra! No digan: ­Hémoslo devorado!

²⁶Laat hen beschaamd en te zamen schaamrood worden, die zich in mijn kwaad verblijden; laat hen met schaamte en schande bekleed worden, die zich tegen mij groot maken.

²⁶Avergüencense, y sean confundidos á una los que de mi mal se alegran: Vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.

²⁷Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot den vrede Zijns knechts!

²⁷Canten y alégrense los que están á favor de mi justa causa, Y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, Que ama la paz de su siervo.

²⁸Zo zal mijn tong vermelden Uw gerechtigheid, en Uw lof den gansen dag.

²⁸Y mi lengua hablará de tu justicia, Y de tu loor todo el día.