¹Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

¹Al Músico principal: Salmo para los hijos de Coré. OID esto, pueblos todos; Escuchad, habitadores todos del mundo:

²Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

²Así los plebeyos como los nobles, El rico y el pobre juntamente.

³Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

³Mi boca hablará sabiduría; Y el pensamiento de mi corazón inteligencia.

⁴Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

⁴Acomodaré á ejemplos mi oído: Declararé con el arpa mi enigma.

⁵Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

⁵¿Por qué he de temer en los días de adversidad, Cuando la iniquidad de mis insidiadores me cercare?

⁶Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

⁶Los que confían en sus haciendas, Y en la muchedumbre de sus riquezas se jactan,

⁷Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

⁷Ninguno de ellos podrá en manera alguna redimir al hermano, Ni dar á Dios su rescate.

⁸Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

⁸(Porque la redención de su vida es de gran precio, Y no se hará jamás;)

⁹(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

⁹Que viva adelante para siempre, Y nunca vea la sepultura.

¹⁰Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

¹⁰Pues se ve que mueren los sabios, Así como el insensato y el necio perecen, Y dejan á otros sus riquezas.

¹¹Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

¹¹En su interior tienen que sus casas serán eternas, Y sus habitaciones para generación y generación: Llamaron sus tierras de sus nombres.

¹²Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

¹²Mas el hombre no permanecerá en honra: Es semejante á las bestias que perecen.

¹³De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

¹³Este su camino es su locura: Con todo, corren sus descendientes por el dicho de ellos. (Selah.)

¹⁴Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.

¹⁴Como rebaños serán puestos en la sepultura; La muerte se cebará en ellos; Y los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana: Y se consumirá su bien parecer en el sepulcro de su morada.

¹⁵Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.

¹⁵Empero Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, Cuando me tomará. (Selah.)

¹⁶Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.

¹⁶No temas cuando se enriquece alguno, Cuando aumenta la gloria de su casa;

¹⁷Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

¹⁷Porque en muriendo no llevará nada, Ni descenderá tras él su gloria.

¹⁸Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

¹⁸Si bien mientras viviere, dirá dichosa á su alma: Y tú serás loado cuando bien te tratares.

¹⁹Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

¹⁹Entrará á la generación de sus padres: No verán luz para siempre.

²⁰Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien. [ (Psalms 49:21) De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan. ]

²⁰El hombre en honra que no entiende, Semejante es á las bestias que perecen.