¹Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.

¹Salmo de Asaph. EL Dios de dioses, Jehová, ha hablado, Y convocado la tierra desde el nacimiento del sol hasta donde se pone.

²Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.

²De Sión, perfección de hermosura, Ha Dios resplandecido.

³Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.

³Vendrá nuestro Dios, y no callará: Fuego consumirá delante de él, Y en derredor suyo habrá tempestad grande.

⁴Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.

⁴Convocará á los cielos de arriba, Y á la tierra, para juzgar á su pueblo.

⁵Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!

⁵Juntadme mis santos; Los que hicieron conmigo pacto con sacrificio.

⁶En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. Sela.

⁶Y denunciarán los cielos su justicia; Porque Dios es el juez. (Selah.)

⁷Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.

⁷Oye, pueblo mío, y hablaré: Escucha, Israel, y testificaré contra ti: Yo soy Dios, el Dios tuyo.

⁸Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.

⁸No te reprenderé sobre tus sacrificios, Ni por tus holocaustos, que delante de mí están siempre.

⁹Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;

⁹No tomaré de tu casa becerros, Ni machos cabríos de tus apriscos.

¹⁰Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.

¹⁰Porque mía es toda bestia del bosque, Y los millares de animales en los collados.

¹¹Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.

¹¹Conozco todas las aves de los montes, Y en mi poder están las fieras del campo.

¹²Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.

¹²Si yo tuviese hambre, no te lo diría á ti: Porque mío es el mundo y su plenitud.

¹³Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?

¹³¿Tengo de comer yo carne de toros, O de beber sangre de machos cabríos?

¹⁴Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.

¹⁴Sacrifica á Dios alabanza, Y paga tus votos al Altísimo.

¹⁵En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.

¹⁵E invócame en el día de la angustia: Te libraré, y tú me honrarás.

¹⁶Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?

¹⁶Pero al malo dijo Dios: ¿Qué tienes tú que enarrar mis leyes, Y que tomar mi pacto en tu boca,

¹⁷Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.

¹⁷Pues que tú aborreces el castigo, Y echas á tu espalda mis palabras?

¹⁸Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.

¹⁸Si veías al ladrón, tú corrías con él; Y con los adúlteros era tu parte.

¹⁹Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.

¹⁹Tu boca metías en mal, Y tu lengua componía engaño.

²⁰Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.

²⁰Tomabas asiento, y hablabas contra tu hermano: Contra el hijo de tu madre ponías infamia.

²¹Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.

²¹Estas cosas hiciste, y yo he callado: Pensabas que de cierto sería yo como tú: Yo te argüiré, y pondré las delante de tus ojos.

²²Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.

²²Entended ahora esto, los que os olvidáis de Dios; No sea que arrebate, sin que nadie libre.

²³Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.

²³El que sacrifica alabanza me honrará: Y al que ordenare su camino, Le mostraré la salud de Dios.