1Maar Job antwoordde en zeide:
1Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!
2"Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.
3Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?
3Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?
4Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.
4Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.
5Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.
5Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.
6De tenten der verwoesters hebben rust, en die Gode tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.
6Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.
7En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.
7Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,
8Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.
8ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.
9Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?
9Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?
10In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.
10Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.
11Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?
11Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?
12In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.
12Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.
13Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.
13Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.
14Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.
14Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t'ia hapë.
15Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.
15Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t'i lërë të lira, përmbytin tokën.
16Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.
16Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.
17Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,
17Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.
18Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.
18Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.
19Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.
19I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.
20Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.
20I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.
21Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.
21Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.
22Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.
22Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.
23Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.
23I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.
24Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
24U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.
25Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.
25Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".