¹Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

¹"Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

²Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

²Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

³Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

³Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

⁴Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

⁴sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

⁵Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

⁵Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

⁶Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

⁶Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

⁷Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

⁷A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

⁸Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

⁸A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

⁹Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

⁹Do të ishte më mirë për ju që ai t'ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

¹⁰Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

¹⁰Me siguri ai do t'ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

¹¹Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

¹¹Madhëria e tij vallë a nuk do t'ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

¹²Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

¹²Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

¹³Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

¹³Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

¹⁴Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

¹⁴Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

¹⁵Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

¹⁵Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

¹⁶Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

¹⁶Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

¹⁷Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

¹⁷Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

¹⁸Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

¹⁸Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

¹⁹Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

¹⁹Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

²⁰Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

²⁰Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t'i fshihem pranisë sate;

²¹Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

²¹largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

²²Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

²²Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

²³Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

²³Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

²⁴Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

²⁴Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

²⁵Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

²⁵Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

²⁶Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

²⁶Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

²⁷Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

²⁷Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

²⁸En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.

²⁸Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".