¹Maar Job antwoordde en zeide:

¹Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

²Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

²"Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.

³Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

³Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.

⁴Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

⁴A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?

⁵Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

⁵Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.

⁶Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁶Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.

⁷Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

⁷Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?

⁸Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

⁸Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.

⁹Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

⁹Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.

¹⁰Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

¹⁰Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.

¹¹Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

¹¹Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.

¹²Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

¹²Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.

¹³In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

¹³I kalojnë në mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol.

¹⁴Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

¹⁴Megjithatë i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.

¹⁵Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

¹⁵Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t'i shërbejmë? Ç'përfitojmë veç kësaj kur e lusim?".

¹⁶Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁶Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.

¹⁷Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

¹⁷Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?

¹⁸Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

¹⁸A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?

¹⁹Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

¹⁹Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.

²⁰Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

²⁰Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!

²¹Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

²¹Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?

²²Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

²²A mundet ndokush t'i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?

²³Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

²³Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;

²⁴Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

²⁴ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.

²⁵De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

²⁵Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.

²⁶Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁶Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.

²⁷Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

²⁷Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.

²⁸Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

²⁸Në fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?".

²⁹Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

²⁹Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?

³⁰Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

³⁰Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.

³¹Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

³¹Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?

³²Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

³²Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.

³³De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

³³Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.

³⁴Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?

³⁴Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?".