1Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
1A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?
2Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
2A mund t'i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t'i shposh nofullën me një çengel?
3Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
3A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?
4Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
4A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?
5Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
5A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?
6Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
6Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?
7Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
7A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?
8Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
8Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.
9Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
9Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.
10Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
10Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?
11Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedende pot en ruimen ketel.
11Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.
12Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
12Nuk do t'i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.
13In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
13Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t'i afrohet me një fre të dyfishtë?
14De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
14Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?
15Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
15Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.
16Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
16Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.
17Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
17Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.
18Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
18Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.
19De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
19Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.
20De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
20Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.
21Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
21Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.
22Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
22Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.
23Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
23Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.
24Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
24Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.
25Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
25Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.
26
26Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.
27
27E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.
28
28Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.
29
29Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.
30
30Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.
31
31E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.
32
32Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.
33
33Mbi tokë nuk ka asgjë që t'i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.
34
34Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".