¹Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:

¹Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

²Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?

²"Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

³Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?

³A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

⁴Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.

⁴Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

⁵Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;

⁵Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

⁶Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.

⁶në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

⁷Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.

⁷Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

⁸Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.

⁸e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

⁹Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.

⁹ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

¹⁰Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?

¹⁰A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

¹¹Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?

¹¹A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

¹²Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.

¹²Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

¹³Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.

¹³Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

¹⁴Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.

¹⁴Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

¹⁵Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.

¹⁵Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

¹⁶Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.

¹⁶Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

¹⁷Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.

¹⁷dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

¹⁸Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.

¹⁸Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: "Nuk të kam parë kurrë!".

¹⁹Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.

¹⁹Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

²⁰Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;

²⁰Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

²¹Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.

²¹Ai do t'i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

²²Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.

²²Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket".