¹Maar Job antwoordde en zeide:

¹Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

²Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?

²"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

³Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.

³Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t'i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

⁴Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?

⁴Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

⁵Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;

⁵Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

⁶Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;

⁶Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

⁷Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;

⁷Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

⁸Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;

⁸I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

⁹Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;

⁹Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

¹⁰Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.

¹⁰Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

¹¹Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.

¹¹Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

¹²Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?

¹²Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t'ia rimarrë? Kush mund t'i thotë: "Çfarë po bën?".

¹³God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.

¹³Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

¹⁴Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?

¹⁴Si mund t'i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

¹⁵Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.

¹⁵Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t'i përgjigjem, por do t'i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

¹⁶Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.

¹⁶Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

¹⁷Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.

¹⁷ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

¹⁸Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

¹⁸Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

¹⁹Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?

¹⁹Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t'u paraqitur?

²⁰Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.

²⁰Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

²¹Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.

²¹Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

²²Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.

²²Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

²³Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.

²³Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

²⁴De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?

²⁴Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

²⁵En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.

²⁵Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

²⁶Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.

²⁶Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

²⁷Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;

²⁷Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar",

²⁸Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.

²⁸më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

²⁹Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?

²⁹Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

³⁰Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;

³⁰Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

³¹Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.

³¹ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

³²Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.

³²Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t'i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

³³Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.

³³Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

³⁴Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;

³⁴Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

³⁵Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.

³⁵Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.