1Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
1Ето, све је то видело око моје, чуло ухо моје, и разумело.
2Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
2Шта ви знате, знам и ја, нисам гори од вас.
3Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
3Ипак бих говорио са Свемогућим, и рад сам с Богом правдати се.
4Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
4Јер ви измишљате лажи, сви сте залудни лекари.
5Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
5О да бисте сасвим ћутали! Били бисте мудри.
6Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
6Чујте мој одговор, и слушајте разлоге уста мојих.
7Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
7Треба ли да говорите за Бога неправду или превару да говорите за Њ?
8Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
8Треба ли да Му гледате ко је? Треба ли да се препирете за Бога?
9Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
9Хоће ли бити добро кад вас стане испитивати? Хоћете ли Га преварити као што се вара човек?
10Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
10Заиста ће вас карати, ако тајно узгледате ко је.
11Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
11Величанство Његово неће ли вас уплашити? И страх Његов неће ли вас спопасти?
12Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
12Спомени су ваши као пепео, и ваше висине као гомиле блата.
13Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
13Ћутите и пустите ме да ја говорим, па нека ме снађе шта му драго.
14Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
14Зашто бих кидао месо своје својим зубима и душу своју метао у своје руке?
15Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
15Гле, да ме и убије, опет ћу се уздати у Њ, али ћу бранити путеве своје пред Њим.
16Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
16И Он ће ми бити спасење, јер лицемер неће изаћи преда Њ.
17Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
17Слушајте добро беседу моју, и нека вам уђе у уши шта ћу исказати.
18Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
18Ево, спремио сам парбу своју, знам да ћу бити прав.
19Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
19Ко ће се прети са мном? Да сад умукнем, издахнуо бих.
20Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
20Само двоје немој ми учинити, па се нећу крити од лица Твог.
21Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
21Уклони руку своју од мене, и страх Твој да ме не страши.
22Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
22Потом зови ме, и ја ћу одговарати; или ја да говорим, а Ти ми одговарај.
23Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
23Колико је безакоња и греха мојих? Покажи ми преступ мој и грех мој.
24Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
24Зашто скриваш лице своје и држиш ме за непријатеља свог?
25Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
25Хоћеш ли скршити лист који носи ветар или ћеш гонити суву сламку,
26Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
26Кад ми пишеш горчине, и дајеш ми у наследство грехе младости моје,
27Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
27И мећеш ноге моје у кладе, и пазиш на све стазе моје и идеш за мном устопце?
28En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
28А он се распада као трулина, као хаљина коју једе мољац.