¹Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

¹Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.

²Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

²Ко ће исказати силу Господњу? Испричати сву славу Његову?

³Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

³Благо онима који држе истину и творе право свагда!

⁴Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

⁴Опомени ме се, Господе, по својој милости к народу свом; походи ме помоћу својом,

⁵Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

⁵Да бих видео у добру изабране Твоје, веселио се у весељу народа Твог, хвалио се заједно с наследством Твојим.

⁶Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

⁶Згрешисмо с оцима својим, постасмо кривци, безаконици.

⁷Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

⁷Оци наши у Мисиру не разумеше чудеса Твојих, не опомињаше се великих милости Твојих, и викаше крај мора, крај Црвеног Мора.

⁸Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

⁸Али им Он поможе имена свог ради, да би показао силу своју.

⁹En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

⁹Запрети Црвеном Мору, и пресахну; и преведе их преко бездане као преко пустиње;

¹⁰En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

¹⁰И сачува их од руке ненавидникове, и избави их из руке непријатељеве.

¹¹En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

¹¹Покри вода непријатеље њихове, ниједан од њих не оста.

¹²Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

¹²Тада вероваше речима Његовим, и певаше Му хвалу.

¹³Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

¹³Али брзо заборавише дела Његова, и не почекаше воље Његове.

¹⁴Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

¹⁴Полакомише се у пустињи, и стадоше кушати Бога у земљи где се не живи.

¹⁵Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

¹⁵Он испуни молбу њихову, али посла погибао на душу њихову.

¹⁶En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

¹⁶Позавидеше Мојсију и Арону, ког беше Господ осветио.

¹⁷De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

¹⁷Раседе се земља, и прождре Датана и затрпа чету Авиронову.

¹⁸En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

¹⁸И спали огањ чету њихову, и пламен сажеже безбожнике.

¹⁹Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

¹⁹Начинише теле код Хорива, и клањаху се кипу.

²⁰En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

²⁰Мењаху славу своју на прилику вола, који једе траву.

²¹Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

²¹Заборавише Бога, Спаситеља свог, који је учинио велика дела у Мисиру,

²²Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

²²Дивна у земљи Хамовој, страшна на Црвеном Мору.

²³Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

²³И хтеде их истребити, да Мојсије изабраник Његов не стаде као у раселини пред Њим, и не одврати јарост Његову да их не истреби.

²⁴Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

²⁴После не марише за земљу жељену, не вероваше речи Његовој.

²⁵Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

²⁵Побунише се у шаторима својим, не слушаше глас Господњи.

²⁶Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

²⁶И Он подиже руку своју на њих, да их побије у пустињи,

²⁷En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

²⁷Да побије племе њихово међу народима, и расеје их по земљама.

²⁸Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

²⁸И присташе за Велфегором, и једоше принесено на жртву мртвима.

²⁹En zij hebben den HEERE tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

²⁹И расрдише Бога делима својим, и удари у њих погибао.

³⁰Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

³⁰И устаде Финес, и умилостиви, и престаде погибао.

³¹En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

³¹И то му се прими у правду, од колена до колена довека.

³²Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

³²И разгневише Бога на води Мериви, и Мојсије пострада њих ради;

³³Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

³³Јер дотужише духу његовом, и погреши устима својим.

³⁴Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

³⁴Не истребише народе, за које им је Господ рекао;

³⁵Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

³⁵Него се помешаше с незнабошцима, и научише дела њихова.

³⁶En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

³⁶Стадоше служити идолима њиховим, и они им бише замка.

³⁷Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

³⁷Синове своје и кћери своје приносише на жртву ђаволима.

³⁸En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

³⁸Проливаше крв праву; крв синова својих и кћери својих, које приношаху на жртву идолима хананским, и оскврни се земља крвним делима.

³⁹En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

³⁹Оскврнише себе делима својим, и чинише прељубу поступањем својим.

⁴⁰Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

⁴⁰И плану гнев Господњи на народ Његов, и омрзну Му део Његов.

⁴¹En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

⁴¹И предаде их у руке незнабожачке, и ненавидници њихови стадоше господарити над њима.

⁴²En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

⁴²Досађиваше им непријатељи њихови, и они бише покорени под власт њихову.

⁴³Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

⁴³Много их је пута избављао, али Га они срдише намерама својим, и бише поништени за безакоње своје.

⁴⁴Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

⁴⁴Али Он погледа на невољу њихову, чувши тужњаву њихову,

⁴⁵En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

⁴⁵И опомену се завета свог с њима, и покаја се по великој милости својој;

⁴⁶Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

⁴⁶И учини, те их стадоше жалити сви који их беху заробили.

⁴⁷Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

⁴⁷Спаси нас, Господе Боже наш, и покупи нас из незнабожаца, да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом!

⁴⁸Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!

⁴⁸Благословен Господ Бог Израиљев од века и довека! И сав народ нека каже: Амин! Алилуја!